برترین ها: فرانک لوید رایت، مشهورترین معمار تاریخ آمریکا است. او معمار، طراح داخلی و نویسنده آمریکایی است که بیش از هزار بنا و سازمان طراحی و پانصد ساختمان را کامل کرده است. خانه مارپیچی که فرانک لوید رایت در سال 1950 برای پسرش دیوید و عروسش طراحی کرده بود تا سال 2009 از دید عموم ناپدید شد تا اینکه وارثانش آن را برای فروش گذاشتند. این خانه به دست توسعه دهندگان املاک افتاد که قصد داشتند آن را تخریب کنند و دو خانه دیگر به جای آن بسازند. به دنبال این موضوع نارضایتی عمومی ایجاد شد و تخریب متوقف شده و در سال 2012 خانه توسط سازنده لاس وگاسی خریداری شد که یک بنیاد غیرانتفاعی برای حفظ این خانه تاسیس کرد. خانه، مهمانخانه و منظره اطراف طراحی شده توسط رایت تمیز و تثبیت شد. در سال 2017 این خانه برای برنامه ریزی و فعالیتهای آموزش عمومی مدرسه معماری فرانک لوید رایت در دسترس قرار گرفت. هم چنین این خانه به عنوان یک آزمایشگاه معماری که در دست بازسازی است استفاده میشود.
فرانک لوید رایت این خانه 232 متری را با سه اتاق خواب و دو حمام را به صورت معلق طراحی کرد و مهمانخانه بعدا به آن اضافه شد. رایت این خانه را در 45 دقیقه روی یک کاغذ رسم طراحی کرده بود و نام آن را «چگونه در جنوب غربی زندگی کنیم؟» گذاشته بود و به این اشاره کرد که طراحی مرتفع و شناور سایه و درخششی میدهد که منظره بهتری از کوههای منطقه فونیکس در محل زندگی ارائه میدهد.
این خانه در سال 1952 تکمیل شد به عنوان نسخه آزمایشی طراحی رمپ و مارپیچ استفاده شد که رایت برای موزه گوگنهایم نیویورک پیشنهاد داده بود، پروژهای که در آن زمان روی آن کار میکرد. بلوکهای بتنی با رنگ طبیعی، پنجرهها با قاب چوبی و رنگ شده، فلز گالوانیزه سقف، مصالح اصلی این خانه هستند که امروز باقی مانده اند. رایت قصد داشت برای سقف از مس استفاده کند، اما به علت جنگ کره در آن زمان این فلز به سختی به دست میآمد. کف بتنی ضد آب خانه روی پایههای بتنی قرار دارند. فضای بین پایهها طراحی شده تا به عنوان پارکینگ استفاده شود. بالکن منحنی در اطراف اتاق نشیمن و اتاق خواب به عنوان یک راهروی بیرونی به کار میرود. خانه در اطراف یک حیاط کوچک پیچیده شده است که زمانی یک استخر کم عمق در آن قرار داشت.
در شب به نظر میرسد که خانه بالاتر از سطح زمین قرار دارد. خانه دارای یک فرش سفارشی است که توسط رایت برای اتاق نشیمن و غذاخوری طراحی شده که توسط صاحبان موقت خانه به حراج گذاشته و فروخته شد. پنجرههای خانه طوری طراحی شده اند که در حالت نشسته بهترین دید را به بیرون داشته باشند. یک شومینه مخروطی در اتاق خواب اصلی و یکی دیگر در اتاق نشیمن قرار دارد. این خانه با سیستم گرمایشی و سرمایشی مرکزی از طریق کانالهای کف و تهویه از سقف طراحی شده است.
مهمانخانه در سال 1956 به این خانه اضافه شد و به جای کوه به خانه اصلی دید داشت. حیاط خانه پر از درخت مرکبات بود که دیوید رایت از آنها مراقبت میکرد، اما بعد آنقدر پیر شد که از پس آبیاری برنیامد و اجازه داد درختان خشک شوند. دیوید 102 سال عمر کرد و در سال 1997 درگذشت. طرح جامعی که برای این خانه درنظر گرفته شده شامل برنامههای آموزشی و یک آمفی تئاتر کوچک برای کنسرت هاست.