مادر وی خدیجه دختر خویلد، مادر مؤمنان بود.فاطمه کوچک ترین دختر رسول خدا (ص) و محبوب ترین آنان در نزد وی بود. سلاله رسول خدا (ص) جز از فاطمه،از دیگر دخترانش منقطع شد.
میلاد فاطمه (س)
وی دو سال پس از بعثت در روز جمعه بیستم ماه جمادی الاخر،در شهر مکه پا به عرصه وجود نهاد.شیخ طوسی در مصباح المجتهد گوید:بنابر روایتی فاطمه در سال پنجم بعثت به دنیا آمد.کلینی و ابن شهر آشوب نیز همین قول را که از امام باقر (ع) روایت شده و در نزد اصحاب ما مشهور است،ذکر کرده اند.در کشف الغمه از ابن خشاب در موالید و وفیات اهل بیت،در حدیثی مرفوع از امام باقر (ع) روایت شده است که فرمود:
«فاطمه پنج سال پس از (آغاز) نبوت به دنیا آمد و در آن هنگام قریش خانه کعبه را می ساختند.»این اشتباه شاید از راوی حدیث نشات گرفته و یا آن که از طرف نساخ در آن سهوی روی داده باشد.زیرا بنای کعبه پیش از نبوت پیامبر (ص) بوده نه پس از آن و دلیل ما بر صحت این امر حدیثی است که در کتاب مقاتل الطالبین آمده مبنی بر آن که فاطمه پیش از نبوت پیامبر (ص) زاده شد و در آن هنگام قریش کعبه را بنا می کردند.
حاکم در مستدرک و ابن عبد البر در استیعاب آورده اند که آن حضرت زمانی به دنیا آمد که چهل و یک سال از عمر پیامبر می گذشت.بنابر قول اینان فاطمه پس از گذشت یک سال از نبوت پیامبر (ص) زاده شده است.در الاصابه نیز همین قول ذکر شده است. پیشینه دانشمندان اهل تسنن روایت می کنند که فاطمه پنج سال پس از نبوت به دنیا آمده و شاید این خطا از راوی حدیث ناشی شده که میان ثبت دو کلمه قبل و بعد اشتباه کرده است.
کنیه و لقب آن حضرت
فاطمه را با کنیه «ام ابیها» خوانده اند و لقب او را زهرا و بتول گفته اند.هروی در شرح الغریبین گوید:«مریم را بتول (باکره) نامیده اند که از مردان کناره می گرفت و فاطمه را بدان علت بتول گفته اند که از نظیر و همتا برکنار است.»
نقش انگشتری آن حضرت
نقش خاتم آن حضرت این عبارت بود:«امن المتوکلون ».