و الذی بعثه بالحق، لتبلبلن بلبلة و لتغربلن غربلة ...
سوگند به آن کس که محمد ص را به حق فرستاد، به هم می آمیزید، غربال می شوید. همچون مواد درون دیگ به جوشش می آیید. به گونه ای که پایین ترین افراد شما بالاترین و بالاترینتان پست ترین افراد جامعه می شوند. واپس ماندگانتان پیش می افتند و جلو افتادگان واپس رانده می شوند.
«نهج البلاغه، کلام 16»
سرنوشت هر انقلاب بستگی به هذینه ای دارد که انقلابیون حاضرند در راه انقلاب بپردازند. تبعید، زندان، شکنجه، قتل و انواع فشارهای اقتصادی، از جمله مواردی است که پیوسته در طول تاریخ، علیه انقلابیون اعمال شده است.
وقتی مبارزان تمام خسارت های جانی و مالی را تحمل می کنند، عنوان پرشکوه انقلابی بر سینه آنان می درخشد و شخص فداکار در میان مردم از اعتبار بیشتری برخوردار می شود.اما گاهی بین برخورداری و گسترش اهداف انقلاب تعارض به وجود می آید. در این شرایط افراد مبارز بایستی، با فداکاری در راه انقلاب از عنوان انقلابی نیز بگذرند و بدنامی غیر انقلابی را تحمل کنند. پس بار دیگر دیگ انقلاب جوشان می شود، غربال انقلاب به حرکت می آید و عده ای دیگر، دچار ریزش می شوند. کسانی که به ناروا، به جای ارزش های فرهنگی انقلاب، خویشتن خویش را محور گرفته و بر خلاف انتظار، آرمان ها را با اعتبار خود می سنجند.
مردم ناگهان در می یابند، کسانی که تا کنون در کنار انقلابیون بوده، از مراحل زندان، تبعید و شکنجه گذشته بودند، از انقلاب بریده، زبونانه زبان دشمنانی را به کام گرفته اند که تا دیروز با افتخار با آنان مبارزه می کرده اند.
فقط مخلصین می توانند از این آزمون سر فراز بیرون آیند، کسانی که هیچ پاداش مادی و معنوی به خاطر تحمل سختی ها از مردم طلب نمی کنند، کسانی که حاضرند بعد از شهادت نیز مظلوم بمانند. آنقدر مظلوم که حتی کلمه مظلوم نیز بر آنان منطبق نشود!
شهید باهنر از این کسان است، کسانی که نامشان در آسمانها معروف تر از زمین است. شهید باهنر با آنکه از سن بلوغ به انقلاب پیوست، تا آخرین لحظات زندگی سراسر مبارزه خود، گمنامی را بیشتر پسندید.
فقط با مطاله دقیق و عمیق در زندگانی شهید باهنر می توان دریافت، در شرایط ظلمانی قبل از انقلاب، هر جا روشنای هدایتی بود، این شهید عزیز چراغدار آن بود. شهید باهنر علاوه بر نگارش و تکثیر اعلامی های ادواری، در چاپ نشریات روشنگری همچون: انتقام، بعثت و مکتب تشیع، نقشی اساسی داشت. به علاوه، وی در راه اندازی و سامان بخشی مراکز فرهنگی مانند: مدرسه رفاه، مدرسه مفید، کانون توحید و دفتر نشر فرهنگ اسلامی، بیشترین سهم را داشت.همچنین وی در تنظیم و نگارش مرامنامه و اساسنامه حزب جمهوری اسلامی که خود از مؤسسان آن بود، نقش ارزنده ای ایفا کرد.با این همه، هیچ جا خود را مطرح نکرد و سهمی از انقلاب نخواست. وقتی از فرزند او پرسیدند: چه تغییری بعد از انقلاب در زندگی خانوادگی شما پدید آمد؟ گفت: «هیچ! سخت تر شد!» این پاسخ خانواده ای است که قبل از انقلاب همیشه زندگی سخت و طاقت فرسایی داشته ان و بعد از انقلاب می توانستند سهم خود را از مواهب انقلاب دریافت کنند. بالاترین از خودگذشتگی شهید باهنر، آنگاه بود که که تهمت غیر انقلابی بودن را بر خود پذیرفت و هرسال به تعداد میلیون ها نسخه کتاب درسی، نام خود را قربانی آرمانهای خود کرد و آنچه را دیگران با تحمل خطر در اعلامیه های مخفی می نگاشتند، شهید باهنر، با اخلاص ویژه و فطانت خود در کتاب های درسی نوشت. در این کتاب ها برای اولین بار، مباحث جهاد، نظارت اجتماعی، اقتصاد اسلامی، مبارزه باستمگران و نفی طاغوت در کنار مباحثی چون: توحید و اخلاق اسلامی، با مؤثرترین شیوه مطرح شد و معیار و ملاک های رایج را شکست و فرهنگ اسلامی را به نسل انقلاب آموزش داد.
راهش تا بیکران زمین و زمان گسترده باد.
مدیر مسؤول
