22- شیخ، تئوریسین و جلودار «مشروطه »
روزنامه شیخ فضل الله نوری، در دوران اعتصاب حضرت عبدالعظیم علیه خط انحراف، بوضوح بر مواضع مترقی ضد استبدادی شیخ و نهضت مقاومت او تاکید کرده و آن را چنین توضیح می دهد:
«بر عموم اهل اسلام، اعلام می دارد که مجلس شورای ملی، هیچ منکر ندارد. نه از سلسله مجتهدین و نه از سایر طبقات. اینکه ارباب حسد و اصحاب غرض می گویند، می نویسند و تبلیغ می کنند که جناب آقای حاجی شیخ فضل الله سلمه الله تعالی، منکر مجلس شورای ملی می باشد، دروغ است، دروغ. مکرر در همین توقف زاویه مقدسه، مطلب خودشان را بر منبر و در محضر، اظهار نمودند و در حضور گروهی انبوه از عالم و عامی، قرآن بیرون آورده و قسمهای غلاظ و شداد یاد کردند و مخصوصا جمعه گذشته به این شرح، نطق فرمودند که: ایها الناس بهیچوجه منکر مجلس شورای ملی نیستم. بلکه من نقش خود را در تاسیس این اساس بیش از همه کس می دانم. زیرا که علماء بزرگ ما که مجاور عتبات عالیات و سایر ممالک هستند هیچیک همراه مشروطه نبودند و همه را من بودم که با اقامه دلایل و براهین، با مشروطه، همراه کردم. از خود آن آقایان عظام می توانید این مطلب را جویا شوید. الآن هم من همان هستم که بودم. تغییری در مقصد، و تجددی در رای من بهم نرسیده است. صریحا می گویم همه بشنوند، و بغائبین هم برسانند که من آن مجلس شورای ملی را می خواهم که عموم مسلمانان آن را می خواهند، مجلسی که اساسش براسلامیت باشد و برخلاف قرآن و برخلاف شریعت محمدی(ص) و برخلاف مذهب مقدس جعفری، قانونی نگذارد. من چنین مجلسی می خواهم. پس من و عموم مسلمین، بر یک رای هستیم. اختلاف میانه ما و لامذهبهاست که منکر اسلامیت و دشمن دین حنیف هستند. چه بابیه مزدکی مذهب و چه طبیعیه فرنگی مشرب. طرف من و کافه مسلمین، اینها واقع شده اند. شب و روز در تلاش و تک و دو هستند که بر مسلمانها این فقره را مشتبه کنند و نگذارند که مردم، ملتفت و متنبه شوند که من و آنها همگی، همرای هستیم واختلافی نداریم. آیا برای العین مشاهده نمی کنید، ای برادران دینی من، که از تاریخ انعقاد این مجلس کنونی، هر چه طبیعی مشرب و بابی مذهب است یک دفعه از پشت پرده بیرون آمده اند و به دسته بندی و هرزگی و راهزنی شروع کرده اند؟ بگوئید ببینم این چه اختصاص و خویشاوندی است میانه این سنخ مردم و مجلس معقود در بهارستان؟ خدای تعالی راضی مباد از کسی که درباره مجلس شورای ملی، غیر از تصحیح و تکمیل آن، خیالی داشته باشد و بر سخط و غضب الهی گرفتار باشند کسانی که مطلب مرا برخلاف واقع انتشار می دهند و بر مسلمانها تدلیس و اشتباه می کنند، و راه رفع شبهه را از هر جهت، مسدود می سازند تا سخن ما بگوش مسلمانان نرسد و به خرج مردم بدهند که فلانی و سایر مهاجرین، منکر اصل مجلس شورای ملی شده اند».
23- منکر مجلس، ما هستیم یا شما؟!
در آن روزها گاه استفتائات و تلگرافاتی به مراجع نجف می شد و شکل سؤال به گونه ای بود که گویی مشروطه و مجلس، صرفا به معنی رفع ظلم و استبداد و تامین آزادی شرعی و عدالت اسلامی است و همه منتقدان، طرفدار استبدادند، طبیعی بود که پاسخ فقهاء و مراجع، اظهار برائت از ظالمان و مخالفان مجلس و نافیان مشروطه بود. شیخ توضیح می داد که موضع فقهی وی نیز همان موضع فقهی مراجع و علماء مذکور است ولی مصداقا آنچه در شرف وقوع است، نه رفع ظلم و استبداد و اجراء عدالت، بلکه نوعی سکولاریزاسیون قوانین اجتماعی تحت تاثیر فرهنگ استعماری انگلیس است که به تامین منافع آنان می انجامد و دعوی، دعوای عمال روس و عمال انگلیس است نه طرفداران مشروطه و طرفداران استبداد. در این میان، شیخ که نه طرفدار استبداد و نه مشروطه انگلیسی است بلکه از "مشروطه مشروعه"، دفاع می کند و در صحنه مبارزات تهران، دور از نجف، تنها مانده، بارها اعلام می کند که علماء نجف چون نائینی و آخوندخراسانی و...، حکما همان نظر او را دارند گرچه مصداقا بعلت دوری ازتهران، ممکن است که از همه اتفاقات تهران، باخبر نباشند. شیخ می گوید:
«ایهاالمؤمنون، تلگرافی که این چند روزه (12 جمادی الثانی 1326) به اسم حجج الاسلام والمسلمین آقای حاجی و آقای آخوند و آقای شیخ عبدالله دامت برکاتهم، طبع و انتشار داده اند و خواسته اند برخلاف تقریر ما شهرتی داده باشند، همان تلگراف را خواه سند انتسابش به حضرات آقایان معظم دامت برکاتهم محقق و معلوم باشند، خواه مثل بعضی دیگر، مجعول و موهوم باشد، ما مهاجرین، آن تلگراف را قبول داریم. مقصد ما هم همان است که در تلگراف - منسوب به آقایان - مندرج است. کسانی که ازروی قوانین خارجه، نظامنامه اساسی برای مجلس شورای ملی تدوین می کنند اگر نگارشات خود رابرطبق همان صورت تلگراف قرار بدهند، دیگر دعاگویان را هیچ شکایت و موجب مهاجرت نخواهند ماند و معلوم خواهد شد که منکر مجلس و مخرب مجلس، ما هستیم یادیگران؟»
24- حمایت زبانی از «اسلام » و مبارزه قانونی با آن
شیخ همچنین در ذیل مرقومه آیت الله سیدکاظم یزدی ازنجف به آیت الله آخوند ملاعلی آملی که در آن از بعضی روزنامه جات که به نام "آزادی"، محکمات اسلام را نشانه گرفته بودند، اظهار گلایه کرده و می نویسد:
«دشمنان دین و بدخواهان مسلمین، به اسم نشر بساط عدل و احسان و قطع دابراهل بغی و عدوان، اسلام را هدف حوادث و آماج سوانح ساخته اند و در کمال گرمی و نرمی، ابتداء غمخواری اسلام و هواداری شریعت را عنوان کردند و هنوز هم عنداللزوم اظهار می دارند ولی به هیچ وجه حاضر نیستند که حتی چند فقره قانونی دایر به حفظ حدود اسلامیة و حراست از حمای شریعت، در قانون نامه اساسی مجلس شورای ملی مندرج شود».
در واقع، شیخ، نفاق "خط انحراف" را افشا می کند که چگونه در ظاهر، موضع نرم و غمخوار با اسلام گرفته و حتی خود را هوادار شریعت می نامند اما حتی حاضر نیستند چند ماده قانونی برای تضمین اسلامیت قوانین مدنی را در قانون اساسی واردکنند و به همین دلیل باامثال شیخ درافتاده اند.
25- چرا پسوند «اسلامی » را از عنوان «مجلس » حذف می کنید؟!
