صبح روز پنج شنبه 9/8/1364 مطابق 16 صفر 1405در حرم مطهر حضرت معصومه(س)،نزدیک درب ایوان طلا، به فاصله حدود دو متری ضریح مقدس ایستاده، زیارت آن حضرت را تمام کرده بودم که آیت الله حاج آقا مرتضی حائری، فرزند برومندآیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری مدرس حوزه علمیه قم، آمدند و در همان نزدیکی ایستاده مشغول زیارت شدند.
پس از اتمام زیارت، دو روحانی از شاگردان آن بزرگوار وارد شدند و راجع به مکان زیارت در این حرم و معنای این جمله که باید زیارت «عند راسها» باشدسؤال کردند.
وی در جواب آنها فرمود: «عند راسها» غیر از «فوق راسها» است. و دراینجا که من ایستاده ام (نزدیک درب ایوان طلا) هم «عند راسها» صدق می کند و هم رو به قبله ایستاده ام. سپس فرمود: در خواب دیدم که حضرت ولی عصر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف با دو نفر دیگر با هم در همین جا که من ایستاده ام،مشغول زیارت خواندن هستند. سپس اضافه فرمود: افرادی که بالای سر آن حضرت رو به قبله می ایستند و زیارت می خوانند، در حقیقت پشت به راس کرده اند.
