ایه شهد اللّه
ابوبصیر در روایتی طولانی که از امام صادق (ع) درباره چگونگی ولادت امامان (ع)می گوید:زمانی که امام به دنیا اید دست ها را بر زمین نهاده و سر به سوی آسمان بلند
می کند:اینکه دست ها را بر زمین می نهد برای آن است که هر علمی که خداوند از آسمان
نازل کرده برگیرد، و سر سوی آسمان بالا می برد، چون یک منادی از جانب پروردگار او
را به اسم و نام پدرصدا می زند و او را به ثبات و استقامت سفارش کرده،می گوید:به
دلیل عظمت آفرینش تو، تو برگزیده خلق من و محل اسرار و خزینه دار علم و خلیفه من در
زمین هستی…پس چون صوت آن منادی به پایان رسید، امام برای اجابت دست ها را به زمین
گذاشته،سر به آسمان بلند می کند و این ایه را تلاوت می فرماید:«شهد اللّه انه لا
اله الّا هو و الملائکة و اولوا العلم قائماً بالقسط لا اله الا هو العزیز
الحکیم».(سوره آل عمران، ایه 18
(
وقتی سخن امام تمام شد خداوند علم اولین و آخرین را به ایشان عطا می کند و
شایستگی زیارت روح را در شب قدر به دست می آورد
.
ابوبصیر پرسید:«ایا روح همان جبرئیل است؟» امام جواب داد:«خیر،روح از جبرئیل
بالاتر است؛زیرا جبرئیل از فرشتگان و روح اعظم فرشتگان است. ایا نه این است که
خداوند فرمود:«تنزل الملائکة و الروح؟»3
پی نوشت:
3
.
اصول کافی، ج 1، ص 317
.