روزنامه شیخ، سیر پیشرفت کار مشروطه با موافقت مراجع و علماء و سپس آغاز خط انحراف و اغواء مسلمین را چنین توصیف می کند:
«شرح مقاصد حضرت حجت الاسلام والمسلمین آقای حاجی شیخ فضل الله سلمه الله و سایر مهاجرین زاویه مقدسه از علماء عظام و غیرهم آن است که سال گذشته، سخنی به مملکت ما سرایت کرد و آن این بود که دولتی که پادشاه و وزراء و حکامش به دلخواه خود با رعیت رفتار می کنند و مملکتی که ابواب ظلم و تطاول درآن مفتوح باشد علاجش اینست که از شاه بخواهند در تکالیف دولتی و درباری، قراری بگذارند که پادشاه ازآن تخطی نکند و نام این حکمرانی قراردادی، «سلطنت مشروطه » است و قرارداد دهندگان، «وکلاء» می باشند و نام مرکز مذاکرات آنها، «مجلس شورای ملی » و نام قراردادهای آنها، "قانون"و نام کتابچه ای که آن قراردادها را در آن می نویسند، «نظامنامه » است. سلسله علماء عظام و حجج الاسلام، چون از این تقریر و این ترتیب، استحضار تام بهم رسانیدند با یکدیگر ملاقات نمودند و مقالات سرودند و همه تصدیق فرمودند که این خرابیها در مملکت ایران از بی قانونی و ناحسابی دولت و دربار است و باید از دولت، طلب " مجلس شورای ملی" کرد که تکالیف دوایر دولتی رامعین و تصرفاتشان را محدود نماید تا آنکه بحمدالله تعالی پادشاه تسلیم شد و مساعی علماء عظام، مشکور و مجلس دارالشورای کبرای اسلامی تشکیل شد. پس مبدا مذاکرات، بی قانونی دوایر دولت و حاجت مردم ایران بود که علماء، حمایت محکم کردند و عنوان بحث هم به وضع اصول و قوانین در وظایف درباری و معاملات دیوانی، انحصار داشت. بعد همینکه مذاکرات مجلس شروع شد ناگهان از اثناء نطقها و لوائح و جرائد، اموری غریب بظهور رسید که هیچکس منتظر نبود و زائد الوصف مایه حیرت متدینین شد. از آنجمله در عنوان "مجلس شورای ملی اسلامی"، لفظ "اسلامی" گم شد و رفت که رفت. و دیگر در موقع اصدار دستخط مشروطیت از شاهنشاه در مجلس در حضور هزار نفر بلکه بیشتر، صریحا گفتند که ما "مشروعه" نمی خواهیم.
26- ماتریالیستهای متظاهر به دین
شیخ از جریانهای ماتریالیستی که زیر لواء احترام به دین، به دین زدائی از مجلس و نظام سیاسی کشور مشغولند، شدیدا احساس خطر کرده و می گوید:
برای العین همه دیدیم و می بینیم که از بدو افتتاح مجلس، جماعت لاقید لاابالی لامذهب از کسانی که سابقا معروف ببابی بوده اند و کسانی که منکر شریعت و معتقد بطبیعت (ماتریالیزم) هستند، همه بچرخ افتاده اند و سنگها بسینه می زنند و جنگها با خلق خدا می کنند.
27- هتک «احکام و معارف اسلام »، بنام آزادی قلم و مطبوعات
خط فکری شیخ شهید بسرعت نسبت به جریان توطئه استعماری مبارزه با اسلام و شکستن حرمت دین خدا، هوشیاری یافته و به افکار عمومی اخطار می کند که این آزادی، آزادی خیانت و جسارت و توطئه، مقبول شرع و عقل نیست و در ذیل این عناوین، فاجعه سازمان یافته ای علیه اسلام و استقلال ملت، در شرف تکوین است روزنامه شیخ می نویسد:
روزنامه ها و شب نامه هائی پیدا شد اکثرا مشتمل بر سب علماء اعلام و طعن در احکام اسلام و اینکه باید در این شریعت، تصرفات کرد و آن را تغییر داد و تبدیل با حسن!! نمود و قوانینی که بمقتضای یکهزار و سیصد سال پیش قرار داده شده، باید همه را با اوضاع و احوال امروز مطابق ساخت از قبیل اباحه مسکرات و اشاعه فاحشه خانه ها و صرف وجوه روضه خوانی و وجوه زیارات مشاهد مقدسه در ایجاد شوارع برای استجلاب صنایع فرنگ و از قبیل استهزاء مسلمانها در حواله دادن شمشیر حضرت ابوالفضل و یا بسر پل صراط، و اینکه افکار و گفتار رسول مختار صلی الله علیه و آله و سلم، العیاذبالله از روی بخار خوراکهای اعراب بوده است مثل شیر شتر و گوشت سوسمار و اینکه امروز در فرنگستان، فیلسوف ها هستند که خیلی از انبیاء و مرسلین، آگاه تر و داناتر و بزرگترند و نستجیر بالله، حضرت حجة بن الحسن عجل الله تعالی فرجه را امام موهوم خواندن، و اوراق قرآن مجید را در مقواهای ادوات قمار، بکار بردن و صفحات مشتمل براسم جلاله و آیات سماویه را در صحن مجلس شوری دریدن و پاشیدن و نگارش اینکه مردم بی تربیت ایران، سالی بیست کرور تومان میبرند و قدری آب می آورند که زمزم است و قدری خاک که تربت است و اینکه اگر این مردم وحشی و بربری نبودند، اینهمه گوسفند و گاو و شتر در عید قربان نمی کشتند و قیمت آن را صرف پل سازی می کردند و اینکه ذمی و مسلم، خونشان متکافؤ باشد و با همدیگر درآمیزند و بیکدیگر زن بدهند و زن بگیرند (زنده باد مساوات) و نمونه دیگر، ظهور هرج و مرج در اطراف ممالک و سلب امنیت و نظم و شیوع خونریزی و تاخت و تاز و اثاره فتن و مفاسد در هر ناحیه و رواج رقابت و خصومت درمیان اهالی شهرهای بزرگ خصوصا حوادث و سوانحی که در صفحه آذربایجان و سرحدات آن اتفاق افتاده و کشتارها که در کرمانشهان و فارس و حدود نهاوند و غیرها واقع شده است و نیز تجری عده ای در فسق و فجور و منکرات است. چون ما و شماها همگی در طهران هستیم فقط طهران را از شما میپرسیم آیا از وقتی که اسم این گونه آزادی، شایع شده، درجه هرزگیها و بیباکیها از کجا بکجا رسیده است؟ هیچوقت شنیده بودید که یهودی با بچه مسلمان لواط کرده باشد؟ از گذر لوطی صالح بپرسید. هیچوقت دیده بودید که یهودی در ملاء عام، دختر مسلمان را کشیده باشد؟ امسال همگی دیدید یا مستحضر شدید. آیا هیچ انتظار داشتید و هیچ شنیده بودید تا این تاریخ که گفته و یا نوشته باشند که «الوهیت خدا» هم مشروطه است؟ و هیچ شنیده بودید که در این یکهزارو سیصدو چند سالی که از عمر اسلام ایدالله انصاره گذشته است صورت یکی از مجددین دین را که در عداد "کلینی و علم الهدی و محقق و شهیدین" شمرده شود، بشکل حیوانی بارکش کشیده و تشهیر کرده باشند. نمونه دیگر، افتتاح رسوم معموله بلاد کفر در قبة الاسلام است. تاریخ هجری هیچ خبر نمی دهد که در ممالک اسلامیه، مجلس ترحیم و ختم قرآن را بدستور فرنگستان تشکیل داده باشند. مسجد جامع پای تخت اسلام فاتحه و زاری صدیقه طاهره سلام الله علیها بسیره خاصه فرنگان، گلریزی کردن و دستمالهای مشکی بر بازوی دستجات اطفال مسلمین بستن و جماعات زردشتیها را در خانه خدا وارد ساختن و در مجلس فاتحه مخصوصا آلافرنگها و پاریس پرستها و مستخدم قراردادن ارباب عمایم و بزرگان شریعت را طوعا یا کرها بآن محضر مطهر کشیدن. ای پیروان دین اسلام، هیچ ختمی باین شکل دیده و یا شنیده بودید و هیچ دیده و شنیده بودید که رؤساء روحانی شما را عنفا در مجلس در قطار مادامهای فرنگان کشیده و در ازدحامی که سراپا علی رغم اسلام و اسلامیان است احضار داشته باشند؟ آن بازار شام، آن آتشبازیها، آن ورود سفراء و آن عادیات خارجه، آن هورا کشیدنها و کتیبه های زنده باد زنده باد و (زنده باد مساوات). می خواستند یکی را بنویسید (زنده باد شریعت) (زنده باد قرآن) (زنده باد اسلام). چشم خاتم انبیاء، روشن و خاطر خاتم اوصیاء، خرسند. شما را ای مسلمانها، ای اهل طهران بقرآن مجید، بامیرالمؤمنین، بسیدالشهداء، بامام زمان ارواحنالهم الفداء قسم می دهیم که اگر پیغمبر شما حاضر بود و آن هنگامه جلو نگارستان را میدید، چه می فرمود؟!
