خداوند متعال در قرآن کریم از دو گروه دعا کننده یاد می کند:
یک گروه آنان که چشم به دنیا دوختند و به جهان آخرت بی اعتنا هستند. آنها در مقام دعا هم از خداوند فقط دنیا را می خواهند و می گویند: خداوندا، آنچه می خواهی به ما بدهی در دنیا بده. چنین کسانی در آخرت بی بهره اند.
گروه دوم کسانی هستند که هم نظر به دنیای خود دارند وهم اعتقاد به آخرت، اینان این گونه دعا می کنند:
رَبَّنا ءاتِنا فیِ الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فیِ الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النّارِ؛
[1]
بارالها، در دنیا به ما حسنه بده، و در آخرت نیز حسنه بده و ما را از آتش جهنم دور دار.
