به گزارش خبرنگار مهر، عبدالله ناصری از مشاوران رئیس دولت اصلاحات است. وی در دولت اصلاحات مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی بود. ناصری امروز در گفتگویی مفصل با روزنامه فرهیختگان درباره مسائل مختلفی صحبت کرد. از تغییر رویکرد امروز اصلاح طلبان نسبت به دیروزشان؛ از انتخابات 84 که اگر هاشمی کنار می کشید و کروبی به جایش با احمدی نژاد رقابت می کرد، پیروزی با دبیرکل وقت مجمع روحانیون مبارز بود. ناصری درباره لزوم تغییر در کابینه آینده گفت و گریزی هم به شورای عالی اصلاح طلبان زد.
ناصری ضمن اینکه از دوقطبی بودن کابینه یازدهم گله کرد از لزوم تک قطبی شدن کابینه آینده گفت؛ «کابینه یازدهم دو قطبی بود؛ روحانی باید امروز کابینه خود را از نظر کارآمدی و انسجام کاملا یک‌قطبی بچیند. مهم‌ترین وزرایی که باید عوض شوند، در گام نخست وزرای سیاسی و امنیتی دولت هستند.»
پیرامون عملکرد وزرای دولت یازدهم، نظرات متفاوتی در میان فعالین سیاسی رد و بدل می شود. مثلا همین چند روز پیش بود که کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران در گفتگو با هفته نامه «سازندگی» برخلاف انتظار از عملکرد «رحمانی فضلی» در دولت یازدهم دفاع کرد.
عبدالرضا رحمانی فضلی همواره جزء وزرایی بوده که به واسطه گماردن مدیران به زعم اصلاح طلبان، احمدی نژادی در استان ها، زیر تیغ نقد این جریان قرار گرفته است. عبدالله ناصری هم یکی از این منتقدین است. ناصری ضمن نقد به وزیر کشور درباره نظر هاشمی فقید نسبت به رحمانی فضلی می گوید: «آیت‌الله هاشمی شب مراسم تحلیف سال 92 به روحانی گفت که رحمانی فضلی را انتخاب نکن و او قبول کرد، ولی در لحظه آخر کار خود را کرد.»
ناصری، آینده سیاسی روحانی را - در صورت انتخاب نکردن وزرای کارآمد در دولت دومش - با آینده سیاسی احمدی نژاد مقایسه کرد و اظهار کرد: «روحانی اگر برخلاف دوره اول یک کابینه کارآمد و منسجم و هماهنگ را تشکیل دهد که توانمندی‌ها کاملا ملموس باشد، مسیر او ادامه دارد. اگر هم مانند احمدی‌نژاد یکسری افراد بی‌تجربه و ناکارآمد را سرکار بیاورد، سرنوشت نامناسبی را برای خود رقم خواهد زد.»
وی ضمن ستایش عملکرد زنگنه در وزارت نفت، از عملکرد نعمت زاده انتقاد کرد؛ «از سال دوم بخش قابل توجهی از کابینه و مدیران اجرایی کشور و شخص رئیس جمهور معتقد به تعویض نعمت زاده بودند. در دولت یازدهم تقریبا حوزه بازرگانی تعطیل بود.»
ناصری در بخش دیگری از این گفتگو به موضوع داغ و تنوری این روزهای جبهه اصلاحات هم گریزی زد؛ شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان. در شرایطی که منتقدان این شورا، شمشیر را از رو بسته اند و هر روز با نیش و کنایه های افسارگسیخته، ساختار این مجموعه و البته ماهیت آن را زیر سوال برده اند و افرادی نظیر رسول منتجب نیا خواستار تشکیل «مجلس اصلاح طلبان» شده اند، ناصری از برنامه شورای عالی اصلاح طلبان برای انتخابات مجلس در اسفند سال 98 سخن گفت؛ وی اظهار کرد: «اعضای شورای عالی منتظرند تا دولت شکل بگیرد و شهردار تهران انتخاب شود و از نیمه دوم سال 96 سازوکار انتخابات 98 تعیین می شود.»
ناصری، مساله انحلال شورای عالی اصلاح طلبان را «مطالبه ای عمومی» در میان متبوعین جریان اصلاحات قلمداد نمی کند. وی در طعنه ای به احزاب معترض آن ها را به رعایت حد کمی و کیفی خود فراخواند و در همین باره تاکید کرد: «یک حزب ممکن است تعدادش اندازه یک فولکس واگن باشد ولی آن زمان که تحلیل قرار می‌داد همه به دنبال او می‌رفتند و می‌گفتند که برنامه دارد. در حالی که ممکن است یک حزب در سراسر کشور دفتر داشته باشد ولی تاثیرگذاری نداشته باشد. در نکته اول چیزی که مهم است این است که کارکرد احزاب و تاثیرگذاری بر افکار عمومی مهم است.»