28- ناتورالیستها، نیهیلیستها، سوسیالیست ها، امان از این «ایسم ها»
روزنامه شیخ، بصراحت اعلام می دارد که نهضت مقاومت، طرفدار مجلس و مشروطه و آزادی، اما در حیطه معارف و احکام اسلام است و آخوندهای ساده لوح و زودباور نباید فریب الفاظ را خورده و حجاب ظاهر، سیاهی باطن «ایسم »های غربی و شرقی را بر آنان پوشیده دارد و اینان بالمرة منکر حقوق و حدود شرعی و ایان الاهی اند و چند صباحی ظاهر به دینداری، برای پیشبردن اهداف پنهان است. خط مقاومت، چنین می نویسد:
الها که نعمت مجلس شورای ملی اسلامی، خصم لامذهبان باد. از طرف هیئت مهاجرین الی الله اعلان می شود که اگر هزار از این حقه ها بزنید و ساعی صد سحر بابلی بکنید بهیچ نتیجه نایل نخواهید شد و سحر بامعجزه پهلو نخواهد زد و ما تن بتضعیف اسلام و تحریف احکام نخواهیم داد. و دیگرهای دیگر هم هست بلکه بسیار است زیرا که این طفل یکساله ره صدساله پیموده است ولی از تذکار و تعداد آنها میترسم برخی از صنادید عظماء علماء عصر و فقهم الله لما یحب و یرضی آزرده شوند ورنه سخن بسیار است. قومی هم قتلوا امیم اخی فاذا رمیت یصیبنی سهمی از برادران پاکیزه نهاد و همکیشان ایرانی نژاد سؤال می کنیم که آیا این فتنه های عجیب و مفسده های عظیم در این مملکت واقع شده است یا نه؟ فرمودند چون بدعتها ظاهر بشود بر عالم است که اطلاع خود را اظهار کند. برادران، در این عصر ما فرقه ها پیدا شده اند که بالمره منکر ادیان و حقوق و حدود هستند. این فرق مستحدثه را بر حسب تقاوت اغراض، اسمهای مختلف است (آنارشیست) (نیهلیست) (سوسیالیست) (ناطورالیست) (بابیست) و اینها تردستی در اثاره فتنه و فساد دارند و بواسطه ورزشی که در این کارها کرده اند، هر جا که هستند آنجا را آشفته و پریشان می کنند.
29- مجلس شورای، پارلمنت پاریس نیست
روزنامه مقاومت، نسبت به نفوذ منحرفین در مجلس و تبدیل آن به یک مجلس غربی، وابسته و لائیک، هشدار می دهد که:
سالهاست که دو دسته اخیر از اینها در ایران پیدا شده و مثل شیطان، مشغول وسوسه و راهزنی و فریبندگی عوام اضل من الانعام هستند. یکی فرقه بابیه است و دیگری فرقه طبیعیه. این دو فرقه لفظا مختلف ولبامتفق هستند. این دو فرقه از سوءالقضاء، هر دو در جهات مجلس شورای ملی ما مسلمانها وارد و متصرف شده اند و جدا جلوگیری از اسلامیت دارلشورای ایران می کنند و می خواهند مجلس شورای ایران را پارلمنت پاریس بسازند. و اینکه حضرت حجة الاسلام و المسلمین آقای حاجی شیخ فضل الله ایده الله طرف بی ارادتی این جماعت، واقع شده و مستوجب چندین ناسزا و سب و تهمت در روزنامه ها و شب نامه ها و لوایح و منابر گریده اند و سگهای جهنم بر او بانگ می زنند و بابی ها مسلم از و سخت میرمند، برای آن است که ایشان، بیدار این دو دسته دزد شده اند و در تنزیه مجلس شوری از این دو فرقه پلید، جدا ایستاده اند و بتوفیق الهی، تقصیر نخواهند فرمود و از جان و مال دریغ نخواهند داشت تا بجمیع علماء مذهب جعفری از عرب و عجم، جمیع این مطالب را محقق و مسلم بکنند و تکالیف الهیه این مقام را بروجه اکمل بپردازند. تهدید آن حضرت بغوغای سفله و اراذل از این جهت است و شایعه گرفتن مبلغ گزاف از سفارت یا دولت یا دیگری، از این بابت است والا همه کس می داند که خراسان، بزرگتر از قاین است و وزارت جنگ، مهمتر از حکومت سیستان است و وکلاء مجلس هم امناء ملت هستند و آن تلگرافی که یک لخت کذب صریح و جعل قبیح است از امناء ملت، شایسته نبود و چنین خلاف با قسم و خیانت بر موکلین، موجب انعزال از وکالت است، مگر کسانی که هیچ مستحضر نبوده اند و هم الاکثرون.
30- «مشروط کردن سلطنت »، آری، «حذف شریعت »، هرگز
خط مقاومت اعلام می دارد که شیخ بدنبال آن مشروطیت و مجلسی است که قدرت شاه و سلطنت استبدادی را محدود و کنترل کند و فقهاء شیعه، این سلاطین را «حکام جور» و نامشروع می دانند. ولی خط انحراف، بجای محدود کردن شاه و مهار سلطان، مشغول مبارزه با اسلام و احکام شرع بنفع منافع استعماری غرب و تقلید مو بمو از قوانین پارلمنت فرنگ شده اند. روزنامه شیخ ادامه می دهد:
تمام مفاسد ملکی و مخاطرات دینی از اینجا ظهور کرد که قرار بود مجلس شوری برای محدود کردن کارهای دولتی و دیوانی و درباری که بدلخواه حاکمان اداره می شد، قوانینی قرار بدهد که پادشاه و هیئت سلطنت را محدود کند و راه ظلم و تعدی و تطاول آنان را مسدود نماید اما امروز می بینم که در مجلس شوری، کار دیگری می کنند یعنی کتب قانونی پارلمنت فرنگ را آورده و در دائره احتیاج بقانون، توسعه قائل شده اند غافل از اینکه ملل اروپا از ابتداء، شریعت مدونه نداشته اند لهذا اجبارا برای هر عنوان، نظامنامه نگاشته اند و در موقع اجراء گذاشته اند اما ما اهل اسلام، شریعتی داریم آسمانی و جاودانی که از بس متین و صحیح و کامل و مستحکم است، نسخ برنمی دارد. آن شریعت در هر موضوع، حکمی و برای هر موقع، تکلیفی مقرر فرموده است پس حاجت ما مردم ایران بوضع قانون، منحصر است در کارهای سلطنتی که برحسب حوادث سوء و اتفاقات عالم، از رشته شریعتی و دینی، جدا شده و در اصطلاح فقهاء، این دولت، جائره است و در عرف سیاسیین، دولت مستبده گردیده است.
