به گزارش ایسنا، در عملیات پدافند جزیره مجنون، حمله نیروهای عراقی موجب اشغال مواضعی از نیروهای ایرانی در منطقه جزیره مجنون و دفاع نیروهای خودی موجب بازپس‌گیری منطقه از دست دشمن شد.
حضور نیروهای ایران از سال 1362 با انجام عملیات خیبر در جزیره مجنوه شمالی و جنوبی در داخل هورالعظیم و در نزدیکی محور العماره - بصره برای نیروهای عراقی قابل قبول نبود ولی در عین حال توان آنها برای انجام عملیاتی گسترده و بازپس‌گیری این دو جزیره نیز کافی به نظر نمی‌رسید و بدین ترتیب برای مهیا کردن مقدمات این امر به انجام تک‌های محدود در این منطقه اقدام کردند.
نکته قابل توجه در دفاع نیروهای خودی از جزایر مجنون، شکل خاص پدافند در جزیره مجنوه جنوبی بود که بر روی سه جاده باریک داخل آب به موازات یکدیگر به نام‌های پدغربی، پدشرقی و پد جنوبی انجام می‌شد و این مساله هرگونه فعالیت وسیع و گسترده را از دوطرف درگیری سلب کرده بود.
نیروهای عراقی با استفاده از راه‌های موجود و آتش توپخانه معدود سنگرهای اولیه مستقر بر روی جاده را هدف قرار دادند و تلاش کردند تا با تصرف این سنگرها در امتداد جاده‌های مذکور، خود را به جزیره شمالی برسانند و بدین ترتیب به هدف خود دست پیدا کنند. بر همین اساس عناصری از لشکر 31 پیاده دشمن در ساعت 2 بامداد بیست و یکم تیر ماه 1365 حمله خود را با آتش سنگین به مواضع نیروهای ایران آغاز کرد.
در ساعات اولیه حمله دشمن، بخشی از مواضع نیروهای خودی شامل چند سنگر در پد شرقی توسط دشمن اشغال شد ولی در پاتک نیروهای خودی در روز بعد، مواضع تصرف شده دوباره از اشغال دشمن خارج شد و نیروهای عراقی مجبور به عقب‌نشینی شدند.
در پی این عملیات، همچنین تعدادی از نفرات دشمن کشته و زخمی و مقادیری وسایل و تجهیزات آنها منهدم شد.
جزایر مجنون در داخل هورالعظیم از نقاط مهم و استراتژیک جنگ بود که با انجام عملیات خیبر در روزهای پایانی سال 62 توسط نیروهای ایرانی فتح شد و مبنایی برای نفوذ به خاک عراق در عملیات بدر در سال پس از آن بود.
