ماه ربیع الاول، به خاطر دو بشارت بزرگ و خاطره شیرین و به یادماندنی از دو شخصیت والا و دو منجی جهان بشریت ماه پربرکت و ماه مبارک و بهار ماه ها به شمار می رود:
خاطره با شکوه ولادت با سعادت رهبر عالم اسلام حضرت ختمی مرتبت 53 سال قبل از هجرت در هفدهم این ماه در خانه کوچک حضرت عبدالله علیه السلام و از مادری عفیف بنام آمنه رخ داد . که تولد آن حضرت بسان خورشیدی فروزان و نور امیدی در تاریکی شب جاهلیت و همراه با حوادث مهم و معجزه آسائی همچون خاموشی آتکشده فارس و سرنگونی بتها در کعبه و ... ، بر قلب تشنگان حق و عدالت تابید و نظام شرک و بت پرستی را واژگون، و نظام توحیدی اسلام و قرآن را پی ریزی کرد .
هشتاد و سه سال پس از هجرت یعنی درست به فاصله 136 سال، فجر صادق امامت و ولایت یعنی فرزند برومند آن حضرت امام صادق علیه السلام در همین روز دیده به جهان گشود .
دوران امامت امام صادق علیه السلام، مصادف با عصری بود که در اثر خودکامگی های خلفای بنی امیه، زحمات پیامبر و سایر ائمه علیهم السلام و مسلمانان فداکار و احکام اسلام پایمال می شد و می رفت تا مسیر رسالت پیامبر کاملا منحرف گردد .
اما چون حکومت امویان رو به انقراض بود و عباسیان هنوز پا نگرفته بودند، امام صادق علیه السلام از این فرصت استفاده کرده توانست چهار هزار شاگرد والامقام در علوم مختلف تربیت کرده، چراغ فروزان رسالت را روشن نگه داشته و احیاگر اسلام محمدی شد .
و نیز در سال 13 بعثت اول این ماه مصادف است با هجرت سازنده پیامبر از مکه به مدینه منوره .
همچنین هشتم این ماه مصادف است با شهادت امام حسن عسکری علیه السلام که پس از یک دوره شش ساله امامت آن حضرت که با شرائط دشوار حاکم بر زمان همراه بود، سرانجام معتمد عباسی آن حضرت را مسموم و شیعیان او را در اندوه بی پایان فرو برد .
ما ضمن تسلیت به مناسبت شهادت یازدهمین امام معصوم، میلاد رسالت و امامت و ریاست مذهب را به عموم مسلمانان، بالاخص شیعیان جهان تبریک عرض می نماییم . و پیروی از فرامین آن حضرت را برای تشنگان انسانیت و عدالت آرزومندیم .