31- چرا با «مشروطه مشروعه » مخالفت می کنند؟!
روزنامه شیخ در افشاء خط خیانت، می پرسد که چرا با پسوند «مشروعه » برای مشروطه، مخالفت می شود؟! اگر مشروطیت با قواعد اساسی، مد نظر است پس باید از این پیشنهاد، استقبال کنند ولی چرا نمی کنند؟! چرا با شرط نظارت مجتهدان بر قانونگذاری، مبارزه می شود؟! آیا اینها خود حکایت از عزم برنامه ریزی شده ای برای دین زدائی از عرصه قانونگذاری و حاکمیت در کشور نیست؟! روزنامه شیخ می نویسد:
باری بعد از بیدار شدن حضرات مؤسسین مجلس از حجج اسلام و سایر مسلمین بظهور این فتن و بروز این مفاسد و اینکه تولد این نتایج سوء از دخالت دو دسته دشمنان دین و دولت که بابیه و طبیعیه هستند، شده است، قرار قاطع بر جلوگیری ابدی از تصرفات این فرقه های فاسده مفسده، بنگاشتن و ملحوظ داشتن چند فقره است در نظامنامه اساسی: یکی آنکه در نظامنامه اساسی مجلس، بعد از لفظ "مشروطه"، لفظ "مشروعه" هم نوشته شود. و دیگر آنکه فصل دائربمراعات موافقت قوانین مجلس با شرع مقدس و مراقبت هیئتی از عدول مجتهدین در هر عصر بر مجلس شوری، بهمان عبارت که همگی نوشته ایم، بر فصول نظامنامه افزوده شود و هم مجلس را بهیچوجه حق دخالت در تعیین آن هیئت از عدول مجتهدین نخواهد بود و اختیار انتخاب و تعیین و سایر جهات راجعه بآن هیئت کلیة با علماء هر عصر است و لاغیر و دیگر آنکه محض جلوگیری از فرق لامذهب، خاصه مرتدین از دین که فرقه بابیه و نحو آن است، حضرت حجة الاسلام و المسلمین آقای آخوند ملامحمد کاظم مدظلاله، افزودن فصلی را فرمایش فرموده اند، حکم ایشان هم معلوم است و باید اطاعت شود و مخصوصا فصلی راجع باجراء احکام شرعیه درباره فرقه بابیه و سایر زنادقه و ملاحده در نظامنامه اساسیه، منظور و مندرج گردد.
32- آزادی مطلق مطبوعات، زمینه سازی برای تهاجم به دین است
روزنامه شیخ می نویسد که دفاع مقلدانه از آزادی بیان با تقریر غربی و لیبرالی آن، با محکمات و اولیات اسلام و تعهدات اخلاقی سازگار نیست. این قانون که هر کس، هر چه را خواست چاپ کند و احدی هم حق چون و چرا ندارد!!، در واقع، دیکتاتوری صاحبان روزنامه هاست که عمدتا از طریق سرمایه سرمایه داران و خط فکری عمال استعمار بویژه انگلیس اعمال و تعقیب می گردد و این دری که باز می شود، بقصد مبارزه با اسلام و علماء اسلام، باز می شود. روزنامه مقاومت شیخ می نویسد:
و دیگر آنکه چون نظامنامه اساسی مجلس را از روی قانونهای خارج مذهب ما نوشته اند محض ملاحظه مشروعیت و حفظ اسلامیت آن پاره تصرفات در بعضی فصول با حضور همگی فرموده اند مندرج شود و هیچ تغییر و ترک بعمل نیاید. برای نمونه آن تصرفات و تصحیحات و اصلاحات مثلی بیاوریم تا همه برادرهای دینی بدانند که بدوا چه بوده است و بعد چه شده است از جمله یک فصل از قانونهای خارجه که ترجمه کرده اند این است که "مطبوعات، مطلقا آزاد است". (یعنی هر چه را هر کس چاپ کرد احدی را حق چون و چرا نیست) این قانون با شریعت ما نمی سازد و لهذا علماء عظام، تغییر دادند و تصحیح فرمودند زیرا که نشر کتب ضلال و اشاعه فحشاء در دین اسلام، ممنوع است. کسی را شرعا نمی رسد که کتابهای گمراه کننده مردم را منتشر کند و یا بدگوئی و هرزگی را در حق مسلمانی بنویسد و بمردم برساند پس چاپ کردن کتابهای ولتر فرانسوی که همه ناسزا با نبیاء علیهم السلام و کتاب بیان سید علیمحمد باب شیرازی و نوشتجات میرزا حسینعلی تا کری و برادر و پسرهایش که خدایا پیغمیر یا امام بابیها هستند در روزنامجات و لوایح مشتمل بر کفر و سب علماء اسلام تماما در قانون قرآنی، ممنوع و حرام است و لامذهب ها می خواهند این درباز باشد تا اینکارها را بتوانند کرد».
33- تلگراف مراجع نجف
در ماهها و هفته هائی که شیخ فضل الله و برخی علماء هوشیار تهران به خط انحراف پی برده و دست به افشاگری زده بودند، کسانی با انگیزه های گوناگون، از مراجع نجف، نظر می خواستند. در برخی استفتائات، نظر مراجع را در باب طرفداران استبداد و مخالفان مجلس و مشروطه خواستند و طبیعی بود که آنان نظر به کفر طرفداران استبداد و فسق و خیانت ایشان می دادند اما هرگاه صورت استفتاء، نظر ایشان را در باب مخالفان اجراء شرع الاهی و طرفداران قانون غیردینی می پرسید، طبیعی بود که ایشان، نظر به کفر و ارتداد آنان نیز می دادند و این هر دو فتوی، درست بود زیرا.
منطق «استفتاء و افتاء»، همین است و تفاوت «فتوی » با «حکم »، یکی همین است که در فتوی، بدون نظر به مصادیق و وضعیت واقعی در خارج، حکم کلی را بیان می کند. اما «حکم »، ناظر به مسئله خاص و مصداق خارجی دارد و صرفا بیان تئوریک یک حکم کلی نیست. بنابراین اگر در مواردی، اختلاف نظر میان برخی فقهاء در باب وقایع مشروطه پیش آمده، نه در فتوی و حکم شرعی و نظر فقهی، بلکه در تحلیل اتفاقات جاری و اوضاع سیاسی و شناخت جناحها و جریانهای فعال در تهران و اختلاف موضوعی و مصداقی بود. شیخ به برخی مجتهدین که بعلت دوری و بیخبری از اوضاع، گاه اظهار نظرهایشان مورد سوء استفاده جریانات غیردینی و خط انحراف قرار می گرفت، احترام گذارده و تاکید می کرد که نظر شرعی همه ما یکی است اما البته اینکه الآن در تهران چه خبر است، از مقوله "موضوع" می باشد نه "فتوای شرعی". و در این باب، باید اوضاع سیاسی کشور را دقیقا شناخت و اینجا جای تقلید نیست. شیخ همواره از فتاوای سایر علماء، با احترام یاد کرده و آنها را تمجید می کرد و در عین حال نشان می داد که اگر صورت استفتاء به درستی و واقع بینانه طرح گردد، فتوای همه آنان، همین فتوای شیخ شهید است بعنوان نمونه در باب متن تلگراف حضرات آخوند خراسانی، میرزا حسین تهرانی و شیخ عبدالله مازندرانی، در "روزنامه دوران تحصن"، بتاریخ 23 جمادی الثانی 1325 متن تلگراف علمای نجف به مجلس شوری را آورده و در ذیل آن توضیحات بسیار دقیقی ذکر می کند.
