داستان رعب‌انگیز جک قاتل

او نامه‌ای از خود برجای گذاشته بود و در انتها نام «جک قاتل» را نوشته بود. کسی هرگز چهره‌ی او را ندیده بود اما براساس حدس‌های پلیس، جک مردی قوی و تنومند و احتمالا جوان بوده است. همراه بنیتا، داستان این جنایت وحشتناک را بخوانید.

خواندن این مطلب به افراد کمتر از 18 سال و بیماران قلبی توصیه نمی‌شود.

به زودی «جک قاتل» خبر دست اول روزنامه‌های لندن شد و ابرهای تیره‌ی وحشت، آسمان لندن را پوشاندند.

در آن دوره، یهودیان و شماری از ساکنان روسیه از ترس نا امنی‌ به لندن پناه آورده بودند و به همین دلیل لندن پر از محله‌های فقیرنشین و مهاجرنشین شده بود. در این میان، زنان زیادی برای گذران زندگیشان دست به اقدامات غیر اخلاقی می‌زدند. در تمام لندن خانه‌های فساد زیادی وجود داشت و در این میان، وایتچپل بیشترین تعداد خانه‌های فساد را در خود جای داده بود.

در این محله قتل‌های زیادی اتفاق افتاد که بیشتر این قتل‌ها را به جک قاتل نسبت دادند.

قربانیان جک، از میان زنان بدکاره انتخاب می‌شدند و همه‌ی آن‌ها به شکل مشابهی سلاخی می‌شدند.

ماری آن نیکلاس، آنی چپمن، الیزابت استراید، کاترین اداوز و مری جین کِلی، از مشهورترین قربانیان جک قاتل بودند. همه‌ی این زنان با بریدگی مشابه در گلو به قتل رسیده بودند و بعد از آن سلاخی شده بودند. اعضا و احشاء برخی از این قربانیان به طرز مرموزی گم شده بود و بعضی از اجساد به حدی وحشتناک بودند که ماموران پلیس به سختی می‌توانستند هویت آن‌ها را تشخیص دهند.

پلیس با توجه به نحوه‌ی بریدگی‌ها روی بدن مقتولین، حدس میزد که قاتل به آناتومی بدن انسان تسلط دارد و احتمالا پزشک یا قصاب است.

مری کِلی آخرین قربانی جک بود که به طرز وحشتناکی به قتل رسیده بود. جسد او در حدود ساعت ده صبح در حالی پیدا شد که گلوی او تا ستون فقراتش بریده شده بود و داخل شکم او خالی بود. جک پس از آن، دست به هیچ قتلی نزد.

پلیس هرگز نتوانست ردی از جک قاتل پیدا کند، اما نام جک قاتل برای همیشه در ذهن مردم لندن ماند.

مستندها و فیلم‌های زیادی از این ماجرا ساخته شدند و امروزه موزه‌ای به نام «موزه‌ی جک قاتل» در خیابان کِیبل لندن (در محل قتل‌ها) وجود دارد. در این موزه، شواهدی از آن دوران، به همراه بازسازی صحنه‌های جنایت با مجسمه‌های مومی به چشم می‌خورد.

اگر از خواندن این مطلب لذت بردید، می‌توانید مطلب «این مرد 438 روز در دریا سرگردان بود!» را نیز بخوانید.

دوستان و همراهان همیشگی بنیتا، لطفا نظرات و پیشنهادات خود را در بخش نظرات به اشتراک بگذارید؛ همچنین می‌توانید به کانال تلگرامی بنیتا بپیوندید.

منابع:

biography

telegraph

casebook