گل محمدی

سیره فردی و اجتماعی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله

ام سلمه گوید: یک شب نصف شب بیدار شدم. دیدم پیغمبر خدا، صلی الله علیه وآله، در بستر نیست. با خود گفتم رسول خدا، صلی الله علیه وآله، کجا رفته است؟ ناگاه متوجه شدم که در گوشه اتاق مشغول عبادت هستند. گوش کردم به سخنانشان دیدم در حال گریه می گوید: بارالها! از من چیزهای پسندیده ای را که عطا کرده ای، هرگز جدا مکن. بارالها! دشمن و حسود و کینه توز را، هرگز به شماتت من وامدار. بارالها! مرا به بدی و گرفتاری که از آن نجات داده ای، هرگز باز مگردان. بارالها! مرا حتی یک چشم برهم زدن، هرگز به خود وامگذار. (1) ام سلمه می گوید: به اینجا که رسیدند شروع کردم به گریه کردن و فریاد زدن. دعا و نماز پیغمبر، صلی الله علیه وآله، که تمام شد، فرمود: ام سلمه چرا گریه می کنی؟ عرض کردم: یا رسول الله وقتی که شما این سخن را می گویید پس وای به حال ما. فرمود: البته همینطور است. برادرم یونس، علیه السلام، را خدا یک لحظه به حال خودش واگذاشت; آمد به سرش آنچه آمد.

از حضرت جواد، علیه السلام، نقل شده است که پیامبر، صلی الله علیه وآله، این چنین دعا می کردند: بار خدایا! بیامرز برای من آنچه پیش کرده ام و آنچه به تاخیر انداخته ام و آنچه پنهان کرده ام و آنچه عیان نموده ام و اسراف مرا درباره خودم بیامرز و آنچه را تو بدان داناتری.

بار خدایا! معبودی جز تو نیست خدایا به حق دانایی و تواناییت بر همه خلق، تا آنگاه که زندگی را برایم بهتر می دانی مرا زنده دار و آنگاه که مرگ را برایم بهتر دانستی جانم را بگیر.

بار خدایا! ترس از خودت را در پنهانی و عیان عنایت فرما. خداوندا! سخن حق را در حال خشم و خشنودی، و میانه روی را در حال فقر و توانگری از تو خواهانم. خداوندا! از تو می خواهم، نعمتی را که فانی نشود و روشنی چشمی را که منقطع نگردد و از تو می خواهم راضی بودن به قضا را و میمنت مرگ را پس از زندگی، و گوارایی زندگی را پس از مرگ و لذت دیدارت و شوق زیارت و لقایت را بی آنکه زیانی ضرر زننده یا فتنه ای گمراه کننده به من برسد.

بار خدایا! ما را با آرایش ایمان بیارای و از راهنمایان هدایت شده قرارمان ده.

بار خدایا! ما را در زمره کسانی که رهبری کردی رهبری فرما.

بار خدایا! از تو می خواهم تصمیم به پایداری در کار و به راه راست شدن را و از تو می خواهم توفیق شکرگزاری نعمت و عافیتی نیکو و ادای حقت را و از تو می خواهم بار پروردگارا دلی سالم و زبانی راستگو به ما عطا کنی. و از تو آمرزش می خواهم از آنچه می دانی. و از تو می خواهم بهتر آنچه دانی. و پناه می برم به خودت از بدی آنچه (نسبت به من) می دانی زیرا که تو می دانی و ما نمی دانیم و تویی علام الغیوب. (2)

و از دعاهای آن حضرت است که:

خدایا! مرا شاکر و صابر گردان و مرا در چشم خویش خوار و در نظر مردم بزرگوار گردان.

خدایا! در همه کارها عاقبت ما را به خیر کن و ما را از خواری دنیا و عذاب آخرت نگهدار.

خدایا! مرا به علم توانگر ساز و به حلم زینت بخش و به تقوا عزیز کن و به عافیت زیبایی ده.

خدایا! من از تو هدایت، تقوا، عفت و بی نیازی می خواهم.

خدایا! از زوال نعمت و تغییر عافیت و غضب ناگهانی و همه چیزهایی که مایه ناخشنودی توست به تو پناه می برم.

خدایا! از اخلاق بد و اعمال بد و هوسهای بد و مرضهای بد به تو پناه می برم.

خدایا! سحرخیزی را بر امت من مبارک ساز.

خدایا! تو را به غیب دانی و قدرتی که بر آفرینش داری سوگند می دهم تا موقعی که زندگی را برای من بهتر می دانی مرا زنده نگهدار و موقعی که مرگ را برای من بهتر می دانی مرا بمیران. خدایا! از تو می خواهم که ترس خود را در آشکار و نهان نصیب من کنی و در حال خشنودی و خشم کلمه اخلاص را به زبان من جاری نمایی و در حال فقر و توانگری میانه روی را شعار من سازی.

خدایا! چنانکه خلقت مرا نیک کردی سیرتم را نیز نیک کن.

خدایا! هر کس عهده دار کار امت من شد و بر آنها سخت گرفت بر او سخت گیر و هر کس عهده دار کار امت من شد و با آنها مدارا کرد با او مدارا کن.

خداوندا! یک لحظه مرا به خودم وامگذار و چیزهای خوبی که به من بخشیده ای از من باز مگیر. (3)