بخشی از تلگراف مذکور چنین است:
«مجلس محترم شورای ملی رفع الله قواعده، تلگراف موحش انجمن شریف، و اصل و از مخالفت مخالفین با مجلس محترم ملی اسلامی، خاطر قاطبه اهل اسلام، ملول گشته و عموم اهل علم و کافه منتحلین شریعت مطهره حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله و سلم را اعلام می دارد که خداوند متعال گواه است ما بابعددار، غرضی جز تقویت اسلام و حفظ دماء مسلمین و اصلاح امور عامه نداریم علیهذا مجلسی که تاسیس آن برای رفع ظلم و اغاثه مظلوم و نهی از منکر و تقویت ملت و دولت و رفاه حال رعیت و حفظ بیضه اسلام است، قطعا (عقلا، شرعا و عرفا) راجح بلکه واجب است و مخالف و معاند آن مخالف شرع انور و مجادل با صاحب شریعت است. رجاء واثق داریم که تا کنون انشاءالله تعالی کسی مخالفت نکرده و نخواهد کرد و هرگاه برخلاف این مضمون کتبا و تلگرافا نسبتی بما داده شود، کذب محض است، مهمات را اطلاع دهید».
این تلگراف در پاسخ تلگرافی از سوی هیئت رئیسه مجلس بود که بقصد ایجاد اختلاف میان مراجع و علماء ودر مضیقه قراردادن شیخ، به عنوان استفتاء به نجف ارسال شده بود. اما روزنامه شیخ در تحصن، بلافاصله متن این تلگراف را خود نیز منتشر کرده و در ذیل آن چنین آورد که:
«بعد از ورود حضرت حجة الاسلام و المسلمین آقای حاجی شیخ فضل الله دامت برکاته بزاویه مقدسه، اشخاصی که باشتباه کاری و فتنه انگیزی و شهر آشوبی می خواهند حقیقت حال را بر مسلمانان بپوشانند و نگذارند که مقاصد و فرمایشات آقای حاجی شیخ بر مردم معلوم بشود و بخرج خلایق بدهند که این بزرگواران، منکر "مجلس شوری" شده اند، تلگرافی بحضور حجج الاسلام و المسلمین، عاکفان آستان امیرالمؤمنین عرضه داشتند بمضامینی که جوابش مساعد خیالات آنها صادر شود ولی از آنجا که حضرات حجج اسلامیه نجف اشرف بحمدالله همگی مسدد و من عندالله، مؤید هستند جواب فوق را صادر فرموده اند که اصل مقصود و منظور مهاجرین زاویه مقدسه، هم عینا همان است و غیر از مضمون همین تلگراف، هیچ مقصود و منظوری نداشته و ندارند. برادران دینی ما همه می دانند که آقای حاجی شیخ و ... همگی همین مجلس را می خواهند که حضرات حجج اسلام و مسلمین (علمای نجف) تعیین فرموده و دراین تلگراف، اوصاف آن مجلس را یکایک شمرده اند و ازجمله فرموده اند که غرض آنان، تقویت اسلام و حفظ دماء مسلمین و اصلاح امور عامه است، پس مجلسی که این بزرگواران می خواهند، باید مجلسی باشد که تقویت اسلام بکند. این حضرات مهاجرین هم می گویند باید مجلس مسلمانها مجلسی باشد که تقویت اسلام بکند نه ترویج کفر. پس دسته بابیها و دسته طبیعیها و دسته مستضعفین در دین، که مروج کفرند باید بالکیه خارج شوند چه از متن مجلس و چه از حواشی مجلس. ای برادران دینی ما که در طهران، حاضر هستید و بمتن مجلس و حاشیه آن ناظر هستید، آیا بابیها را و طبیعیها را با آن دو چشم روشن که از غایت شهرت، مستغنی از تعریف است می بینید یا نه؟ اگر می بینید که اینها بر مجلس ما مسلمانان غلبه کرداند و بکیف خود خیالاتی را که دارند میرانند دیگر چه انتظاری دارید در اقدام عام بر تصحیح و اصلاح مجلس و تکمیل مجلس؟ قسم به آن حقوقی که میانه ما و شما مشترک است که حاج شیخ و این حضرات مهاجرین، مقصدی جز اصلاح و تکمیل مجلس ندارند و از این مفاسد و شرور و فتنه ها که بروز کرد، متنبه شدند که باید از منکرین اسلام و بدخواهان شما جلوگیری بکنند و راه و رخنه تصرفات اینها را در مجلس شورای مسلمین، مسدود بفرمایند و دارالشورای کبرای ملی اسلامی را از پارلمنتهای فرنگ، فرق بگذارند. مملکت ایران از هزارو سیصدو چند سال قبل که از آئین زردشتی بدین مبین محمدی صلی الله علیه و آله شرف انتقال پذیرفته است مجلس دارالشورای قائم دایم، که امور جمهور اهالی را همواره اداره بکند، نداشته است. امروز که این تاسیس را اقتباس کرده بهمین جهت که اقتباس از فرنگستان است باید علماء اسلام که عندالله و عندرسوله، مسئول حفظ عقاید و مصالح این ملت هستند، نظری مخصوص در موضوعات و مقررات آن داشته باشند که امری برخلاف بصدور نرسد. مردم ایران مثل اهالی فرنگستان، بی قید در دین و بی باک در فحشاء و منکر و بی بهره از الهیات و روحانیات واقع نیستند این ملاحظه و مراقبه، حسب التکلیف الشرعی هم حالا که قوانین اساسی مجلس را از روی کتب قانون اروپا می نویسند لازم است و هم در جمیع قرنهای آینده الی یوم یقوم القائم عجل الله تعالی فرجه. اقدام بر این استحکامات و اهتمام در حفظ این حدود الهیه است که اشرار و اراذل و اوباش این شهر را بر اعراض از آستان حضرت حجة الاسلام نایب الامام آقای شیخ بجاهای دیگر واداشته است و بناسزا گفتن و هرزگیها کردن و کفریات نوشتن، ناچار و بی اختیار کرده است. تلگراف های ناشایسته وزارت داخله بهمه جا و همه کس و تهمتهای روزنامه ها و شبنامه ها و شطاحیهای خنازیر تماما بهمین یک نقطه دایر است والااحدی از مهاجرین زاویه مقدسه، نه ضد مجلس است و نه مزاحم عدالت. اگر دنیا و مافیها را بشخص عالم عاقل بدهند که در یک امر مباح، برخلاف میل تمام طبقات خلق، اقدامی بکند، البته نخواهد کرد پس چگونه در امری که مندوب و مرغوب است؟! ای عقلاء عصر، ای معتقدین با سلام، ای مردم بی غرض، تمام اهتمام حضرت حجة الاسلام بر آن است که رفع شبهات این شیاطین از شما بشود. والا بر سفیهان و سفلگان و جهال که در حکم حشرات الارض هستند چه تعلق و تقیدی خواهد بود»؟!
34- یک استبداد، تبدیل به هزار استبداد شد
انقلابیون طرفداران "مشروطه مشروعه"، با هوشیاری تمام، به تائید و تفسیر تلگراف علماء نجف می پردازند و توضیح می دهند که مجلسی که حضرات می خواهند، دقیقا همان است که حاج شیخ بدنبال آن است اما آنچه در صحنه سیاسی تهران، در شرف تکوین است، در جهت دیگری پیش می رود و بدنبال مجلس دیگری به سبک غربی است:
«از اوصاف و شرایط مجلسی که حجج الاسلام و المسلمین آقایان نجف اشرف در این تلگراف تعیین فرموده اند، آن است که باید رفع ظلم و اغاثه مظلوم کند. آقایان مهاجرین زاویه مقدسه هم فرمایشی که دارند، همین است بدون هیچ اختلاف در هیچیک از این شرایط و اوصاف، ولی می فرمایند یا اهل الاسلام، یا اصحاب بیعة الشجرة، بنگرید که در این مملکت در ظرف این یکسال کار ظلم از کجابکجا کشیده است؟ چه قدر خونها بناحق ریخته شده و مالهای مردم بتاراج رفته و رعیت و کاسب از کار افتاده و فقراء و ضعفاء و مساکین تلف شده و اطفال، یتیم و زنها بی شوهر و خانواده ها بی سرپرست مانده است؟ روزی نیست که بتوسط تلگراف یا اداره پست، یک بغل پاکتهای تظلمات از اطراف و اکناف نرسد. همه، محرق القلوب. همه، طوفان البکاء. در هر شهر و هر روستا جماعتی در غایت قساوت و استبداد، مشغول خودکامی و بیداد هستند. همان رفتاری را که سابقا حکام و ظلام، با رعایای سوخته فرسوده ولایات می کردند، الحال آحاد این انجمنها و بستگان آنها می کنند. فی الحقیقه، یک استبداد را تبدیل به صدهزار استبداد ساخته اند و با صدهزار حاکم ظالم بر این مملکت و رعیت جوکار جورکش آن تاخته اند. گرفتاری آن طبقات از رعایا که همیشه زیر پا می رفتند و اسیر دست غارتگران و چپاولچیان بودند، افزوده است. ای وای که به نشد بترشد.
