ترجمه صحیفه سجادیه دعای شماره ۳۱

نیایش سی و یکم

.دعای آن حضرت است در ذکر توبه و طلب توبه.

بار خدایا،ای آن که توصیف واصفان،وصف کردنت نتواند و ای آن که امید امیدواران از تو در نگذرد و ای آن که پاداش نیکوکاران در نزد توتباه نگردد.ای خداوندی که پرستندگان چون از تو ترسند از دیگر کس نترسند و ای خداوندی که پرهیزگاران چون بیم تو به دل دارند،بیم کس به دل راه ندهند.

اینجا که من ایستاده ام،جایگاه کسی است که بازیچه دست گناهان است و زمام اختیارش در کف خطاها و لغزشها.شیطان بر او تاخته وچیرگی یافته،پس،از روی تفریط،از انجام هر چه بدان فرمان داده ای قصور ورزیده و از سر غرور،هر چه را از آن نهی کرده ای مرتکب شده،همانند کسی که گستردگی عرصه قدرت تو را نمی شناسد یا آنکه احسان تو را در حق خود انکار می کند .و آنگاه که دیده هدایتش بیناشود و آن ابرهایی که بصیرتش را فرو پوشانیده پراکنده گردد،آن ستمها که در حق خود کرده بر شمرد و در آن خلافها که در امرپروردگارش مرتکب شده بیندیشد.پس عصیان بزرگ خود را به همان بزرگی که هست بنگرد و خلاف عظیم خود را به همان عظمت که هست مشاهده کند.آنگاه با دلی پر امید به تو روی نهد در حالی که دیده ازپشت پای خجالت بر نتواند داشت.همه رغبت خویش در تو بسته و تنهااعتمادش به توست.با امیدی که در دل خود پرورده از روی یقین آهنگ تو کرده و با دلی بیمناک و اخلاصی تمام به درگاه تو روی آورده است .واگر دیگران طمع در دیگری بسته اند او جز در تو طمع نبسته،اگر دیگران از دیگری هراسناکند او را جز از تو هراسی در دل نیست.بار خدایا،بنده تو در پیشگاه تو به تضرع ایستاده و به خشوع چشم بر زمین دوخته و درپیشگاه عز تو سر به خواری فرو داشته و خاضعانه راز دلش را که تو خودبدان آگاه تری با تو در میان نهاده و فروتنانه گناهانش را که تو خودشمارشان بهتر می دانی یک یک بر می شمرد.به درگاه تو استغاثه می کنداز واقعه شگرفی که بدان گرفتار آمده و تو خود از آن با خبری و زاری می کند از عملی ناپسند که به سبب سرپیچی از حکم تواش رسواساخته:همان گناهانی که لذات آنها سپری گشته و شتابان گریخته است و عواقب شومشان باقی است چنان که گویی هرگز سر رفتنش نیست.

ای خداوند من،چنین بنده ای اگر به عدل خود عقوبتش کنی زبان به انکار نمی گشاید و اگر عفوش کنی و بر او رحمت آوری عفوو رحمتت را در برابر عظمتت بزرگ نشمارد.زیرا تو آن پروردگارکریمی هستی که آمرزش گناهان بزرگ را بزرگ نمی شمری.

ای خداوند،این منم که به سوی تو آمده ام،مطیع فرمان توام آنجا که فرمان داده ای که بندگانت دست به دعا بر دارند.اینک خواهم به آن وعده اجابت که داده ای وفا کنی،که تو خود گفته ای :بخوانید مرا تا شمارا اجابت کنم. [1]

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و آن سان که من دربرابر تو به گناه خود اعتراف کرده ام،تو نیز به آمرزش خود مرا بپذیر.وآن سان که خود را در برابر تو پست گردانیده ام مرا از لغزشگاههای گناه برگیر و آن سان که در انتقام گرفتن از من درنگ کرده ای،مرا درپرده رحمت خویش مستور دار.

بار خدایا،قصد مرا در اطاعت خویش پایداری بخش و بصیرتم را در پرستشت قوی گردان و مرا توفیق کارهایی ده که با آن از آلودگی گناه شست و شویم دهی،و چون بمیرانی بر آیین خود و آیین پیامبرت محمدعلیه السلامبمیران.

ای خداوند،در همین مکان که ایستاده ام،از گناهان خرد و کلان خود،از بدیهای پنهان و آشکار خود،از لغزشهای گذشته و حال خود به درگاه تو توبه می کنم،چونان توبه کسی که از آن پس حتی با خود سخن از گناه نگوید و در خاطر نگذراند که خطای پیشین از سر گیرد.

ای خداوند من،تو خود در کتاب محکمت گفته ای که توبه بندگانت را می پذیری و گناهانشان را عفو می کنی [2] و توبه کنندگان را دوست می داری [3] ،پس همچنان که وعده داده ای توبه من بپذیر و همچنان که برعهده گرفته ای از خطاهای من درگذر و آن سان که شرط کرده ای محبت خود نصیب من ساز.

ای پروردگار من،من نیز شرط می کنم که زین پس کاری را که تواش ناخوش داشته ای مرتکب نشوم و بر عهده می گیرم که عملی راکه تواش ناپسند دانسته ای انجام ندهم و از هر چه معصیت توست دوری گزینم.

ای خداوند،تو بهتر می دانی که من چه کرده ام،پس آن گناهان را که خود بدانها آگاهی بیامرز و به قدرت خود مرا بدان سو ببر که خوددوست داری.

