سرمقاله
با اطلاعاتی که از استراتژی خاورمیانه ای آمریکا در دست است و با توجه به حرکت های سیاسی زورگویانه و اظهارنظرهای تهدیدآمیز مقامات بلندپایه واشنگتن در مورد سوریه، به روشنی قابل پیش بینی بود که پس از عراق، نوبت سوریه و لبنان خواهد رسید و دولت جنگ طلب جورج بوش، فشار خود را متوجه این دو کشور متحد خواهد کرد.
تحلیل گران سیاسی، تصویب قطعنامه شورای امنیّت مربوط به خروج نیروهای سوریه از لبنان و خلع سلاح حزب اللّه را در این رابطه می دانند و آن را نتیجه فشار آمریکا و برخی دولت ها در شورای امنیّت به شمار می آورند. معمولاً کشورها برای خروج نیروهای بیگانه از خاک خود، متوسّل به شورای امنیّت می شوند؛ اما اینکه بدون تقاضای دولت لبنان و با وجود مخالفت این دولت، شورای امنیّت، قطعنامه ای در این باره صادر کند، روشن است که هدفی جز جدا کردن لبنان و سوریه، در کار نیست و این امر، در کنار خلع سلاح حزب اللّه ، جز آسیب پذیر کردن لبنان در برابر تجاوزهای رژیم صهیونیستی، هیچ توجیه دیگری ندارد.
اکنون ایالات متحده آمریکا از بحران داخلی لبنان، برای تضعیف این کشور استفاده می کند و هر روز توطئه جدیدی تدارک می بیند. بنا به گزارش برخی از روزنامه های متنفّذ و مشهور لبنان، آمریکا اخیرا میلیون ها دلار به برخی از روزنامه نگاران و فعالان سیاسی لبنانی، هدیه داده است! پیداست که این گونه هدیه ها عاید چه کسانی و چه گروه هایی می شود!
خوشبختانه مسؤولان بلندپایه لبنان و نوع گروه ها و احزاب سیاسی و قومی، خاطره تلخ جنگ های داخلی دوازده ساله ویرانگر را فراموش نکرده اند و نوعی عزم ملی برای حفظ وحدت و عبور از بحران با ترور رفیق حریری آغاز شد -یا تشدید یافت- وجود دارد.
بر خلاف میل واشنگتن، نه تنها سخن از خلع سلاح حزب اللّه در لبنان هیچ خریداری ندارد، بلکه با حرکت های سنجیده رهبر حزب اللّه و از آن جمله، تظاهرات تاریخی در بیروت، هر روز موفقیت این حزب، استوارتر می شود و حتی برخی از سران احزاب مخالف دولت، مذاکره با سید حسن نصراللّه را به عنوان رهبر یک گروه قدرتمند و بی طرف، به مذاکره با دولت ترجیح داده اند!.
و این، نشانه پایگاه بسیار قوی و روشن حزب اللّه در معادلات سیاسی لبنان، انکارناپذیر است.
