اشاره
در شمارة پیشین، بخش اول مصاحبة تدوین شده از میان سخنان و کلمات نورانی حضرت را خواندید. در این شماره نیز، به مناسبت ماه شعبان و متناسب با ویژه نامة این شماره، از سخنان آن حضرت دربارة آخرالزمان، انتظار و ظهور موعود بهره می بریم.
دربارة آخرالزمان، سخنان بسیاری از محضر شما و فرزندان گران قدرتان نقل شده است. اندکی در مورد آخرالزمان و نشانه های آن توضیح بفرمایید؟
ـ اگر موضوعات و نگرانی هایی که از آیندة امتم دارم ـ بویژه در زمان غیبت ـ محقق شود، دوران آخرالزمان فرا رسیده است. آخرالزمان وقتی است که به دستورات الهی عمل نشود و مردم دین داری را کوچک بشمارند. مثلاً «زمانی بر مردم بیاید که از قرآن جز رسم و از اسلام جز نامی باقی نمانده باشد. مردم در اسم مسلمانند، اما از حقیقت آن دورند. مساجدشان آباد، ولی از هدایت خبری نیست». « انسان در آن زمان، صبح، مؤمن و شب، کافر می شود. شب، کافر است و روز، مؤمن می شود و دین خود را به دنیا می فروشند».
× می توانیم خواهش کنیم که بیش تر توضیح بفرمایید؟
«وقتی امت من نماز را ضایع کنند، از شهوت ها پیروی کنند، امانت داری کم و خیانت زیاد شود، مشروبات بنوشند، راه ها امنیت نداشته باشد، مردم یکدیگر را فحش و ناسزا دهند، خانواده ها فاسد شوند، زندگی ها گرفتار تجملات و مدپرستی شود و قناعت متروک گردد، مردم به یکدیگر بدبین شوند، درختکاری زیاد شود، ولی محصولات کم باشد، قیمت ها بالا رود، عمل خلاف پسندیده باشد، ناسزا گفتن به پدر و مادر، وسیله سرگرمی و مزاح باشد، آشکارا رباخواری شود، افراد نادان زمام امور را به دست گیرند، هر کس از کار نیک خود تعریف کند، مردم خانه هایشان را بیارایند و خانه های بلند ساخته شود، باطل را حق و دروغ را راستی جلوه دهند، سکوت را بی خردی بدانند، محبّت و صلة رحم از میان برود، کارهای باطل و ناچیز نیکو شمرده شود، جامه های نرم و نازک بپوشند، دنیا را بر آخرت مقدم بدارند، قرآن را به بازی بگیرند، اموال بیت المال را مال شخصی بدانند، مسکرات را با تغییر نام، حلال بدانند، ربا را به نام خرید و فروش بگیرند، در چنین وضعی دیندار باید دین خود را بردارد و از این طرف به آن طرف برود تا دینش در سلامت بماند».
در آخرالزمان، «زکات دادن ترک می شود، دروغ، سخن معمولی شان می شود، غیبت، میوه و نقل مجالس می شود، آنچه به دست می آورند، حرام است، بزرگ ترها به کوچک ترها رحم نمی کنند و کوچک ترها احترام بزرگ ترها را نگه نمی دارند، به همسایه جفا می کنند، مرد پدرش را لعنت می کند و برادر نسبت به برادر حسود است، شرکاء در معاملاتشان به یکدیگر خیانت می کنند، وفا کم می شود، مردان لباس زنان را می پوشند. زنان بی حیاء می شوند. بندگان خدا و مؤمنین در جامعه ذلیل و منافقان در میان مردم عزیز و محترم دانسته می شوند».
× می توان گفت روزگار امروزِ ما، همان آخرالزمان است. آیا راه نجاتی برای ما وجود دارد تا از مشکلات و سختی هایی که فرمودید، در امان بمانیم؟
ـ اگر از خدا بخواهید، دین تان را حفظ می کند. باید پیوسته این دعا را خواند: «اللّهمّ عرّفنی حجّتک فانّک ان لم تعرّفنی حجّتک ضللت عن دینی؛ خدایا حجّت خود را به من بشناسان که اگر حجّت خود را به من نشناسانی از دینم گمراه خواهم شد».
