«احساء» یا «لحساء» از مراکز قدیمی تشیع است که امروزه استانی در شرق عربستان سعودی بر ساحل غربی خلیج فارس و مرکز آن شهر «هفوف »می باشد.
دین اسلام از همان سال اول هجری(622)میلادی با همت و تلاش العلاء بن الخضرمی صحابی و فرستاده رسول اکرم(ص) به این سرزمین راه یافت و نخسین مسجدی که بعد از مسجد النبی(ص) در آن نماز جمعه برگزار گردید، «مسجد عبدالقیس » از مساجد این دیار است.
تمام مردم احساء مسلمان و نیمی از آن شیعه اند شیعیان نیز پیرو دو نحله اصولی و شیخیه هستند قدمت حضور شیعه در این سرزمین به قرن دوم هجری بلکه همزمان با صدر اسلام است.
با تشکیل دولت صفوی در ایران دانشمندان شیعی از اقصی نقاط جهان به ایران مهاجرت کردند که برخی از علمای احساء نیز درآن ردیف قرار دارند.
شیعیان احساء عرب بوده گاه نسبشان به حضرت امام کاظم(ع)می رسد شهرهای «هفوف و المبرز» دو شهری است که عموما شیعیان در آن سکنی گزیده اند شیعیان احساء که اکثرا در فقه شیعی تخصص داشته و رجال مشهوری همچون «احمد بن فهد»، «ابن ابی جمهور» و «شیخ احمد احسایی »از میان ایشان برخاسته اند با شیعیان ایران، عراق، قطیف، بحرین، مدینه منوره، کویت، سوریه، لبنان، پاکستان، هند، و امارات متحده عربی روابط نزدیک و ای بسا پیوندهای خویشاوندی دارند.
امروزه قاضی امور عرفی شیعیان احساء شیعی جعفری است که از طرف حکومت تعیین می شود و مقرش در شهر هفوف است.
«احمد بن فهد» از دانشمندان برجسه شیعه است که در این سرزمین تولد یافته و در حله وفات کرده و دفن شده است وی که از علمای قرن نهم هجری است تالیفاتی چون «عدة الداعی » و «خلاصة التنقیح فی مذهب الحق الصحیح فی شرح الارشاد» دارد.
همچنین از میان دهها دانشمند شیعی که از این سرزمین برخاسته اند و با تالیفات و تبلیغات خویش حیات شیعی را در این دیار استمرار بخشیده اند به عنوان نمونه باید از محمد باقر الشخص نام برد که از علمای قرن چهاردهم هجری است وی در سال 1314 در القارة از روستاهای احساء دیده به جهان گشود و پس از طی تحصیلات مقدماتی راهی نجف اشرف شده از میرزا محمد حسین نایینی شیخ محمد رضا آل یاسین » بهره برده و از این دو فقیه بزرگ اجازه اجتهاد دریافت کرده است همچنین از برخی دیگر از علمای نجف اجازه روایتی اخذ کرد و به نگارش کتب در فقه و اصول و دیگر علوم اسلامی روآورد
