نور ولایت، نوری است سرمدی که از روز ازل همراه با نور رسالت، آسمانها وزمین و تمام افلاک را روشن کرد و فروغ جاودانه اش شعاع و تابش را به سایه ای گسترده، فراتر از فلک الافلاک و جهان عالم وجود تبدیل نمود که نسیم علیل دلنوازش عاشقان و محبان ولایت را جملگی فراگرفت . زهی سعادت و خوشبختی!
در سایه این محراب همیشه سبز است که سرمستان باده ولایت از خم عشق محمد و علی پیاله گوارای ماءالحیاة و آب زندگانی را نوشیده اند تا پیوسته سیراب و در امان باشند . . تشنگی هرگز قلبی را که ولایت آل محمد در آن نهفته است نمی خشکاند و سراسیمگی در کوبنده ترین و سهمگین ترین امواج بلا و طوفان حوادث او را که مسلح به سلاح ولایت است از پای در نمی آورد .
ولایت دلنوازترین و شادمانه ترین نغمه ای است که فرشتگان در جهان علوی آن را می نوازند پیش از آن که بندگان شایسته خدای بر روی زمین آن ترانه های دلنشین را تکرار نمایند .
ولایت، مجسمه جاودانگی و الگوی زندگی است و هر که به آن تسمک جوید، و به ریسمانش دست زند، برای روح و روانش در آسمان، نعیم جاودانه را بنیان می نهد و رضایت و رضوان حق را به دست می آورد .
ولایت بالاترین و فروزنده ترین مظهر قدس الهی است .
ولایت مشکات پرفروغی است که از ابدیت و نور لایزالی، پرتو گرفته و تمام اسرار کمال و جمال آن را احاطه کرده است، پس اگر آن را برای خود گزیدی و برنامه زندگیت را با آن آمیختی و نشست و برخاستت را و حب و بغضت را در راستای آن قرار دادی، در گامی بلند تو را به سوی ابدیت رهنمون می سازد تا جهان را از آن سوی بنگری . . . آن گاه است که دیگر زرق و برق دنیا را چیزی جز هلاکت نپنداری و لذات و شهواتش را نمونه هایی از سراب بینی و حیات را به معنای راستینش دریابی که قرب پروردگار و همنشینی با اولیا و عشق بستن به علی خواهد بود . آنجا است که دیگر درد و لذت، بیماری و درمان، ناداری و دارایی، رنج و آسایش، ضراء و سراء نزد تو یکسان خواهد بود، زیرا در می یابی که برای جهانی دیگر آفریده شده ای و اینجا پلی است به سوی جهان ابدیت و حیات جاودانه «و ان الدار الآخرة لهی الحیوان » و تو در خط مستقیم خدای علی و بر صراط مستقیم ولایت گام می گذاری بدون ج شدن به چپ و راست و بدون گرایش به این گروه و آن گروه، همچنان در صراط مستقیم راهت را راستانه و بی هراس می پیمایی و هر چند راه بسی دشوار است و تاریک و اولیای خدا همواره از آن می هراسند، ولی تو در میان خوف و رجا و با داشتن گذرنامه عبور با امضای علی، با اطمینان به راه خود ادامه می دهی و بی گمان نورافکن ولایت شعاعی را در قلبت روشن می سازد و هراس و خوف را از آن می رباید .
سرمست عشق علی باش و باده جاودانه را از خم غدیر خم سرکش تا بی نهایت شوی .
و اینک آسوده و مطمئن برو که تو به ریسمان محکم و ناگسستنی الهی دست زده ای و ولایت را پشتوانه خود ساخته ای و جز عشق نمی بینی; دیگر سختی راه هموار می گردد و تاریکیها محو و نابود می شود . برو تا در ایستگاه ولایت، قبسی از انوار الهی بر لبت بتابد و تو را از فزع و اهوال روز قیامت برهاند .
و ولایت نه تنها درمان درد و چاره بی چارگان و مشکل گشای دردمندان و نور عظیم و نعیم لایزالی است، بلکه مکمل رسالت و لازم و ملزوم نبوت است یعنی ولایت بی رسالت و رسالت بی ولایت ناقص است و هر دو مکمل یکدیگرند . این را ما ادعا نمی کنیم که خداوند به صراحت بیان می دارد: «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته والله یعصمک من الناس; ای رسول! آنچه از پروردگارت بر تو نازل شده، به مردم برسان که اگر نکنی رسالتش را ابلاغ نکرده ای و همانا خداوند تو را از (شر و کید) مردم نگه خواهد داشت .
