گفته می شود ایران اسرافکارترین کشورهای دنیا و یا یکی از اسرافکارترین آنهاست. مثلاً: در مصرف آب و هدر دادن آن تا آنجا که آب آشامیدنی که برای وزارت نیرو به قیمت گزاف فراهم می شود به ارزانترین وجه هدر داده می شود در کار بنائی و ساخت و ساز تا شستشوی اتومبیل و حیات منزل و پیاده روهای خیابان ها که جا دارد برای موارد پر مصرف قیمت آب به صورت پلکانی بیش از این افزایش یابد.
در مصرف برق که معمولاً در خانه ها و ادارات و خیابانها یله و رها است و برخی مغازه های لوستر فروشی صدها لامپ روشن می گذارند با این حال ما از کمبود برق و وارد کردن آن از خارج صحبت می کنیم و زیان دهی وزارت نیرو، که باید تمهیدی اندیشیده شود مصرف برق مهار شود و نرخ آن برای موارد پرمصرف به صورت پلکانی افزایش یابد و ادارات نیز به طور جد پیگیر مصرف معقول برق در ساختمان های دولتی باشند و مدیران مسؤول نظارت کنند و از لامپ های کم مصرف استفاده کنند متأسفانه در مصارف اداری ما هیچگاه دغدغه مصرف وجود نداشته! اینجانب در کشور چین دیدم ادارات از کمترین مصرف و استفاده از لامپ استفاده می کنند و ایام نوروز که هوا هنوز سرد بود شوفاژ ادارات و مؤسسات دولتی را خاموش کرده اند، آن وقت در کشورما شوفاژها کار می کنند و پنجره باز گذاشته می شود! در یک گزارش آمده که مصرف برق در کشور ما سه برابر استاندارد جهانی است.
در مصرف نان و مواد غذائی گران قیمت در رستوران ها و هتل ها و میهمانیها و خانه ها آنقدر اسراف و تبذیر دیده می شود و نعمت خداوند دور ریخته می شود که مایه تعجب است. نان به قیمت تقریباً رایگان داده می شود و صدها میلیاردها در هر سال نان خشک و کپک زده دور ریز و به گاوداری ها سرازیر می گردد. که جا دارد قیمت نان تعدیل شود به گونه ای که مردم قدر نان را بدانند و از اسراف و تبذیر خودداری کنند.
در موارد دیگر مانند تلفن ثابت و سیّار نیز وضع به همین گونه است گفته می شود ایرانیان پانزده برابر فرانسوی ها از تلفن همراه استفاده می کنند هر کودکی یک تلفن همراه در خیابان بدست دارد و به حرف زدن مشغول است و هزینه پرداخت پول آن پدر خانواده را به عصبانیت کشانده است... و چنین است تلفن منزل ها و صحبت های دور و دراز بعضی افراد و فرزندان خانواده که داستان شنیدنی دارد.
جای آن دارد که رسانه ها آموزش دهند و فرهنگ سازی کنند و مردم یک قدری به خود آیند و از مصرف بی رویه پرهیز کنند آنگاه بر سر وجه پرداختی در خانه ها جنگ و نزاع به راه نیفتد و از کمبودها سخن گفته نشود... و چنین است مصرف بنزین که از خارج به قیمت 580 تومان وارد می شود و به قیمت ارزان داده می شود و مشکل مهم ترافیک .
از این موارد که بگذریم به مصرف سیگار می رسیم که با همه تبلیغات و مرگ و میرهای ناشی از سرطان سینه و غیره ناشی از سیگار این ماده سمّی همچنان در رگها و ریه های انسان ها بویژه جوانان و بعضاً زنان جریان دارد و اینها حتی به خود رحم نمی کنند و از دود و دخان فاصله بگیرند! گزارش ها نشان می دهد که هر روز بیش از سه میلیارد تومان پول را اینان بابت دود سیگار هوا می کنند، این رقم سالانه به ارقام نجومی می رسد از سیگارهای داخلی و خارجی و بیشتر آمریکایی که از کشور خود به خارج صادر می کنند و برای جهان سومی ها می فروشند و ما ورود آن را مجاز کرده ایم، آنگاه روی پاکت سیگار می نویسیم، سرطان زا است!! این تناقضات چه توجیهی دارد؟!
به هر حال روی موضوع الگوی مصرف اصلاً کار نشده و از یک طرف از کسر بودجه مشکل کمی حقوق حرف می زنیم اما برای مصرف، فرهنگ سازی نمی کنیم!! رسانه های ما به جای همه چیز همه اش فیلم و سریال داخلی و خارجی پخش می کنند اما برای مردم از این رسانه ملی درس زندگی نمی دهند. در این باره سخن بسیار است که به مناسبتی دیگر موکول می کنیم. این جمله قرآنی را بار دیگر مرور کنیم: «اسرافکاران برادران شیطان اند» و مراقب باشیم ما از یاران شیطان نباشیم و نعمت های خدا دادی را ضایع نکنیم و از اسراف و تبذیر که عملی حرام است به حکم شرع و به حکم عقل بپرهیزیم و رسانه های ما بویژه صدا و سیما به رسالت خود در این زمینه بیندیشند که این بخشی از وظیفه آنهاست. خداوند گوش شنوا دهد.