ای خداوند،بر ذمه من تبعاتی است که در حفظ دارم و تبعاتی که از یادبرده ام،ولی همه را چشم تو که هرگز به خواب نمی رود می نگرد و علم تو که هیچ چیز از آن نهان نمی ماند،می داند .تو خود کسانی را که بر من ذمه دارند عوض ده و بار گناه آن از دوش من برگیر و از سنگینی آن بکاه ومرا از ارتکاب چنان گناهانی نگه دار.

ای خداوند،من در توبه خویش پایداری نتوانم،مگر تو مرا از گناه نگه داری و از گناه پرهیز نتوانم مگر تو توان آنم دهی.پس مرا به نیرویی به حد کفایت توانا گردان و به عصمتی باز دارنده از گناه مدد فرمای.

ای خداوند،هر بنده ای،به درگاه تو توبه می کند و حال آنکه تو به علم خود می دانی که توبه خود خواهد شکست و بار دیگر به گناه وخطای خود باز خواهد گشت.خداوندا،به تو پناه می آورم اگر در این زمره باشم.ای خداوند،این توبه من از آن گونه قرارده که بعد از آن نیازمند توبه نشوم.توبه ای که موجب زداییدن گناهان گذشته من باشد وسبب در امان ماندن در باقی عمر از گنهکاری.

ای خداوند،از نادانی خود،از درگاه تو،پوزش می طلبم و بخشایش کردار بدم را از تو می خواهم .به احسان خویش مرا در کنف رحمت خودجای ده و به فضل و کرم خویش در پرده عافیت خود بپوشان .

ای خداوند،به درگاه تو توبه می کنم از هر خاطره بد که در دلم خطورکرده و هر نگاه گناه آلود که چشمم مرتکب شده و هر سخن بیجا که برزبانم جاری گشته که خلاف اراده تو و بیرون از دایره دوستی تو بوده است،توبه می کنم آن چنان که یک یک اعضایم از عقوبتهای تو به سلامت مانند و از خشم دردناک تو که متجاوزان و ستمکاران از آن بیمناکند در امان باشند.

بار خدایا به تنهایی من در برابر خود و تپیدنهای دلم از خوف خود ولرزش اعضایم از هیبت خود رحمت آور،که گناهانم،ای پروردگار من،مرا در پیشگاه تو در مقام رسوایی بر پای داشته .اگر خود خاموشی گزینم،کسی درباره من سخن نخواهد گفت و اگر شفیعی بطلبم،دانم که سزاوار شفاعت نیستم تا کسی مرا شفاعت کند.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و کرمت را شفیع خطاهای من قرار ده و به عفو و بخشایش خود گناهانم عفو کن و مرا به عقوبتی که سزاوار آنم جزا مده و احسان خود به فراوانی به من ارزانی دار و مرا در پرده عفو خود بپوشان.ای خداوند،با من همانندپیروزمندی رفتار کن که بنده ای ذلیل در برابرش زاری می کند و آن پیروزمند بر او رحمت می آورد،یا همانند توانگری که فقیری راه بر اومی گیرد و آن توانگر بی نیازش می سازد.

بار خدایا،کس نیست که مرا پناه دهد،سایه عز توست که بایست مراپناه دهد.کس نیست که به درگاه تو شفیع من شود،فضل و کرم توست که بایست مرا شفاعت کند.گناهانم مرا می ترساند،عفو توست که بایست مرا ایمنی بخشد.

ای خداوند من،آنچه بر زبان می آورم نه از آن روست که از اعمال ناستوده خود بی خبرم،یا کردارهای ناپسند خود از یاد برده ام،بل برای آن است که آسمانها و ساکنان آنها و زمین و هر چه بر روی آن است،پشیمانی مرا که در برابر تو اظهار کرده ام بشنوند و بدانند که توبه کرده ام و به تو پناه آورده ام.باشد که یکی از آنها بر شوربختی من رحمت آرد یا بر بد حالی منش رقت آید و در حق من دعایی کند که توزودتر از دعای من مستجاب فرمایی،یا روی شفاعت بر زمین نهد وشفاعت او از درخواست من مقبول تر افتد و سبب رهایی من از خشم توو توفیق یافتن من به خشنودی تو باشد.

بار خدایا،اگر پشیمانی به درگاه تو توبه است،من پشیمان ترین پشیمانانم و اگر ترک گناه بازگشت به توست،من نخستین بازگشتگانم واگر استغفار است که گناهان را می ریزد،من در زمره استغفار کنندگانم.

ای خداوند،همچنان که ما را به توبه فرمان داده ای و پذیرفتنش بر عهده گرفته ای،همچنان که ما را به دعا بر انگیخته ای و وعده اجابت داده ای،پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و توبه من بپذیر و به جایی که نومیدان از رحمت خود را باز می گردانی باز مگردان.تویی آن که توبه گنهکاران می پذیری و با خطاکاران بازگشته از خطا مهربان هستی.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست آن سان که ما را به سبب او راه هدایت نمودی .بر محمد و خاندانش درود بفرست آن سان که ما را به هدایت او نجات بخشیدی.بر محمد و خاندانش درودبفرست،درودی که در روز بازپسین،روز بینوایی،شفیع ما به نزد توباشد،که تو بر هر کاری توانایی.و هو علیک یسیر.