زینب ای معنای عشق

«در بیرون [1] شهر کوفه، محلی بود و در آن جا زنی بود مستوره (پوشیده)، در خانه خویش بر سجاده نشسته در حضرت پروردگار به راز و نیاز مشغول و از قضیه غائله کربلا و شهادت سید الشهداء بی خبر، ناگاه غوغایی عظیم و آشوبی بزرگ به گوش او رسید. آن عفیفه در چادر عفت، بیرون تاخت و بر فراز بام آمد و نگران شد. سپاهی فوج فوج و همراه با آن ها، سرهایی نورانی بر فراز نیزه ها و گروهی اسیر و دست گیر و زن های بی معجر (روسری) داخل محمل های بی روپوش و از خجالت تماشاچیان، سر به زیر افکنده، و در مقدم (جلو) آن ها، زنی بلند بالا و طفلی در آغوش با حالتی پریشان، بر آن طفل نگران; و آن طفل از آن زن، آب طلب می نمود و بی تابی می کرد. آن زن به واسطه فقدان آب، از خجالت چهره زرد می کرد. آن زن از مشاهده این حال به ملال اندر شد و با هایت بی تابی از آن زن عفیفه سؤال نمود: شما از کدام جماعت اسیران باشید؟ آن زن سر بلند کرد، فرمود: ما از اسیران آل محمدیم و اولاد آن حضرتیم. آن زن چون بشنید، بر چهره خود طپانچه (کف دست) زد و گفت: ای زن قد خمیده! بگو ببینم چه نام داری؟ همانا با دختر شاه ولایت شباهت داری و این سر نورانی که در مقدم سرهااست، سر که باشد؟ علیا مکرمه، سر بلند نمود و به آن زن فرمود: از ما چه می پرسی؟ من زینب و این سر، سر شاه شهیدان، برادرم حسین باشد، آن زن پس از مکالماتی با آن مظلومه، به تعجیل داخل خانه اندر شد. آن چه چادر و معجر و لباس در خانه داشت، آن را بیاورد و به اسراء بداد.» [2]

السلام ای زینب ای معنای عشق

السلام ای رتبه و الای عشق

السلام ای اسوه صبر و ثبات

السلام ای روشنی بخش حیات

السلام ای عزم و رای استوار

السلام ای مرتضی را یادگار

السلام ای رهرو راه حسین

السلام ای جان آگاه حسین

السلام ای زینب ای جان صبور

السلام ای در همه غم ها شکور

ای بلند آوازه عزت مدار

ای مهین بانوی ملک افتخار

ای که نام اقدست باشد قرین

با بهار گریه شور آفرین

هر کجا نام تو آید بر زبان

اشک می جوشد به استقبال آن