سرمقاله ؛ انتخابات عراق

گامی سرنوشت ساز در راه استقلال و آزادی از سلطه اشغالگران

انتخابات کشور همسایه، عراق، به منظور تشکیل مجمع ملّی، تدوین قانون اساسی، و انتخاب رئیس جمهوری که در یازدهم بهمن ماه سال جاری صورت گرفت، حادثه ای مهم و سرنوشت ساز است که آینده عراق جدید (عراق پس از اشغال این کشور، و سقوط صدام)، با آن گره خورده است. هرچند اشغالگران هرجا را که اشغال کننند، قصد خارج شدن از آنجا را ندارند و اصولاً برای ماندن می روند، نه برای بیرون آمدن،!، اما همه می دانند که بهانه آنها برای ماندن به عنوان تأمین امنیت این کشور، بهانه ای پوچ و بی اساس است و حضور آنها خود عامل خشونت و بی ثباتی است، و تا دولتی ملی و برخاسته از آرای مردم، از همه طوایف و اقوام، روی کار نیاید، نمی توان امید ثبات و امنیت را داشت.

اشغالگران و بعضی از احزاب و گروهها، مایل به برگزاری انتخابات نبودند و حداقل در مورد تأخیر آن -بنا به دلائل ناموجّه- تأکید می کردند، اما تأکید مرجعیت عظمای شیعه در مورد برگزاری انتخابات در موعد مقرّر، همه توطئه ها را خنثی و موانع را برطرف کرد و با همه نگرانیها در مورد امنیت انتخابات، این امر زیر نظر سازمان ملل و کمیته مستقل انتخابات صورت گرفت و بنا بر گزارشها، میزان شرکت مردم در انتخابات، بیش از حد انتظار بوده است.

گرچه اظهار نظر در مورد نتیجه انتخابات زود است و هنگام نگارش این سطور، هنوز آرای صندوق ها در حال شمارش است، اما طبق برخی گزارش ها، نشانه هایی از پیروزی لیست ائتلاف عراق متحد (مورد حمایت حضرت آیت اللّه سیستانی) به دست آمده است که اگر چنین نتیجه ای قطعی شود هرگز برای آمریکا قابل تحمل نیست زیرا همه می دانند که مقوله هایی مانند آزادی، حقوق بشر، دموکراسی، مبارزه با تروریسم و امثال اینها -همچون نابودی سلاح های کشتار جمعی عراق- که خودشان هم می دانستند وجود ندارد! -ابزاری در دست رهبران کاخ سفید برای سلطه بر کشورهای دیگر است و آنها تلاش می کنند مهره های مورد نظر خود را روی کار بیاورند. حال اگر نتیجه انتخابات طبق میل آنها نباشد، هیچ ابایی ندارند که با هر وسیله ممکن آن را بهم بزنند (هرچند با کودتا!) از این رو مردم عراق باید هوشیار باشند که آرای آنها با توطئه های جدید آمریکا از بین نرود!