1-عن سلیمان بن خالد،قال:قال ابو عبد الله علیه السلام:اربعه لا ترد لهم دعوه،الامام العادل لرعیته،و الاخ لاخیه بظهر الغیب یوکل به ملک یقول:و لک مثل ما دعوت لاخیک،و الوالد لولده،و المظلوم،یقول الرب تبارک-و تعالی:و عزتی و جلالی لا نتصرون لک و لو بعد حین.
1-امام صادق علیه السلام فرمود:چهار کس هستند که دعای آنان بر آورده است،پیشوای دادگری که درباره پیروان خود دعا کند،و برادری که درباره برادر خود در غیاب دعا نماید و خداوند فرشته ای را می گمارد که بگوید همان را که برای برادر خواستی به تو نیز داده می شود دیگر پدر برای فرزند چهارم دعای مظلوم که خداوند می گوید به شکوه و بزرگواری خود سوگند می خورم که اگر چه زمانی هم بگذرد داد تو را خواهم داد.
2-عن داود بن فرقد عن ابی عبد الله علیه السلام،قال:ثلثه تحت ظل عرش الله یوم القیمه رجل احب لاخیه ما یحب لنفسه،و رجل بلغه امر فلم یتقدم و لم یتاخر حتی یعلم ان ذلک الامر لله فیه رضاء او سخطا،و رجل لم یعب الناس بامر حتی یتبین ان ذلک العیب لیس فیه،فانه کل ما اصلح من نفسه عیبا بدا منه آخر.
2-امام صادق علیه السلام فرمود:سه کس هستند که روز قیامت زیر سایه عرش خدا می باشند:مردی که برای برادر خویش هر آنچه برای خود می خواهد بخواهد،و مردی که امری بود در رسد و گامی پیش یا پس نگذارد تا اینکه بداند از آن خداوند خوشنود است یا آن را ناخوش می دارد،و مردی که از مردم هیچ عیب نگیرد مگر اینکه بداند خود آن عیب را ندارد چه تا عیبی از خود رفع کند عیب دیگری در خویش خواهد داشت.
