چرا پیامبر اعظم؟

چرا سال جدید (1385) به نام سال پیامبر اعظم نام گذاری شد و چرا اسم «اعظم» را برای پیامبر انتخاب شد و آیا دلیل خاصی وجود دارد و آیا اصلاً تفاوتی بین اکرم و اعظم وجود دارد؟

علل نامگذاری سال پیامبر اعظم

1. رسول خدا صلی الله علیه وآله، القاب فراوانی نظیر پیامبر اکرم، پیامبر رحمت، پیامبر خاتم و...دارد؛ اما در این میان، لقب «پیامبر اعظم»، کمتر شنیده شده و مانند سایر القاب آن بزرگوار، متداول و جاری بر زبان ها و قلم ها نبوده است؛ اما رهبر معظم انقلاب از میان تمامی القاب و صفات برجسته و روح نواز رسول خدا صلی الله علیه وآله، نام «پیامبر اعظم» را برگزیده و در طلیعه بهار، این «نشانه» را بر تارک سال 1385 نشاند. این نام، اگرچه از سایر نام ها جدا نیست، ولی در لقب «اعظم»، رازی نهفته است و دنیایی از زیبایی و زیبندگی و جامعیت را در خود دارد.1 انتخاب این نام مقدس، بیان گر نوعی نام گذاری دقیق و ظریفانه می باشد:

«پیامبر اعظم اسلام، مجموعه فضائل همه انبیاء و اولیاست؛ نسخه کامل و تکامل یافته همه فضائلی است که در سلسله پیامبران و اولیای الهی در تاریخ وجود داشته است. وقتی نام پیامبر اعظم را می آوریم، کأنه شخصیت ابراهیم، شخصیت نوح، شخصیت موسی، شخصیت عیسی، شخصیت لقمان، شخصیت همه بندگان صالح و برجسته و شخصیت امیر موءمنان و ائمه هدی علیهم السلام در این وجود مقدس، متبلور و مجسم است. در پیامبر اعظم، علم همراه اخلاق هست؛ حکومت همراه حکمت هست؛ عبادت خدا همراه با خدمت به خلق هست؛ جهاد همراه با رحمت هست؛ عشق به خدا همراه با عشق به مخلوقات خدا هست؛ عزت همراه با فروتنی و خاکساری هست؛ روزآمدی همراه با دوراندیشی هست؛ صداقت و راستی با مردم، همراه با پیچیدگی سیاسی هست؛ غرقه بودن جان در یاد خدا، همراه با پرداختن به صلح و سلامت جسم هست؛ در او، دنیا و آخرت همراه است؛ هدف های والای الهی با اهداف جذاب بشری همراه است. او، نمونه کاملی است که خداوند در عالم وجود، موجودی کامل تر از او نیافریده است. او مبشر است؛ بشارت دهنده است؛ منذر است؛ بیم دهنده است؛ بر همه بشریت و بر همه تاریخ شاهد و ناظر است؛ فراخواننده همه بشریت به سوی خداست و چراغ نورافشان راه انسان هاست؛ انّا ارسلناک شاهدا و مبشّرا و نذیرا و داعیا الی اللَّه بأذنه و سراجا منیرا».2

پیامبر خدا، «اکرم»، یعنی باکرامت ترین، گرامی ترین، آزاده ترین، جوانمردترین و مورد تکریم ترین بندگان خداست. او، پیامبر رحمت و در میان تمامی بندگان خدا، از آغاز تا پایان، هیچ کس چون او نسبت به خلق خدا مهربان تر و دلسوزتر نبوده است و نخواهد بود ؛ اما، پیامبر اعظم، به معنای آن است که رسول خدا صلی الله علیه وآله در همه خوبی ها، زیبایی ها و تمامی صفات پسندیده عظیم تر، برجسته تر، والاتر و بالاتر از دیگران است و به بیان دیگر، پیامبر اعظم، پیامبر اکرم نیز هست و پیامبر رحمت و... نیز این نام گذاری، پیروان تمامی ادیان دیگر الهی را به تفکر و تامل دوباره در این مسئله که چرا پیامبر اسلام بزرگ تر است، رهنمون می سازد و بعد از گذشت سال ها از وفات رسول اکرم صلی الله علیه وآله، دوباره ظهور و عملکرد وی، مورد توجه اندیشمندان و محققان قرار می گیرد که این، نکته ظریفی در این نام گذاری است.3 افزون بر این، وجود پیامبر اعظم در عرصه بین المللی، نقطه وحدت عقاید و عواطف همه ملت های مسلمان است. از همه اقوام، با همه مذاهب گوناگون، نقطه التقای همه امت اسلامی در عقیده و عاطفه، وجود مبارک پیامبر اعظم است.

2. در سال های گذشته استکبار جهانی و صهیونیسم بین الملل که در مقابل موج عظیم بیداری و اسلام خواهی ملت های جهان ناکام شده بودند، در صدد برآمدند تا با وجود همه شعارها درباره احترام به افکار و اندیشه ها، اهانت و تخریب ساحت مقدس رسول اکرم صلی الله علیه وآله را که میلیاردها انسان به او عشق می ورزند، با یک برنامه از پیش طراحی شده، در دستور کار خود قرار دهد. و با استفاده از کاریکاتورهای موهن که در نشریات اروپایی به صورت گسترده منتشر گردید چهره پیامبر رحمت صلی الله علیه وآله را منفور جلوه دهند؛ اما بیداری و اعتراض گسترده صدها میلیون مسلمان در سراسر جهان، این توطئه را با شکست مواجه ساخت و در مقابل، موجب محبوبیت هرچه بیشتر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در جهان شد. در چنین شرایطی، انتخاب نام مقدس پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله از سوی مقام معظم رهبری، پیامی کوبنده به سران استکبار و صهیونیسم بین الملل است که چهره تابناک پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله بزرگ تر از آن است که با این قبیل توطئه های شوم، خدشه دار شود؛ همان گونه که در قرآن کریم آمده است: «یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم و الله متم نوره و لو کره المشرکون».4