35- «آزادی » یا دعوای حیدری و نعمتی؟!
روزنامه شیخ می نویسد:
بار خدایا، یا این چه سال پرملال بود که بر ایران گذشت و صفحات تاریخ این مملکت را خون آلود ساخت و سینه های اهالی را پر از شعله و دود کرد و ظلمهای عهد ضحاک و کشتارهای چنگیز سفاک را بیاد آورد؟ ای مجلس مقدس که بچندین آرزو و هوس، تو را آقایان ما و پیشوایان ما تاسیس فرمودند و بموجب حسن ظنی که با این صنع شریف خود داشتند بما پیروان مذهب جعفری، چه نویدهای بزرگ و امیدواریهای کلان دادند، ولی لامذهبهای روزگار چندان امان نداند که علماء مؤسسین عظام این مجلس، شب را سحر کنند چون با وسایل مادی و معنوی ریختند و اتفاق و اتحاد را بر هم زدند و سنگ تفرقه، انداخته و عادت دیرینه "حیدری - نعمتی" را بایران عودت دادند.
36- خریدن کله سیاسی و ترجمه پتی ژرنال!!
روزنامه مقاومت در باب تقلیدهای تهوع آور از ژورنالیزم غربی و موج مبارزات ضد ارزشی که تحت نام آزادی، طراحی و تعقیب می شد و متاسفانه اقلیتی از آخوندهای ساده لوح یا نان به نرخ روز خور و بی تقوی نیز در کنار این جریان عظیم استعماری قرار گرفته اند، چنین می نویسد:
قسمتی از علما را در شهر بانواع چاپلوسیها و خوش آمدگوئیها و مشتقات دیگر تسخیر کرده و در مزاجهای مبارکشان، هر نحو که می خواهند تصرف می کنند کتصرف الملاک فی املاکهم و ذوی الحقوق فی حقوقهم و اگر احیانا در موضوعی احساس نامساعدی بکنند، فقره ریختن مجسمه محترمه تجدید می شود و از خریداری کله سیاسی سخن می رود و ترجمه ی پتی ژرنال بشهادت می گذرد و قسمت دیگر از علماء را در زوایه مقدسه حضرت عبدالعظیم علیه السلام، هدف تیر تهمت و طعن روز نامچیهای مکشوف الحال که از غایت فرومایگی و تهی دستی، بکالای هتاکی و بیحیائی، معاش می گذرانند، قرارداده و بر شق عصا و تفریق کلمه می افزایند و خود در سایه این رقابت، با فراغت خاطر نشسته و نقشه ها می کشند و نقشها می زنند. روزی نیست که گربه نرقصانند و معرکه مارگیری نگیرند و بساط حقه بازی نچینند. از اینجاست که مجلس ما مسلمانها را خاصه خود می خوانند و می دانند. بلی ای مجلس ملی ما، بر این وضع حالیه که کارخانه خیال بافی بابیه شده ای، گربمانی، سال دیگر قصب دین حیدر شوی.
37- «استبداد لامذهبان » و جنگ روانی علیه شیخ شهید
روزنامه می نویسد:
و از شرایط و اوصاف مجلس که در تلگراف مسطور، منظور فرموده اند، آن است که مجلس باید مجلس امربمعروف و نهی از منکر بوده باشد. علماء مهاجرین زاویه مقدسه هم همین مجلس را می خواهند نه آنکه مجلس نمی خواهند. لعنت خدا بر کسانی که این نسبت را بایشان می دهند و بر مردم، مقصد مهاجرین را مشتبه می کنند. اینک از کسانی که حقیقة بوجود صانع، قائل اند و بکتاب مجید، معتقدند و بدین حنیف، مقید هستند، سؤال می کنیم که این مجلسی که الآن در تحت استیلاء و استبداد لامذهبان واقع شده است و مجاری احوال و اوضاع آن را مستقیما بر سیاق پارلمنتهای اروپا اداره می کنند آیا مجلس امربمعروف و نهی از منکر است یا مجلس نهی از معروف و امر بمنکر است؟ آیا بواسطه نشر دادن مزدکیان عصر، کلمه آزادی را در این مملکت تجریات و تهتکات تا چه اندازه افزوده است و فنون فحشاء و فسوق و فجور تا کجا شایع شده؟ آیا زنها لباس مردانه نمی پوشند و بکوچه و بازار راه نمی افتند؟ آیا در خرابات شب جشن چقدر از این بی ناموسی نوظهور مشاهده شد؟ و شرب الیهود فاش فاحش بنظرها رسید؟ آیا فرقه های فاسده مفسده، بر لفظ امر به معروف و سایر عناوین شریعتی، سخریه نمی کنند و آشکارا بر نوامیس الهیه، استخفاف نمی آورند؟ اینان فاندیک و گالیله و نیوتن و کپلر و هوگو و روسو را از علماء امت و انبیاء بنی اسرائیل، افضل می شمارند و در مکاتب اطفال ما همکیشهای خویش را مستخدم می سازند و بتبدیل فطرت نونهالان ما می پردازند و تالار آئینه میرزا حسینخان سپهسالار را با قواعد خانه خدا که ابراهیم و اسمعیل برآورده است، همرتبه می شناسند و بسرمایه آن فتنه روز کار برآید بسیار ایجاد و بزبان آنها ناموس شریعت و اهلش را بر باد می کنند. اینهاست نو بر "امر به معروفات و نهی از منکراتی" که فرقه ضاله برای ما فرستاده اند و وعده داده اند که هر دم از این باغ، بری برسانند تا رفته رفته آزادی عهد قباد!! را رواج بدهند و هرکس منکر و مزاحم بشود و بجلوگیری، اهتمام بکند، او را بمغلطه حب استبداد و تهمت تخریب مجلس و گرفتن وجوهات و حکومت قاینات و امثال ذلک، تحقیر کنند و استخفاف بدهند و روزنامچیهای وقیح خود را بر او تهریش بکنند و یک مشت خس و خاشاک و معدودی بی پدرهای ناپاک را ملت غیور نامیده او را بهجوم آنها تهدید بنمایند و اگر بخواهد مسلمانها را بیدار کرده و دزدهای دین و دغلهای دنیا را بایشان نشان بدهد از خوف، چادر بخوابانند و منبر بسوزانند و هلهله بکشند و مغلطه بیندازند غافل از آنکه بهیچ حیله و بهیچ وسیله، حق، زاهق نخواهد شد و باطل، فایق نخواهد آمد: الاسلام یعلو و لایعلی علیه و همچنین سایر اوصاف و شرایط و قیود و حدودی که حجج اسلام نجف اشرف برای مجلس شورای ملی در تلگراف خودشان تصریح فرموده اند پس صاحبان این تلگراف شریف و مهاجرین زاویه مقدسه و مسلمانهای ممالک محروسه تماما بر یک قول و یک عقیده و یک رای هستند و مخالف و معاند ایشان، تبعه باب و فرق بفرنگی مآب است که می گویند ما مجلسی می خواهیم که مثل پارلمان آلمان بوده باشد و نظری بتقویت اسلام و حفظ دماء مسلمین و امر بمعروف و نهی از منکر و سایر اوصاف و ملاحظاتی که در این تلگراف ماخوذ است نداشته باشد. پس ما مردم ایران اگر چه هنوز از آراء یکدیگر، اطلاع کامل حاصل نکرده ایم ولی در نفس الامر، سوای آن دو فرقه، تماما متحد هستیم و تنها رای گرگان و سگان از ماجد است ».
