ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی |
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی |
همه درگاه تو جویم همه از فضل تو گویم |
همه توحید تو گویم که به توحید سزایی |
خداوندا، ما را از آن بندگانت قرار ده که هنرشان ذکر است، دیدن است، دیدن تصویر پاک و زیبای تو، در شراشر آتش عشقی که در وجودشان افکندی.
* * *
هنر به معنای «عام کلمه» که نوعی آفرینش است اگر به شکل دینی درآمد می تواند حامل پیام وحی باشد، چرا که زاییده باطن وحی است.
هنر دینی یا آفرینش دینی روشی است در بازگرداندن انسان به خویشتن خویش که درک حضور الهی نتیجه آن خواهد بود.
هنر را اگر «شورش درون تماشاگران و تحیر آنان در برابر یک نمود هنری» هم بدانیم، باید مقدمه ای باشد برای دگرگونی تکاملی و گرنه جز پدیده های روانی زودگذر چیزی نخواهند بود.
هنر دارای پشتوانه بسیار قوی متافیزیکی می باشد که می تواند به دو صورت خداباورانه و غیر آن تجلی کند که در صورت اول، با هنر دینی مواجه خواهیم بود به قول انیشتین: «قابل فهم بودن طبیعت را ما از دین گرفته ایم» جان کلام این که: هنر بدون مبنای خداباورانه قابل فهم نیست.
فصلنامه هنر دینی بر آن است تا با عرضه اندیشه ها و آرای گوناگون درباره این موضوع بسیار حسّاس و ظریف به عنوان یکی از مراحل پیچیده برنامه ریزی در باب هنر دینی در ادامه فرایند تشخیص نیازها، تدوین هدف ها و گزینش محتوا، نقش خویش را ایفا نماید.
سعی ما آن است حتی المقدور ذوقها و سلیقه های مختلف و گوناگون خوانندگان ارجمند مورد توجه قرار گیرد و بخشهای متنوع این فصلنامه گویای همین واقعیت است.
امیدواریم بتوانیم با ریسمان یاری و همدلی شما عزیزان به چکاد اهداف الهی مان بار یابیم.
خداوندا پای نیاز نرگس ما را جز در چشمه زلال خویش مشوی و چشم شیفتگی مان را جز بر خود مدوز.
* * *
در پایان به پاس بزرگداشت سال امام خمینی قدس سره آن نائب بر حق حضرت ولی عصر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف چه زیباست که همه با هم بیاییم و لحظه لحظه حیات آسمانی اش را در قاب باورمان بگنجانیم. او که بزرگترین هنرش بنیادسازی نظام جدید اجتماعی سیاسی بود، سعی داشت در آن، با سلوک معنوی، مردم را با خدا پیوند دهد. و به قول رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی): «قوت ایمان را با عمل صالح و اراده پولادین را با همت بلند و شجاعت اخلاقی را با حزم و حکمت و صراحت لهجه و بیان را با صدق و متانت و صفای معنوی و روحانی را با هوشمندی و کیاست و تقوا و ورع را با سرعت و قاطعیت و ابهت و صلابت رهبری را با رقت و عطوفت و خلاصه بسی خصال نفیس و کمیاب را که مجموعه آن در قرنها و قرنها به ندرت ممکن است در انسان بزرگی جمع شود، همه و همه را با هم داشت. الحق شخصیت آن عزیز یگانه، شخصیتی دست نیافتنی و جایگاه والای انسانی او جایگاهی دور از تصور و اساطیر گونه بود.