3. در اوج تبلیغات سلفی ها که جنگ علیه شیعه را راه انداخته، شیعیان را بی اعتنا و بریده از وجود مقدس پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله قلمداد می کنند، این انتخاب، به خوبی نشان خواهد داد که تشیع، اساس و بنیاد دین مبین اسلام را رسول اکرم صلی الله علیه وآله می داند. در این تفکر امام علی علیه السلام شاگرد پیامبر صلی الله علیه وآله است و امامان هم هر چه روایت می کنند، با واسطه اجدادشان، از رسول خداست.

4. پیامبر عظیم الشان اسلام، تبلور عینی همه ارزشها، اعتقادات و جهان بینی اسلامی و بهترین الگو برای مسلمانان و جهانیان است؛ و به بیان قرآن کریم: «لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه».5 نام گذاری این سال، به نام پیامبر اعظم، فرصتی است تا جامعه، دستگاه های دولتی، مجلس و همه مسئولان و مردم ما با ارزش های الهی و اسلامی تجدید عهد کرده، این نام گذاری را فرصت مناسبی برای آشنایی هر چه بیشتر با اسلام بدانند؛ اسلامی که در وجود پیامبر اعظم متجلی است.

5. تکمیل مکارم اخلاق، مهم ترین هدف بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله است؛ «انی بعثت لاتمّم مکارم الاخلاق». مقام معظم رهبری در این زمینه می گوید: «جامعه بدون برخورداری افراد از خلقیات نیکو، نمی تواند به هدف های والای بعثت پیامبر دست پیدا کند. آن چه فرد و جامعه را به مقامات عالی انسانی می رساند، اخلاق نیکوست. اخلاق نیکو هم فقط خوش اخلاقی با مردم نیست؛ بلکه به معنای پروراندن صفات نیکو و خلقیات فاضله در دل و جان خود و انعکاس آنها در عمل خود است. اگر علم هم پیشرفت کند و تمدن ظاهری هم به منتهای شکوه برسد، این جامعه، جامعه بشری مطلوب نیست. جامعه ای که انسان ها در آن، از یکدیگر احساس ناامنی کنند، هر انسانی احساس کند که به او حسد می ورزند، نسبت به او بددلی دارند، نسبت به او کینه ورزی می کنند، برای او توطئه می چینند و نسبت به او و دارایی اش حرص می ورزند، راحتی در این جامعه نیست؛ اما اگر در جامعه ای فضایل اخلاقی بر دل و جان مردم حاکم باشد، مردم نسبت به یکدیگر مهربان باشند، نسبت به یکدیگر گذشت و عفو و اغماض داشته باشند، نسبت به مال دنیا حرص نورزند، نسبت به آن چه دارند، بخل نورزند، به یکدیگر حسد نورزند، در مقابل راه پیشرفت یکدیگر مانع تراشی نکنند و مردمِ آن دارای صبر و حوصله و بردباری باشند، این جامعه حتّی اگر از لحاظ مادی هم پیشرفت های زیادی نداشته باشد، باز مردم در آن احساس آرامش و آسایش و سعادت می کنند؛ اخلاق، این است. ما به این احتیاج داریم. ما باید در دل خود، خلقیات اسلامی را روزبه روز پرورش دهیم. قانون فردی و اجتماعی اسلام در جای خود، وسیله هایی برای سعادت بشرند (در این تردیدی نیست)؛ اما اجرای درست همین قوانین هم احتیاج به اخلاق خوب دارد».6

6. استقامت و ایستادگی در مقابل دشمنان و دوستی با مؤمنان ،از جلوه های بارز پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله است: «محمد رسول الله والذین معه اشدائ علی الکفار رحمائ بینهم».7 در سال جدید، با توجه به شرایط و تهدیدات گسترده خارجی، لازم بود تا این دو صفت ممتاز برای همیشه در سطح دولت و جامعه نهادینه شود و الگویی برای سال های آینده قرار گیرد؛ زیرا همان گونه که در صدر اسلام و نمونه های تاریخی متعدد و حتی در زمان خودمان بارها به اثبات رسیده، این موضوع، تنها رمز پیروزی و موفقیت در مقابل تهدیدات و توطئه های دشمنان است. بر این اساس، با دشمنان اسلام، استکبار جهانی و قدرت های زورگو و منافقین داخلی، باید به شدت مقابله و از هرگونه نرمشی خودداری کرد و در مقابل، با ملت های خداجو، آزادی خواه و مبارز در سطح بین المللی و مردم مؤمن و مقاوم کشورمان، با محبت و مهرورزی رفتار کرد و تمامی امکانات کشور را برای خدمت رسانی و تحقق خواسته های برحق آنان بسیج نمود.

7. ایجاد وحدت و مقابله با تفرقه اندازی های دشمنان میان پیروان ادیان توحیدی و مذاهب مختلف اسلامی و قومیت های داخل کشور - با توجه به خصوصیات پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله - از دیگر اهداف این نام گذاری است که می تواند تلاش های دشمنان و استکبار جهانی را برای اختلاف و بروز جنگ تمدن ها و جنگ مذاهب و اقوام، با شکست مواجه سازد.