سوخت و انرژی

انرژی، موتور حرکت هر جامعه به شمار می آید. چرخ صنعت، بر مدار انرژی می چرخد و تولید و مصرف اصولی و منطقی آن، بیانگر رشد و پیشرفت هر کشور است. خوش بختانه کشور ما، دارای منابعی سرشار از انرژی (بویژه نفت و گاز) است و در زمینه انرژی های دیگر (مانند جریان آب و باد و انرژی های نو مانند انرژی خورشیدی و زمینْ گرمایی) شرایط مطلوبی دارد؛ امّا با بالا رفتن استانداردهای زندگی و سطح رفاه عمومی جامعه و شیوه های نادرست مصرف در بخش های مختلف حمل و نقل و صنعت و کشاورزی، سطح مصرف انرژی در کشور، به صورت بی رویه افزایش یافته است. برای مثال: سالانه، میلیاردها ریال یارانه فقط برای وارد کردن بنزین از خارج، از سوی دولت پرداخت می شود. بیشترین مصرف کننده انرژی در کشور، بخش خانگی و حمل و نقل است که کم ترین نقش را در تولید به عهده دارند. این درست بر عکس کشورهای توسعه یافته است که بیشترین مصرف انرژی را در بخش صنعت دارند و از این راه، کسب درآمد می کنند. این مصرف بی رویه انرژی در کشور، سالانه، علاوه بر تحمیل کردن هزینه های هنگفت بر دوش دولت و جامعه، موجب آلودگی محیط زیست نیز می شود.