در تاریخ «اندلس » چنین می خوانیم: سلطان (اسماعیل) در سال 724 هجری برابر با 1324میلادی شهر اسلامی «بیاسه » را که در اشغال مسیحیان بود، محاصره کرد و برای اولین بار در تاریخ برای فرو ریختن شهر از توپ استفاده نمود . متاسفانه تاریخ نویسان از این مساله به سادگی گذشته و آن را نادیده گرفته اند، با این که مساله، دارای اهمیت فراوان می باشد، زیرا به کار گرفتن توپ در آن دوران، یک ابتکار بوده و در پیشبرد هدفهای جنگی تاثیری سحرانگیز داشته است .
مسلمانان این سلاح جنگی را اختراع نموده و آن را در باز گرداندن شهر اسلامی «بیاسه » به مرحله آزمایش گذاشتند و پیروزمندانه به هدف خود نائل گردیدند (1) .
اجلاس
گفت و شنود
گفت: در اجلاس سران عرب در بیروت که امروز صبح کار خود را آغاز کرد، 11 تن از سران عرب شرکت نکرده اند .
گفتم: یعنی با اجلاس مخالف هستند؟
گفت: نه بابا! هرکدام، معاونان یا وزرای خارجه خود را به اجلاس فرستاده اند ولی بنا به دلایلی خودشان شرکت نکرده اند .
گفتم: چه دلیلی دارد؟!
گفت: خب! مرد حسابی! این اجلاس برخلاف ظاهر آن، برای نجات اسرائیل از پنجه قدرتمند انتفاضه تشکیل شده و سران عرب مورد اشاره، برای آن که تن دادن خود به ذلت و خواری ناشی از نتیجه این اجلاس را از چشم مردم کشورهایشان پنهان کنند، حضور مستقیم در اجلاس را به مصلحت ندانسته اند .
گفتم: شخصی که از سرما می لرزید به دوستش گفت، پتو یا لحافی روی شانه من بیانداز، دوستش با تاسف پاسخ داد که پتویی در دست ندارد ولی اگر مایل باشد می تواند از پالان الاغش استفاده کند . طرف ابتدا با عصبانیت گفت مردک خجالت نمی کشی؟ ولی بعد از مدتی که سرما طاقتش را طاق کرد، یواشکی به او گفت: همان چیزی که گفتی بیاور ولی مواظب باش که دیگر اسمش را نیاوری . (روزنامه کیهان، 7 فروردین 81، ص 2) .
پی نوشت:
1) خاطره سقوط اندلس، نوشته احمد رائف، ترجمه محمد رضا انصاری، چاپ اول 1370، نشر مؤسسه انتشارات امیرکبیر .