و آن گاه که رسول خدا پیام ولایت را از سوی پروردگار به مردم ابلاغ کردو در میعادگاه غدیر، ولایت علی را با آن مقدمات و تشریفات تثبیت نمود و مردم را به بیعت با او واداشت، آنجا بود که خدایش فرمود: اکنون رسالتت را به پایان رساندی .
و امروز که روز غدیر خم است، دین تکمیل شد ونعمت خدا بر شما کامل گردید: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا» .
البته حضرت رسول پیوسته در مناسبتهای گوناگون، امامت و خلافت علی را به مردم گوشزد کرده و بر آن تکیه نموده ولی برای این امر بسیار مهم و سرنوشت ساز - که سرنوشت امت اسلام به آن گره خورده - لازم بود اعلام عمومی شود و در جایی که تمام مسلمانان گرد هم آمده اند - و چه بهتر از دوران حج و برپایی کنگره عمومی اسلام - این مطلب را به آنان برساند، از این روی در آخرین سال زندگی و در حجة الوداع که مردم با آن حضرت از زیارت خانه خدا باز می گشتند و پیاده و سواره اطراف رکاب مقدس رسول الله را گرفته بودند (که طبق برخی روایات بیش از یکصد هزار نفر به آن حضرت پیوسته بودند) در روز هیجدهم ذی حجة الحرام و در سرزمین مشهور غدیر خم این امر به مردم ابلاغ شد .
دستور ایست صادر می شود . فرمان الهی توسط جبرئیل امین نازل می گردد: ای فرستاده خدا! آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده به مردم برسان و اگر این کار را انجام ندهی رسالتش را انجام نداده ای و خداوند تو را از شر مردم نگه خواهد داشت .
بی گمان منظور از تبلیغ، رساندن تمام احکام و تعالیم مقدس اسلام نیست، زیرا در آن صورت جمله تهدید بی معنی خواهد بود و دیگر فرقی میان شرط و جزا باقی نخواهند ماند . از این روی قطعا منظور از تبلیغ، مطلب بسیار با اهمیتی است که پایه دین بر آن استوار است و تمام احکام را در بر می گیرد و این امر چیزی جز تعیین و نصب پیشوایی برای مسلمانان در آینده (و پس از رحلت پیامبر) نخواهد بود .
و اما جمله «والله یعصمک من الناس » اشاره به این است که تعیین خلیفه و جانشین حقدهای درونی و کینه های پیشین و رشکهای جاهلیت را برخواهد انگیخت و برخی را به سوء ظن و یا واکنش خواهد واداشت، زیرا امیرالمؤمنین علیه السلام کسی بود که در جنگها و غزوه ها پدران و نیاکان بسیاری از اصحاب را با ذوالفقارش به درک فرستاده و گردنکشان را به خاک خواری کشانده بود و بسیاری از آنان تنها از روی ترس یا به خاطر مصالح و منافع شخصی و مادی یا به طمع جاه و مقام به اسلام گرویده بودند و هرگز ایمان در قلبهایشان راه پیدا نکرده بود و بدون شک پیامبر (ص) می هراسید که چنین امری پیامدهای خطرناک و غیر قابل پیش بینی در بر خواهد داشت، لذا خداوند با این جمله کوتاه و رسا او را مطمئن می سازد که از شر و کید بدخواهان نگهش خواهد داشت .
به هر حال رسول خدا دستور داد که در آن نقطه (که نقطه عطف تاریخ شد) فرود آیند و فرمان صادر کرد که از جهاز شتران منبری را آماده سازند تا مطلب بسیار مهمی را اعلام فرماید . همه به فکر فرو رفته بودند که چه خبر است؟ ! در این گرمای سوزان که مردم برای فرار از دمای بالا، خود را در سایه شتران نگه داشته و لباسها را زیر پای خود می کشند تا از این شن و ریگهای تفتیده دور شوند، در این شرایط رهبر بزرگ اسلام چه می خواهد به مردم ابلاغ کند؟ همه به انتظار سخنان دلربای پیامبر نشسته اند و لحظه شماری می کنند که زبان گویای حضرتش باز شود و در گرانبها در فضای غدیر پخش گردد .
