کافه گرامافون را چند سال پیش، سه دوست اهل موسیقی و عاشق آرشیو کردن صفحه‌های گرامافون موسیقی جز و کلاسیک با ایده‌ی پخش موسیقی از یک دستگاه گرامافون راه انداختند. آن‌ها دلشان می‌خواست صفحه‌ها را در اختیار مهمانان کافه بگذارند تا همه بتوانند صفحه‌ی مورد علاقه‌اش را توی دستگاه بگذارند و موسیقی همان باشد که مهمان‌ها دوست دارند. هرچند بعدها اجازه‌ی هیچ کدام از این کارها به آن‌ها داده نشد، اما همیشه صدای موسیقی جز در کافه پیچیده است و فضا را به ایده‌ی اصلی نزدیک کرده است.
گرامافون در طبقه‌ی بالای ساختمانی قدیمی، درست روبروی تئاتر شهر قرار دارد و پنجره‌های کافه رو به خیابان ولیعصر و ساختمان پرخاطره‌ی تئاتر شهر باز می‌شوند، منظره‌ای که پیش از این فقط در عکس‌ها دیده‌اید. فضای کافه به رنگ‌های کِرِم و قهوه‌ای است و میز و صندلی‌ها و قفسه‌های چوبی کافه شما را به یاد آن‌چه از کافه‌های زمان صادق هدایت و بزرگ علوی خوانده‌اید می‌اندازد. آن‌چه روی قفسه‌ها می بینید پخش صوت های قدیمی و صفحه‌های گرامافون قدیمی و کتاب است و نزدیک در ورودی روی تابلویی نوشته شده : اینترنت نداریم، با هم معاشرت کنید.
پشت میزهای کافه، دانشجویان شاد و سرزنده نشسته‌اند و قهوه می‌نوشند و یا مشغول خوردن سیمیت و پاستاهای گرامافون هستند. کافه از ساعت 10 صبح تا 10 شب یکسره باز است و روز را با دو نوع صبحانه شروع می‌کند. می‌توانید ساعتی را با دوستانتان در این کافه بگذرانید و از روی منوهایی که بر روی صفحه‌ی گرامافون چاپ شده‌اند، غذاهای ساده و یا نوشیدنی‌های گرم و سرد سفارش بدهید و به موسیقی خوب این کافه گوش بدهید.
سیگار کشیدن در فضای گرامافون ممنوع است و به همین خاطر، هوای کافه بوی خوش چوب می‌دهد و حال و هوای نوستالژیکی دارد. بهتر است برای رفتن به این کافه، از مترو و یا وسایل نقلیه‌ی عمومی استفاده کنید و بعد از یک گشت و گذار اطراف تئاتر شهر، برای امتحان کردن یک فضای خوب و قهوه‌ی خوب، به گرامافون بروید.
