تفسیر آیه تطهیر

«اِنّما یُریدُ اللّه ُ لِیُذهِبَ عَنکُم الرِّجسَ اَهلَ البَیت و یُطَهِّرکُم تَطهیرا؛ جز این نیست که خدای می خواهد تا بِبَرد از شما پلیدی گناه را ای اهل بیت پیغمبر و پاک گرداند شما را از معاصی، پاک گردانیدنی».

استعاره «رجس» برای معصیت و تصریح به «تطهیر» برای دوری از معصیت است و به اتفاق جمیع امت، مراد به اهل بیت، آل پیغمبرند و خلاصه معنی این که ای اهل پیغمبر! اراده الهی تعلق گرفته به این که خطیئات و سیّئات را از شما دور سازد تا دُنباله های عصمتِ شما، به گرد عصیان آلود و آغشته نشود و از گناهان کبیره و صغیره، مُنزّه باشید و معصوم.

در اسناد آمده که ام سلمه فرمود که: روزی حضرت فاطمه علیهاالسلام طعامی پخته و ساخته بود و در دیگ گلین (سفالی) به نزد سیدعالمین آورد و آن روز آن سروَر در خانه من بود. چون فاطمه علیهاالسلام آن طعام حاضر گردانید، حضرت خواجه عالم فرمود که: ای نور دیده من! علی را با دو فرزند خود بِطَلَب تا با من این طعام بخورند.

پس چون ایشان حاضر شدند همه از آن طعام بخوردند. [در این حال] جبرئیل از نزد ملک جلیل در رسید و این آیه آورد که «اِنّما یُریدُ اللّه َ...» سپس آن سروَرِ دین و مرکز دایره یقین، کِسایی (عبایی) را بر ایشان انداخت و فرمود: بار خدایا! اینان اهل بیت منند و نزدیکان منند. بار خدایا! پس دور گردان از ایشان رجس و پلیدی و پاک نما ایشان را.

پس من چون این دعا را از آن حضرت شنیدم، گفتم: یا رسول اللّه ! آیا من با شما هستم؟ پیغمبر فرمود: تو رتبه اهل بیتِ من نداری، امّا زنی نیکو کرداری و به صفات حمیده و خصال پسندیده موصوفی.

در روایت است که کسی می گفت: من دَه ماه مُلازم حضرت رسول بودم. هر روز می دیدم که آن سرورِ دین پرور، در وقت صبح دم می آمد و دست مبارک بر در سرای شاه اولیا و فاطمه زهرا علیهاالسلام می نهاد و می فرمود: «السّلامُ علیکُم و رَحمَةُ اللّه ِ و بَرَکاتُهُ» و ایشان در جواب می فرمودند: «و عَلیکَ السّلام یا رسولَ اللّه ِ و رَحمتُ اللّه ِ و برکاتُه». چون سیدعالم جواب ایشان می شنید می فرمود که: «اِنّما یُریدُ اللّه َ ...» و بعد از تلاوت این آیه بر ایشان، مراجعت می فرمود و به مُصلاّی خود می رفت و مشغول نماز می شد.

و نیز از عایشه روایت است که گفت: به خدا سوگند که من دیدم علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام و حسن علیه السلام و حسین علیه السلام را که پیغمبر، ایشان را در زیر جامه ای جمع کرد و آن جامه را در سر ایشان کشید و فرمود: بار خدایا! این ها اهل بیت و خویشان نزدیک مَنند، پس رجس را از ایشان دور کن و ایشان را پاک و پاکیزه گردان از شومیِ معصیت. و مخفی نیست که در این آیه، دلالت است بر عصمت آل عبا به جهت تأکیدی که صورت گرفته است و غیر آل عبا معصوم نیستند.