عفونت گوش

عفونت گوش که با نام اوتیت هم شناخته می شود یک عفونت باکتریایی یا ویروسی است که روی گوش میانی ( ناحیه ی پر از هوای پشت پرده ی گوش که استخان های زیر گوش میانی آنجا هستند) اثر می گذارد.

عفونت گوش

کودکان بیش از بزرگسالان در معرض ابتلا به عفونت گوش هستند.عفونت های گوش اغلب به دلیل ایجاد التهاب و جمع شدن مایعات در گوش میانی دردناک هستند.

از آنجایی که عفونت های گوش اغلب خود به خود بهبود می یابند در درمان این مشکل داروهایی برای کاهش درد تجویز می شوند. عفونت گوش در خردسالان یا به طور کلی عفونت گوش شدید به درمان های آنتی بیو تیکی نیاز دارد. مشکلات مربوط به عفونت گوش مثل جمع شدن مایعات در گوش می توانند به شنوایی فرد آسیب برسانند و مشکلات جدی ای را برای او ایجاد کنند.

علائم:

شروع علائم عفونت های گوش معمولا سریع است و زود خودشان را نشان می دهند.

علائم عفونت گوش در کودکان:

1) درد گوش مخصوصا وقتی کودک دراز می کشد.

2) مشکل شنوایی و عکس العمل به صداها

3) مشکل در خوابیدن

4) گریه بیش از حد

5) بی قراری شدید

6)از دست دادن تعادل

7) تب 38 درجه یا بالاتر

8) خارج شدن مایعات از گوش

علائم عفونت گوش در بزرگسالان:

1)گوش درد

2) خارج شدن مایعات از گوش

3) کاهش شنوایی

دلایل بیماری عفونت گوش:

عفونت گوش یک عفونت باکتریایی یا ویروسی در گوش میانی است. دلیل این عفونت اغلب بیماری های دیگری مثل سرماخوردگی و آنفولانزا یا آلرژی است که این بیماری ها باعث جمع شدن خلط و باد کردن راه های بینی و مجراهای گلو و مجراهای استاخی می شود.

نقش مجراهای استاخی در این بیماری:

مجراهای استاخی یک جفت لوله ی باریک هستند که از گوش میانی تا پشت گلو کشیده شده اند و پشت راه های بینی هستند. قسمت پایانی این مجراها در گلو هستند و باز و بسته می شوند تا 1-

1) فشار هوا در گوش میانی را تنظیم کنند.

2) هوای داخل گوش را تازه کنند

3) ترشحات گوش میانی را خشک کنند.

ورم و التهاب و ایجاد مخاط در مجراهای استاخی که در اثر عفونت یا آلرژی به وجود می آیند باعث بسته شدن این مجراها و به دنبال آن تجمع مایعات در ناحیه ی گوش میانی می شود. عفونت باکتریایی یا ویروسی ناشی از این جمع شدن مایعات باعث ایجاد علائم عفونت گوش می شود.

عفونت های گوش در کودکان بیش تر از بزرگسالان شایع است چراکه مجراهای استاخی در کودکان باریک تر و افقی تر هستند که این امر موجب می شود مجراها سخت تر خشک شوند و احتمال مسدود شدن آنها بیش تر است.

نقش آدنوئید ها در عفونت های گوش:

آدنوئیدها دو لایه ی کوچک از بافت ها هستند که در پشت بینی قرار گرفته اند و در سیستم ایمنی بدن نقش دارند . از آنجایی که آدنوئید ها نزدیک مجراهای استاخی هستند التهاب و بزرگ شدن آدنوئید ها باعث بسته شدن این مجراها و به دنبال آن عفونت گوش میانی می شود . التهاب آدنوئید ها نقش بیشتری در عفونت گوش کودکان دارد تا بزرگسالان . چراکه کودکان آدنوئید های بزرگتر و فعال تری دارند.

شرایطی که باعث ایجاد عفونت گوش می شوند:

شرایطی که باعث عفونت گوش یا عفونت گوش میانی می شوند شامل موارد زیر می شوند:

1) اوتیت مدیای منتشره:به التهاب و جمع شدن مایعات در گوش میانی بدون ایجاد عفونت باکتریایی یا ویروسی اوتیت مدیای منتشره می گویند . معمولا علت این مشکل جمع شدن و باقی ماندن مایعات در گوش حتی بعد از بهبود عفونت است. دلیل دیگر هم ممکن است مسدود شدن غیر عفونی یا غیر نرمال مجراهای استاخی باشد.

2) اوتیت مدیای چرکی مزمن: وقتی عفونت گوش خیلی طول بکشد این مشکل ایجاد می شود و باعث آبریزی و سوراخ شدن پرده ی گوش می شود.

پیشگیری:

توصیه های زیر به کاهش خطر عفونت های گوش کمک می کند:

 1) از سرماخوردگی و دیگر بیماری ها پیشگیری کنید:

به کودکانتان یاد دهید که دست هایشان را به طور مکرر و در طول روز بشویند و ظرف های غذا و نوشیدنی شان را به طور مشترک با دیگران استفاده نکنند . هنگام عطسه و سرفه جلوی دهانشان را بگیرند و اگر امکانش است زمان بازی های گروهی را کاهش دهید . وقتی کودکتان مریض است او را به مدرسه نفرستید و در خانه از او مراقبت کنید.

2) از مصرف دخانیات اجتناب کنید:

حواستان باشد که کسی در خانه سیگار نکشد و در بیرون از منزل هم در محیط هایی باشید که افراد سیگاری نیستند.

3) به کودکتان شیر مادر بدهید:

اگر امکانش است تا 6 ماه شیر خودتان را به کودکتان دهید . شیر مادر حاوی پادتن هایی است که باعث حفاظت کودک از عفونت های گوش می شود.

4)اگر به کودکتان با شیشه شیر می دهید او را در حالت قائم و راست قار دهید:

از قرار دادن شیر در دهان کودک هنگامی که او دراز کشیده خودداری کنید . شیشه شیر را هم در تخت کودک قرار ندهید.

5)با پزشک در مورد واکسن های لازم برای کودکتان مشورت کنید:

آمپول های آنفولانزای فصلی و واکسن پنوموکوک (سینه پهلو) از ایجاد عفونت های گوش پیشگیری می کنند.