پس باز هم مسألة شناخت و معرفت مطرح است؟
ـ بله، اگر«کسی بمیرد و امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهلیت ـ و بدون ایمان ـ مرده است». این شناخت باید با عمل همراه باشد وگرنه شناخت ظاهری امام فایدة چندانی ندارد.
× خواهش می کنم دربارة امام زمان عجل الله تعالی فرجه صحبت بفرمایید.
ـ «مهدی» از فرزندان من است. صورتش مانند ستاره، درخشان است و در گونة راستش خال سیاهی هست. گنج ها را استخراج می کند و سرزمین های مشرکین را فتح کرده و تحت رهبری خود در می آورد». «راه و روش او، همان راه و روش من است و هر کس از او نافرمانی کند، از من نافرمانی کرده است».
حتی درکِ زمان او افتخار است. پس «خوش به حال کسی که قائم اهل بیت مرا درک کند در حالی که در زمان غیبت و دوران قبل از قیامش به او اقتداء و تأسی کرده است».
«بهشت مشتاق چهار نفر از خاندان من است که خدا آنها را دوست دارد و مرا به دوستی آنها فرمان داده است: علی علیه السلام، حسن علیه السلام و حسین علیه السلام و «مهدی» عجّل اللّه تعالی فرجه». «ما، سادات و بزرگان بهشت هستیم» و «مهدی، طاووس بهشتیان است».
ایا ظهور ایشان قطعی است؟
ـ «قیامت برپا نمی شود تا زمانی که زمین از ستم و دشمنی آکنده شود و مردی از خاندان من قیام کند و زمین را هم چنان که از ظلم و جور پر شده، از عدل و داد پر کند» و حتی «اگر از دنیا جز یک روز نمانده باشد، خداوند آن روز را آن قدر بلند می گرداند تا او حکومت را به دست گیرد».
از کجا بفهمیم امام زمان عجّل اللّه تعالی فرجه چه چیزی را دوست دارد تا به انجام آن توفیق یابیم؟
ـ خودش راه را نشان تان داده و گفته است: «در پیشامدهای روزگار، به راویان حدیثِ ما ـ علما و مراجع دینی ـ مراجعه کنید، زیرا آنان حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر آنانم».
خواسته های امام را مراجع تقلید، به شما می گویند.
بسیاری از جوانان و حتی برخی از بزرگ ترها هنوز در مورد تکالیف دینی خود به مرجع تقلید رجوع نمی کنند و فقط در مواقع مهمی مثل حجّ و نماز، مشکلات خود را از بزرگان دین سؤال می کنند. آیا این کار درست است؟
ـ خداوند به من دستور داده به مردم بگویم: «اگر چیزی را نمی دانید، از اهل علم سؤال کنید» و «علما، وارث پیامبرانند و دانش را از آنها به ارث برده اند».
پس در هر چیزی که نمی دانید، دست نگه دارید و به متخصص آن مراجعه کنید. هر فقیهی که خویشتن دار و نگاهبان دین خود باشد و با هوای نفسش ستیزه کند و مطیع فرمان مولایش باشد، بر مردم لازم است که از او تقلید کنند و البته این ویژگی ها را برخی از فقهای شیعه دارا هستند، نه همه آنها.
چه کنیم تا از فتنه های آخرالزمان در امان باشیم؟
ـ «بهترین عمل انتظار فرج است». اگر مهدیِ من بیاید، همه چیز درست می شود. حتی گنه کاران هم لااقل کم تر گناه می کنند. ظهور او برای همه خوب است. البته باید در راه ظهور، صبر و استقامت داشت و به گناهان آلوده نشد.
سوتیتر
در آخرالزمان، «زکات دادن ترک می شود، دروغ، سخن معمولی شان می شود، غیبت، میوه و نقل مجالس می شود، آنچه به دست می آورند، حرام است، بزرگ ترها به کوچک ترها رحم نمی کنند و کوچک ترها احترام بزرگ ترها را نگه نمی دارند، به همسایه جفا می کنند، مرد پدرش را لعنت می کند و برادر نسبت به برادر حسود است، شرکاء در معاملاتشان به یکدیگر خیانت می کنند، وفا کم می شود، مردان لباس زنان را می پوشند
