به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی‌فرهنگسرای رسانه و شبکه‌های اجتماعی، هفتمین نشست صداقت رسانه ای با موضوع قواعد و منطق آتش به اختیار با حضور سعید صدراییان، محسن مهدیان و حجت الاسلام فرزاد فروزش، دوشنبه 19 تیر در فرهنگسرای رسانه و شبکه‌های اجتماعی، برگزار شد.
مهدیان در این نشست، گفت: درباره آتش به اختیار، دچار خطای تشخیصی شدیم و اتفاقاتی چون بنر نمازجمعه و اتفاقات روز قدس، منجر به توضیحات تکمیلی از سوی رهبری شد. هجمه ضد انقلاب بر روی این موضوع و برخی رفتارها و حرف‌های جریان درون کشور نیز، تیغه قیچی درست کرده بود که می‌توانست، صحبت رهبری را ذبح کند.
وی افزود: آتش به اختیار، موضوع جدیدی نیست و به دفعات این موضوع با کلام‌های دیگری همچون افسران جنگ نرم، از سوی رهبری مطرح شده است. این تکرار تذکری بود که با ادبیات جدیدی مطرح شد و این ادبیات جدید، علت دارد.
مهدیان با بیان این که آتش به اختیار یعنی، فعالیت‌های انقلابی خودجوش و مردمی، تصریح کرد: هرگونه قطع ارتباط با سیستم فرماندهی چه از نظر اختلال و تعطیلی و چه از نظر عدم دسترسی، ضرورت آتش به اختیار را ایجاد می‌کند. بچه‌های حزب اللهی باید بصیرت داشته و پیش رو باشند.
وی تاکید کرد: آتش به اختیار بیان دیگری از افسران جنگ نرم است. رهبری در حال حاضر بیشتر به جوانان مومن انقلابی امیدوار هستند و احساس می‌شود، گروه‌های سیاسی در هر دو جناح، کارآمدی خود را از دست داده اند. جریان اصولگرایی الان تبدیل به جریانی نق زن و غرزن شده است و براساس صحبت‌های مقام معظم رهبری، افراد اگر می‌خواهند کاری بکنند، باید بروند با مردم گفتگو کنند و گفتمان سازی را شکل بدهند. اگر سیستمی‌خراب است به جای صرفا گلایه کردن، وارد میدان عمل شوند و آتش به اختیار عمل کنند.
حجت الاسلام فروزش نیز در این جلسه گفت: وقتی رهبری از اصطلاحی در یک حوزه برای حوزه دیگری استعاره می‌کنند برای رساندن مفهومی باید ببینیم چه منطق و مفهومی‌دارد که در حوزه فرهنگی از این کلمه استفاده می‌کنند. تا قبل از این هرگز تعبیر آتش به اختیار وجود نداشت. و این اصطلاح یک تعبیر نظامی‌است برحسب شرایط خاص و در فضای نظامی‌هم، همه جا آتش به اختیار وجود ندارد و به صورت عمومی‌نیست و علاوه براین ضوابط و قواعد خاصی دارد. درحال حاضر نیز باید ضوابط و قواعد این آتش به اختیار در حوزه فرهنگی و بومی‌و هماهنگ شود. فهم کنیم که در چه مواردی آتش به اختیار معنا پیدا می‌کند.
وی ادامه داد: آتش به اختیار مکمل فرمان‌های دیگر رهبری است و به معنای منسوخ شدن دیگر فرمان‌ها نیست.
صدراییان نیز در هفتمین نشست صداقت رسانه ای با موضوع قواعد و منطق آتش به اختیار، اظهارداشت: ما در مقابل مساله‌ای به اسم انفعال و تردید در جریان انقلابی هستیم. این موضوعی است که می‌تواند، هم ذهنی و هم عینی باشد. وقتی به فضای مجازی و اجتماعی حقیقی مراجعه می‌کنیم، یک فضای ذهنی و عینی است. جریان ضدانقلاب سعی می‌کند، یک جا این جریان را برای خودش مصادره کند. مصادره کردن این جریان، منجر به انفعال شدید می‌شود. جرات و جسارت را از جریان انقلابی برای حضور در عرصه‌ها می‌گیرد.
وی ادامه داد: با حس القا در اقلیت ماندن، می‌خواهند، منفعل کنند و با زدن برخی برچسب‌ها، هزینه را بالا ببرند. در آتش به اختیار هم آفند و هم پدافند توامان تعریف شده است.
وی با اشاره به بندهایی از وصیت امام گفت: در این بند آتش به اختیار را بسیار به صراحت تر داریم. ایشان می‌فرمایند: اگر این موارد را دیدید و به دستگاه‌های مربوطه مراجعه کردید و آنها کوتاهی کردند، خودتان مکلف به جلوگیری هستید. قبل این صحبت چند فرض وجود دارد: اول، درست تشخیص بدهید که همان بصیرت می‌شود و دوم مراجعه کردن.
صدراییان تاکید کرد: رهبری زمانی که افسران جنگ نرم را مطرح کردند، عده ای تصورشان این بود که منظور رهبری، سربازان جنگ نرم است اما رهبر معظم انقلاب در 8 شهریور 88 می‌گویند: گفتیم جوان افسر جنگ نرم، نگفتیم سرباز...این را برای این گفتیم که شما جوانان افسر هستید و نه سرباز و فرمانده. بنابراین آتش به اختیار فرمان به جوانان افسر جنگ نرم است.
وی گفت: الان به جای به دست آوردن فهم درستی از آتش به اختیار می‌آییم، برنامهای تعریف می‌کنیم که در برای آن بودجهای بگیریم. آتش به اختیار زمانی معنی دارد که از قبل پروتکل شما شکل گرفته باشد. پروتکل آتش به اختیار فرهنگی، بصیرت است.
مهدیان نیز در ادامه این نشست گفت: یکی از آیتم‌های اصلی بصیرت، دشمن شناسی است. آتش به اختیار زدن، فرمانده مختل نیست، باید دشمن رو بزنیم. انقلابی و غیر انقلابی یک طیف و دشمن نقطه مشخصی است. شاخص دوم، فهم اصلی و فرعی است، افسر آتش به اختیار باید هدف اصلی را بزند و اگر فرعی، عمل کند، آسیب بیشتری دارد. سوم رهبری بحث کار فرهنگی تمیز و گفتمان سازی را مطرح می‌کند. حلقه اتصال همه این‌ها، این است که با مردم کار کنیم و برای مردم مساله را تبیین کنیم.
