آیا تا کنون نظارتی بر تعرفه ها و خدمات دندانپزشکی بوده است و هزینه های درمانی در این زمینه تعرفه گذاری شده اند یا خیر؟ مسئولین چه تصمیماتی در این باره اتخاذ کرده اند.
بیمه تا چه حد این خدمات را پوشش میدهد؟
ازآنجاکه سلامت دهان و دندان، به‌نوعی پنجره سلامت بدن ما محسوب می‌شود، سازمان بهداشت جهانی در تعیین راهبردها و خط‌مشی‌های پیش روی نظام‌های بهداشتی و درمانی، توجه به‌سلامت دهان و دندان را جزء اولویت‌ها قرار داده است و دولت‌ها را برای ارائه خدمات حمایتی و درمانی مناسب تشویق می‌کند.
در این میان اتفاقی که می‌افتد این است که نظام‌های درمانی توسعه یافته، مسئله سلامت دهان و دندان را کاملاً جدی می‌گیرند و با اختصاص بودجه‌های کلان آموزشی، پیشگیری و درمان، جوامع خود را علیه بیماری‌های وابسته مصون نگه می‌دارند.
با این وجود در همه کشورها خدمات دندانپزشکی جزء مقوله‌های گران‌قیمت نظام‌های سلامت است، ازاین‌رو سازمان‌ها و موسسه‌های حمایتی و در رأس آن‌ها بیمه‌ها با ارائه تسهیلات مناسب به بیماران و دندان‌پزشکان از آنان در برابر بیماری و مشکلات پیش روی درمان حمایت می‌کنند.
اما در کشور ما چه اتفاقی افتاده است؟ دولت یازدهم خود را پرچم‌دار سروسامان دادن به وضعیت بهداشت دهان و دندان در کشور می‌داند. وزارت بهداشت گام نخست را با تأسیس شورای عالی دندانپزشکی برداشت و سعی کرد با درک شرایط و مشکلات پیش روی کشور، از گسترش بی‌رویه و نامتوازن رشته دندانپزشکی در اقصی نقاط ایران جلوگیری کند .
خدمات دندانپزشکی به‌ویژه در مناطق محروم، شهرهای کوچک و روستاها را توسعه دهد.دندانپزشکی علاوه بر پیچیدگی‌های مرسوم خود بسیار پرهزینه بوده و پرداخت مبالغ هنگفت درمان از عهده خانواده‌های متوسط و کم‌درآمد خارج است.
بااین‌حال برخی دندان‌پزشکان همچنان نسبت به پایین بودن تعرفه‌ها اعتراض داشته و به اشکال گوناگونی دیدگاه خود را به گوش مسئولان رسانده‌اند. در مقابل، وزارت بهداشت و به‌ویژه شورای عالی دندانپزشکی معتقد است برای توزیع عادلانه این‌گونه خدمات، دولت باید به‌صورت غیرمستقیم دخالت کند.
از طرفی بیمه‌ها باید به تعهدات خود درزمینهٔ دندانپزشکی عمل کنند. در این میان دولت بنا دارد با ایجاد فضایی رقابتی و تعدیل هزینه تجهیزات پزشکی و مواد دندانی، کاهش تعرفه‌های دندانپزشکی بخش خصوصی را کلید بزند.