38- مبارزه با اسلام، با شعار دروغین «توسعه »
مشروطه خواهان مشروعه طلب، در روزنامه خود، " خط انحراف و وابستگی" را چنین ترسیم کرده اند که ابتدا باشعار توسعه و آبادی و رفاه و کشیدن جاده و پل و خط آهن جلو آمده و شعار عدالت و حریت سر دادند اما سپس معلوم شد بجای همه این وعده ها، تنها بدنبال اسلام زدائی و نشر آزادیهای لیبرالی و وابسته سازی کشور به استعمارگران است:
«در بادی نظر جلوه ها دادند و دامها نهادند که حریت و مساوات، موجب امنیت و امنیت، مورث آبادی و ثروت مملکت از دایر شدن تجارتخانه ها و کشیدن راه ها و بستن پلها و اتصال شوراع و ازدیاد مزارع می شود، خاصه در مسئله مساوات و برابری که در تشویقات و ترغیبات و محسنات آن چندان گفتند که شناعت و قباحت آنرا یکسره از انظار پوشیدند. همواره در السنه و افواه عوام انداختند و کارشان ساختند که امروز مغایرت با تبعه دول همجوار در امور سیاسیه، خلاف صلاح وقت و قانون مشروطیت شده است!!»
39- پدران احمق شما مردم!!
بعبارت دیگر، جناح غربگرا با شعار مساوات و برابری و رشد اقتصادی و توسعه، آغاز کردند اما نهایتا به نفی کامل احکام و ارزشهای اسلامی و دعوت به سازش با قدرتهای استعماری همجوار رسیدند و برای توجیه شرعی این انحراف و خیانت، گروهی آخوند نمای فاسد و بی سواد و وابسته را نیز بر منبرها کردند تا اوضاع را توجیه کنند. روزنامه شیخ می نویسد:
«ای کاش بهمین لطایف و وظایف، اقتصار می نمودند. چه واعظین و ناصحین که بفساد عقیده و خبث سرائر و سوء نیت، معروف و از ساحت علمای اعلام، مطرود و مردود بودند ولی بحسن ظاهر و کسوت اسلام، جلوه می نمودند در مساجد و منابر برآمدند و بکلمات چرب و شیرین و بیانات دلنشین، با زبانهای شیرین تر از عسل و قلب هائی تلخ تر از حنظل، پیوسته بذکر مدایح افکار کذائی، سخنها راندند و مثلها گفتند که ای افسوس، روزگار ما مردم بجهالت و عمرها بغفلت و نادانی گذشت، پدران احمق ما برنخوردند اساس همچو مجلس مغتنمی دیرنهادیم و مدارس تحصیل زبان و سیاست و قواعد ثروت، دیر گشودیم و زنان و دختران را از کسب علوم و صنایع، محجور داشتیم و بتعقیبات نماز صبح و دعای کمیل پرداختیم و بازگفتند ای مردم، امروز اهم و اولی از قرائت قرآن، مرور بروزنامجات و نظر تامل در آنهاست که راه کسب ثروت نماید و... ای عجب اوراد خوب آورده اندلیک سوراخ دعا گم کرده اند.
این قانون مشروطه با این مضامین، لباسی است به قامت فرنگستان دوخته که اغلب خارج از قانون الاهی و کتاب آسمانی و طبیعی مذهب هستند و ناگزیر از جعل قوانین اینگونه بوده و مجبور از اینچنین مشروطیت خواهند بود.
اما میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است
40- اینجا تهران است نه لندن و پاریس
روزنامه مقاومت می پرسد:
ما اسلامیان چگونه می توانیم به متابعت فرنگان خسیس و مشروطه طلبان پاریس و انگلیس نمائیم و دین بدنیا فروشیم و در تحریف کتاب خدا بکوشیم (فرمان توکردنی است دانم اما چکنم نمی توانم). آخر نه خدایتان فرمود "و من یبتغ غیرالاسلام دینا فلن یقبل منه و هو فی الاخرة من الخاسرین"؟ در این ایام که حضرت مستطاب حجة الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ فضل الله ایدالله انصاره، بالهام حضرت باری در معیت جماعتی از سران امت و وجوه علمای اسلام و بسیاری از طبقات خداپرستان در حضرت عبدالعظیم متوقف اند و استمداد از صاحب دین در پاس آئین مبین و تصحیح و تسویه مجلس ملی همی کنند که مشروطه مقرون به مشروعه و فصول نظامنامه اساسی مهذب از مضار و نقایص گردد. بعضی از مردم مشروطه طلب و هاشمی نسب که قرین دانش و ادب بودند، سخنان بیشمار در فضیلت مجلس، آغاز نمودند که هواخواهان دولت و مستبدان سراپا شهوت که مال ضعفا بیغما می برندو حلال از حرام نشناخته می خورند آتشها افروختند و مالها اندوختند پارکها ساختند مبل ها آراستند اینک از فواید مجلس است که بجای خود نشسته و بقوه قهریه زبان تعنت و دست تعرض فرو بسته، گفتم حفظت شیا و غابت عنک اشیاء، بلی مستبد و مشروطه ط لب در این مرحله، سهیم و شریکند ولی مسئله از راه دیگر دقیق و باریکست و آن اینست از روز اول که آتش جور بالاگرفت و مردم بیچاره در اطراف و اکناف بجان آمده بودند تمام علمای اعلام و حجج اسلام و بزرگان از هر طبقه و مقام زحمتها کشیدند و همگی مجلس معدلت از دولت همگی خواستند که بساط عدل و انصاف گسترانند و اجرای قوانین شرع نمایند، دیگر این مشروطه - به سبک لندن و پاریس کسی نشنیده بود تا داستان سفارت و آن ترتیبات مضادیه پیش آمد و مجلس مزبور ناچار از دولت موقع قبول یافت ولی بقید شرع محمدی صلی الله علیه و آله و سلم تا امتیاز وکلا را دادند و فصول نظامنامه پیش نهادند همه جا حضرت شیخ، حاضر و ناظر و مساعد و ناصر بودند و گمان قوت اسلام را می نمودند.»
41- چه کسانی طرفدار واقعی مجلس اند؟! ما یا شما؟!
روزنامه شیخ، همچنان به جهاد فرهنگی و مقاومت و افشاگری علیه غربگرایان ادامه می داد و دو ماه پس از شروع تحصن انقلابی در حضرت عبدالعظیم، همچنان در برابر جنگ روانی "خط انحراف" که در مجلس و مطبوعات نیز نفوذ کرده بود، توضیح می داد که ما نه با مشروطیت و عدالت و نه با آزادی و مجلس، مخالف نیستیم بلکه با جریان وابستگی به غرب و انگلیس و خط اسلام زدائی و استقلال زدائی، مخالف هستیم. روزنامه مقاومت، در پیشانی خود می نوشت که: "این لایحه (روزنامه) مطلقا از التزام به عبارت پردازی و رعایت قافیه، آزاد است و تنها متوجه رفع شبهات و پاسخ به افترائات است".
