به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری میزان، هفته نامه الرایه قطر مقاله ای را در خصوص جنگ افغانستان با عنوان کشورهای ناتو باز هم نتوانستند خود را از تحت نفوذ آمریکای رو به افول خارج کنند منتشر کرد.
در این مقاله آمده است: ینس استولتنبرگ، دبیر کل ناتو هفته گذشته پس از نشست وزرای دفاع این سازمان در بروکسل، ضمن اعلام افزایش نیروهای خود در افغانستان اعلام کرد که کشورهای عضو و متحد ناتو متعهد شدندد که کمک های خود به افغانستان را ادامه دهند.
وی افزود که 39 متحد و همکار ناتو در نشست وزرای دفاع این سازمان در بروکسل دوباره تعهد دادند تا افغانستانی‌ها را در تأمین امنیت کشورشان کمک کنند و نگذارند که افغانستان دوباره به یک پناهگاه امن برای تروریست‌های بین‌المللی تبدیل شود.
دبیرکل ناتو در ادامه گفت که ناتو تعداد نیروهای خود را در افغانستان افزایش می‌دهد. این سازمان نظامی تاکنون رسما درباره شمار دقیق این نیروهای جدید اطلاعاتی نداده اما خبرگزاری‌ها گزارش کرده‌اند ناتو در نظر دارد حدود 3000 نیروی بیشتر به افغانستان اعزام کند.
در پی پایان مأموریت رزمی ناتو در افغانستان تحت عنوان «نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت (ایساف)» در پایان سال 2014، ناتو اعلام کرد مأموریت آموزش، مشاوره و کمک به نیروهای امنیتی افغانستان را از 1 ژانویه 2015 (11 دی 1393) تحت عنوان نیروهای حمایت قاظع آغاز کرده است.
پس از گذشت 2 سال از آن تاریخ کشوزهای عضو ناتو بار دیگر با افزایش شمار نیروهایشان در افغانستان به منظور آموزش، مشاوره و کمک به نیروهای امنیتی افغانستان موافقت کردند.
از سوی دیگر افغانستان در ماه های اخیر شاهد شدیدترین خشونت های خونبار در تاریخ حضور آمریکا در این کشور بوده که صدها کشته و زخمی برجای گذاشته است.
ناتو دلیل اصلی افزایش نیرو در افغانستان را اجتناب از بازگشت تروریسم و افزایش ناامنی ها در این کشور خوانده است اما پیچیدگی و شدت انفجارهای اخیر افغانستان نشان داده که این حملات از سوی آژانس های اطلاعاتی آمریکا مدیریت می شود.
آمریکا با تدارک این انفجارها می خواهد به کشورهایی اروپایی هشدار بدهد که اگر از جنگ افغانستان عقب نشینی کنند تروریست ها قوی تر می شوند و در نهایت باید با آنها در شهرهای بزرگ اروپایی مبارزه کنند، مساله ای که به مراتب از جنگ افغانستان هزینه بردارتر خواهد بود.
برای همه روشن است که آمریکای امروز همان آمریکای اواخر قرن بیستم نیست بلکه کشوری است که از داخل فاسد است چرا که با بحران های داخلی متعددی روبروست که ضربات ناشی از آن و همچنین ضربه های کشنده ای که از دیگر ابرقدرت ها خورده موجب تضعیف ارکان امپراطوری آمریکایی و فروپاشی قریب الوقوع آن شده است.
به زودی افکار عمومی خواهند فهمید که آمریکا آن قدرتی که تصور می کردند نیست اما حتی در چنین شرایطی وقتی ضعف آمریکا نمود پیدا کند کشورهای عضو ناتو حامی و دنباله رو خط مشی آمریکا باقی خواهند ماند و هیچ کدام جرات ضربه زدن به خودکامگی آمریکا را ندارند.
از سوی دیگر آمریکا ظرف چند ماه آینده راهبرد نظامی خود در خصوص افغانستان را اعلام خواهد کرد که این امر نیز به دلیل اختلافات شدید بین نهادهای امنیتی و نظامی در آمریکا به تعویق افتاده است.
با این وجود آمریکا موفق شده تعهد اروپایی ها در خصوص ادامه حضور در جنگ افغانستان را قبل از اعلام راهبرد خاص خود به دست آورد.
واشنگتن همچنین اروپایی ها را به اعزام نیروی بیش تر به افغانستان وادار کرد بنابراین روشن است که آمریکا سنگینی بار جنگ افغانستان را به دوش اروپا خواهد انداخت در عین حال بر تحقق اهداف دراز مدت خود در افغانستان، آسیای میانه و روسیه متمرکز باقی خواهد ماند.
هدف آمریکا این است که کشورهای عضو ناتو را در جنگ بی پایان افغانستان باقی نگاه دارد تا فرصت نکنند حتی درباره خلاص کردن خودشان از تحت نفوذ و تاثیر آمریکایی که در عرصه بین الملل افول کرده، فرصت فکر کردن داشته باشند.
واشنگتن همچنین می خواهد اروپایی ها هر گونه برنامه ریزی و تلاش برای دستیابی به اروپایی قدرتمند و یکپارچه را فراموش کنند و برای همین است که جیمز ماتیس وزیر دفاع آمریکا جسورانه اظهار داشت: من جدولی زمانی برای جنگ تعیین نمی کنم جنگ در اصل پدیده ای است که خبر نمی دهد.
رد درخواست طالبان برای مذاکرات مشروط صلح/داعش افغانستان به دست آمریکا خلق شد
در حالی که پایگاه های طالبان از جمله دفتر سیاسی قطر آماده مذاکره برای دستیابی به صلح مشروط با آمریکا و دولت افغانستان هستند درخواست طالبان به رسمیت شناخته نشد.
همزمان آمریکا تهدید جدیدی به نام داعش در خراسان را خلق کرد تا طالبان را تهدید کند و حتی اگر مذاکرات صلحی با طالبان صورت گرفت گروه دیگری روی کار آمده باشد که به وخامت اوضاع امنیتی افغانستان کمک کنند و این در شرایطی است که در فرآیند مذاکرات صلح افغانستان از هیچ چیز و حتی داعش سخنی به میان نیامده است.
این نشان می دهد که جنگ در افغانستان جنگ ضد تروریسم نیست بلکه حضور آمریکا و پیمان ناتو در افغانستان تروریسم، وحشت و کشتار مسلمانان را شدت بخشیده و همزمان نیروهای دولتی افغان را به رویارویی با نیروهای معارض در افغانستان کشاند.
در واقع امر جنگ با تروریسم بهانه ای است که آمریکا از طریق آن به دنبال تحقق منافع راهبردی و منطقه ای خویش است.
/
