* سردبیرمحترم مجله علوم حدیث
سلام علیکم
مجله خوب و خواندنی شما، از جهاتی جالب، سودمند و ارجمند است.
عناوین مقالات نیز برای کسانی که در این زمینه ها می اندیشند، بعضاً ذوق برانگیز است و گاه پرجاذبه.عنوان «دفاع از حدیث »ازآن مجموعه است.این بنده در شماره دوم شاید اولین مقاله ای را که به خواندن گرفتم، مقاله یادشده بود، امّا متاسفانه آن استحکام و استواری مأمول را درآن نیافتم و….
اکنون مقاله چهارم از آن مجموعه را درپیش روی دارم که بواقع مصداق روشن «دفاع بد»از حدیث است. بااعتذار تمام عرض می کنم که نویسنده این مقاله نشان داده است که نه «ادب نفس » دارد و نه «ادب بحث »؛اندکی به تعبیرها بنگرید: «به جنگ اسلام می روند »، «خنده جاهلانه » (حضرت نویسنده این خنده وچگونگی آن را از کجا کشف کرده اند)، «جهل خویش…»، «کج اندیشی ها»، «عقل ناقص »، «هرزگی »، «غرب زدگی »، «آلودگی » و….
کسی که فریاد بر می آورد که کجایند مطهری ها و...وگویا خود را در چنان جایگاهی می نگرد،خوب است ابتدا به آنگونه شدن بیندیشد و آنگاه….
آنچه را مؤلف از حضرت زهرا (س ) نقل کرده است و بر آنچه پنداشته دلیل گرفته، روشن است که از تفسیر درست سخن بازمانده است، بگذریم که در مباحثی از این دست که «باید» و «نباید» را رقم نمی زند، به این گونه حدیثها بر فرض تمامیت سند نمی توان استناد کرد.
جناب نویسنده تلاش کرده است که سعیش مشکور باد و سن حماد را از سیزده سالگی به بیش از سی سالگی رسانده است تا آنگاه فرموده اند: «نباید تعبیر امام بر وضعیت فعلی حماد قابل تطبیق باشد». گمان نمی کنم اگر نویسنده محترم درست معنای کلام خود را تصور می کرد چنین می نوشت.
اگرشخص سی ساله و درس نخوانده به محضر ایشان بیاید و وی بدو بگوید «زشت است مرد هفتاد ساله چون تو سواد نداشته باشد»، و آنگاه او بگوید من «سی ساله ام» بگوید بنده چهل سال بعد تو را در نظر رفته بودم!! آنگاه شنونده چه خواهد گفت «ما هکذا، یا سعد تورد الأبل»!
آنگاه نویسنده چون می نگرد تلاشی عبث بکار بسته می گوید: «تطبیق جمله… بر شخص حماد… هیچ ضرورتی ندارد. یعنی لزومی ندارد سخن مخاطب خودش را بگیرد!!… از این افاضات شگفت، نویسنده محترم در ضمن مقاله های پیشین نیز داشته است.
بهر حال… شایسته چنان است که بانیان «مجله علوم حدیث» که نشریه ای است تخصصی و علمی، که تضارب آرا در صفحات آن بس ضروری است، درشت گوییها و ناهنجار نویسیها را از صفحات مجله بزدایند و به نوشته هایی بدانگونه مجال نشر ندهند، و یا این گونه سطور آن را بپیرایند و در فضایی سالم و میدانی آکنده از «ادب نفس» و «ادب بحث» حقایق نموده شود و حق بر کرسی نشیند.
والسلام