پس از دو ماه از تحصن گذشته، روزنامه مقاومت، مجبور است همچنان بنویسد:
«تا حال، دو ماه تمام است که جماعتی از علماء اعلام و حجج اسلام و مجتهدین اهل تقوی و عدالت و ورع در حضرت عبدالعظیم(ع) مجتمعند و بانحاء مختلفه از محضر و منبر و لوایح مطبوعه و غیر مطبوعه، مطالب خود را می گویند و می نویسند اما هنوز شنیده می شود که خلط مبحث می شود و می گویند این جماعت که از اجله علماء و اهل علم و تقوی می باشند، ضد مجلسند و می خواهند مجلس نباشد. اولا معلوم برادران دینی باشد که این مجلس مگر از اصول عقاید یا از فروع دین است که گفته شود ضد آن، منحرف از دین یا فاسق است؟ این مجلس عبارتست از دربار دولتی که سابقا امور در آن بدون مشورت واقع می شد محض تخفیف ظلم، مجلسی برپا شد درباری که امور دولت و اصلاحات مملکت در آن بشوری بشود و ظلم کمتر گردد در این صورت اگر احیانا کسی مجلس را نخواهد سخیف العقل است و یا آنکه ظلم زیاد را دوست دارد. مکرر در لوایح نوشته و طبع شد که این مهاجرین، مجلس خواه ترند از دیگران. چه آنکه اهل تقوی هستند و بتخفیف ظلم، راضی ترند بعلاوه بمقاصد حقه ایشان، اساس مجلس محکم می شود و مجلس انشاءالله ابدی خواهد بود. اینها هستند مجلس خواه نه آن اشخاص که در صددند پایه آن بر اسلام نباشد.
42- شما بدنبال تغییر دین هستید
روزنامه مقاومت بوضوح مشت عمال اجانب را باز کرده و می نویسد:
ای بی انصاف ها، دست از جان مسلمانان بردارید و بگذارید اتفاق کلمه باشد و بمعاونت این مجلس، مفاسد کارها و پریشانی ملت، اصلاح شود. اگر تا حال غرض دنیوی داشتید، بس است آنچه را که تحصیل کردید و اگر دینی بود، مایوس باشید که حافظ دین، خداوند است و حالا نمی شود تغییری داد. والحاصل بر برادران دینی، مکشوف باشد که تمام مهاجرین می خواهند ناتمامی مجلس، تمام شود و کارکند. متجاوز از یکسال است این همه زحمات کشیده شد و شماها منحرفین هر روزی، بیک بهانه نگذاشتید مجلس بیچاره، بآسوده گی بتکالیف خود عمل نماید، هر روز ببهانه ای او را مبتلا کردید ببلائی والا مقاصد مهاجرین، همان مطالبی است که در خود مجلس با اجتماع وکلاء گذشت و مورد اجماع شد. مانعی از اجراء نبود مگر شارلاطانی و خدعهای منحرفین از دین که دیدند امر نزدیکست بگذرد و دیگر دست آنها بجائی بند نباشد لذا خلط مبحث و القاء نفاق نمودند. مطلب دیگر که لازم است برادران بدانند و از اشتباه کاری خصم بیمروت بی دین، تحرز نمایند، این است که چنین ارائه می دهند که علماء، دو فرقه شدند و با هم حرف دینی دارند و باین اشتباه کاری، عوام بیچاره را فریب می دهند که بابا یکفرقه از علماء، مجلس خواه و دشمن استبدادند و یکدسته هم ضد مجلس و دوست استبدادند. لابد عوام بیچاره می گوید حق هم با آنها است که ظلم و استبداد را نمی خواهند. افسوس افسوس که این اشتباه را بهر زبان و بهر بیان می خواهیم رفع شود خصم بی انصاف نمی گذارد. درباب مجلس خواهی هیچ خلافی نیست ».
43- چرا بیدار نمی شوید؟! چرا مرده اید؟!
هواداران شیخ شهید سپس توضیح می دهند که میان فقهاء اسلام، هیچ اختلافی نیست و مبنا و اهداف دینی همه، یکی است گرچه گاه در مصادیق، اختلاف شود:
«در امر دینی، همه علماء بدون استثناء می گویند که این مجلس مخالف اسلام نباشد باید آمر بمعروف، ناهی از منکر و حافظ بیضه اسلام باشد. ای مسلمانان، کدام عالم است که بگوید مجلسی که تخفیف ظلم نماید و اجراء احکام اسلام کند، بد است و نباید باشد؟ تمام بحث راجع است بچند نفر که احکام شریعت، قیدی است برای آنها و می خواهند نگذارند که رسما این مجلس مقید شود باحکام اسلام و اجراء آن هر روز ببهانه القاء شبهات می نمایند. ای برادر عوام بیچاره، درست تامل کن و بفهم. ببین خصم چه می کند. بشبهات تمام، مسلمین را بهم انداخته و القاء عداوت نموده، با هم سب و لعن می کنند، بلکه در مقام اهانت و جنایات هستند و از همه کار و کسب بازماندند و خوف آنست که بالاخره امر آنها مثل بنی اسرائیل بمقاتله فیمابین بکشد. محبتها از میانشان رفته، پدر، اسم خود را سیاسی گذارده و پسر، اسم خود را مسلمان و متشرع، از یکدیگر بد گوئی می کنند و احترامات، بالمره از میان رفته و باسم لفظ "آزادی"، منکرات شایع می کنند. چرا بیدار نمی شوید و در غفلت هستید؟ این انجمن بازی به چه قصد است؟ بپرسید در تمام دول مشروطه، غیر از مجلس اعظم، انجمنی و مجلسی نیست مگر دوایر مقرره مثل عدلیه و بلدیه و غیرهما. ما مسلمانان که جهت جامعه مان اسلام است، انجمن ما مساجد ما بود که باید جمع شویم در مساجد و درآن فوایدی بود که یکی از آنها همین فائده انجمن است که تصور می شود. و مطلب ثالث که آن هم از مهماتست و باید برادران ملتفت شوند این است که حالا که فهمیدید کسی، ضد مجلس نیست و علماء هم اختلافی ندارند که مجلس باید بر اساس اسلام باشد، دیگر تعطیل در نظامنامه موافق با قانون اسلام برای چیست و امروز تمام هرج و مرج و گرفتاریهای ممالک ایران برای توقیف این نظامنامه اساسی است. والله اگر نظامنامه و قانون را مطابق اسلام بدهند دیگر نزاعی نیست و روزبروز تمام کارها درست و احکام اسلامیه، اجرا شده و مفاسد مملکتی، مبدل بمصالح و الفت خواهد شد و بدستیاری یکدیگر اصلاحات کلیه خواهد شد. چشم بازکن که مانع کیست و چه غرض دارد؟ عقل مات می شود در روز هشتم شهر رجب در مجلس مطابق نمره 159 روزنامه صفحه دوم ستون اول که یکی از محترمین، بدروغ مذکور داشته که حضرت مستطاب حجة الاسلام و المسلمین آیت الله شیخ فضل الله در شب شنبه رفته اند بصاحبقرانیه حضور اعلیحضرت و همان شب برگشته و این مطلب را با شاخ و برگ دلیل مقاصد باطله خود قرار دادند. این نویسنده متعهد است که تمام مطالب، مصالحه شود بتحقیق در این مطلب. اگر واقع است گوش بحرف ما ندهند والا مجازاتی معین شود که در مجلس تحقیقات مربوط به کذب بین معلوم می شود همه مطالب بغرض شخصی منتهی می شود. آنوقت ای برادر فکر خودباش و بدان بر سر تو چه می آورند. وقس علی هذا ماسواه واقعا خیلی جای خجالت است در دروغ باین بزرگی. از اینجا حال سایر کلمات معلوم می شود.افسوس که دشمنان ما مسلمانها از این اکاذیب شاد می شوند و می گویند همه کلمات آنها از این قبیل است. دیگر تامل و تفکر نمی کنند که هر قدر امورات مسلمین را تعویق انداخت و روز بروز برپریشانی ماافزود همین گونه حرفهای غرض آمیز بود که بدون رویه، زده می شود.»
- ادامه دارد -
