قرآن از دیدگاه مشاهیر جهان

پروفسور مونتگمری وات (محقق انگلیسی)

قرآنی که فعلاً در دست است. خواه به زبان اصلی عرب باشد یا ترجمه انگلیسی، مجموعه ای است از وحی و الهاماتی که محمّد ـ صلَّی اللّه علیه و آله ـ دریافت داشته است. به طور کلّی خدا گوینده است و مخاطب آن محمّد ـ صَلَّی اللّه علیه و آله ـ یا مسلمانان یا عموم خلایق می باشند.

بنابر عقیده مسلمانان، قرآن کلام خداست و محمد(ص) خود نیز با این دید به آن نگریسته، مخاطب قرآن، عرب قرن هفتم است؛ لذا می بایست کاملاً به زبان عربی باشد، بلکه می بایست خود بخود به شما نمایانده شود، و همین خود ارزشی غیر از ارزش ادبی است.

اگر کتابی از قلب بیرون آمده باشد به تمام قلوب نفوذ خواهد کرد، تمام صنایع و شاهکارهای نویسندگی در مقابل آن بسیار کم ارزش خواهند بود. می توان گفت:اوّلین صفت مشخص قرآن، سادگی و روشنی آن است. حقیقت و واقعیت آن به نظر من، یکی از شؤون بزرگ قرآن است.

بالأخره این اوّلین و آخرین هنر کتابی است که موجب بروز انواع هنرها می گردد و هر گونه ارزش و احترامی را برای پیرو خود، بوجود می آورد. اسلام شناسی غرب:ص48

ویل دورانت (دانشمند و محقق و موّرخ معاصر:1885. م)

در قرآن، قانون و اخلاق یکی است، رفتار در قرآن شامل رفتار دنیوی نیز هست وهمه امور آن از جانب خدا و به طریق وحی آمده است. قرآن شامل مقرّراتی در خصوص ادب ، تندرستی ، ازدواج ، طلاق ، رفتار با فرزند ، برده ، حیوان ، تجارت ، سیاست ، ربا ، دین ، عقود ، وصایا ، امور صناعت ، مال ، جریمه ، مجازات ، جنگ و صلح است .

مدت چهارده قرن، قرآن در حافظه اطفال مسلمان محفوظ مانده و خاطرشان را تحریک کرده، اخلاقشان را فرم داده و قریحه ی صدها میلیون مرد را صیقلی کرده است.

قرآن در جانها عقایدی آسان و دور از ابهام پدید می آورد که از رسوم و تشریفات ناروا و از قید مراسم بت پرستی و کاهنی آزاد است و ترقّی اخلاق و فرهنگ مسلمانان به برکت آن انجام گرفته و اصول نظم اجتماعی و وحدت جمعی را در میان آنها استوار کرده و به پیروی مقرّرات بهداشت ترغیب شان کرده و عقولشان را از بسیاری از اوهام و خرافات و از ظلم و خشونت رهایی داده است.

تاریخ تمدن، ویل دورانت، ج 11 ص52