در اینجا رشته سخن را به راویان حدیث در کتابهای معتبر اهل سنت می دهیم تا بگویند چه شد؟
در مسند احمد بن حنبل آمده است که براء بن عازب گفت:
«کنا مع رسول الله (ص) فی سفر، فنزلنا بغدیر خم، فنودی فینا الصلاة جامعة و کسح لرسول الله (ص) تحت شجرتین، فصلی الظهر و اخذ بید علی فقال: الستم تعلمون انی اولی بالمؤمنین من انفسهم؟ قالوا: بلی قال: الستم تعلمون انی اولی بکل مؤمن من نفسه؟ قالوا: بلی . قال: فاخذ بید علی فقال: من کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه . قال فلقیه عمر بعد ذلک فقال: هنیئا یا ابن ابی طالب اصبحت و امسیت مولی کل مؤمن و مؤمنه » . (حدیث 17749، مسنداحمد)
با رسول خدا همسفر بودیم، پس در غدیر خم فرود آمدیم . ندا داده شد که نماز را با پیامبر به جماعت می خوانیم و در زیر دو درخت جایی برای رسول خدا تهیه شد . حضرت نماز ظهر را برگزار کرد و سپس دست علی را گرفت و گفت: ای مردم! آیا نمی دانید که من از خود مردم به آنان سزوارترم؟ (اشاره به آیه شریفه ای است که می فرماید: «النبی اولی بالمؤمنین من انفسهم » و این آیه دلالت بر ولایت مطلقه رسول خدا دارد) گفتند: می دانیم . فرمود: آیا نمی دانید من از هر مؤمنی به خود او سزاوارترم؟ گفتند: آری، می دانیم . پس دست حضرت علی را بلند کرد و فرمود: هر که من مولا و سرور اویم، پس علی مولای او است . خداوندا! دوست بدار هر که ولایت علی را بپذیرد و دشمن بدار هر که با او دشمنی کند . راوی گوید: سپس عمر رو به علی کرد و گفت: مبارک باد بر تو ای فرزند ابوطالب، تو مولای هر مؤمن و مؤمنه ای در هر صبح و شام شدی .
و در سنن ترمذی و بسیاری دیگر از صحاح و تفاسیر از زید بن ارقم نقل شده که گفت: «لما رجع رسول الله من حجة الوداع و نزل غدیر خم امر بدوحات فقممن فقال: کانی قد دعیت فاجبت انی تارک فیکم الثقلین احدهما اکبر من الآخر کتاب الله و عترتی فانظروا کیف تخلفونی فیهما فانهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض ثم قال: ان الله عزوجل مولای و انا مولی کل مؤمن ثم اخذ بید علی رضی الله عنه فقال: من کنت مولاه فهذا ولیه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه . (مستدرک حاکم، ج 3، ص 109)
هنگامی که رسول خدا از حجة الوداع باز می گشت در غدیر خم فرود آمد و دستور داد از خارها و تپه های صحرا سایبان هایی تهیه کنند سپس فرمود: گویا نزدیک است که دعوت حق را اجابت کنم . همانا دو چیز گرانبها در میان شما می گذارم که یکی از دیگری بزرگتر است، کتاب خدای متعال و عترتم اهل بیتم، پس توجه کنید چه رفتاری با این دو خواهید داشت و همانا این دو هرگز از یکدیگر جدا نشوند تا در حوض بر من وارد شوند . سپس فرمود: خدای عزوجل مولای من و من مولای هر مؤمنی هستم . آنگاه دست علی را گرفت و فرمود: هر که من مولای او هستم پس علی مولای اوست . خدایا! هر که یاریش کند او را یاری فرما و هر که او را واگذارد او را واگذار .
این روایت در کتابهای اهل بیت به تواتر رسیده و با الفاظ گوناگون ذکر شده و هیچ جای انکار نیست . ما فقط برای تبرک خلاصه دو روایت را در اینجا آورده ایم وگرنه کتابهای سنی و شیعه مالامال از حدیث مهم غدیر است .
آنچه شایان توجه است روایت جالبی است که در تاریخ خطیب بغدادی نقل شده و شاید کمتر خوانندگان، آن را شنیده باشند که این روایت بسیار زیبا اشاره به عید غدیر و ثواب روزه آن روز در یکی از معتبرترین کتابهای اهل سنت دارد .
در تاریخ خطیب بغدادی از ابوهریره نقل شده که گفت:
«من صام یوم ثمان عشر من ذی الحجة کتب له صیام ستین شهرا و هو یوم غدیر خم، لما اخذ النبی (ص) بید علی بن ابی طالب فقال: الست اولی بالمؤمنین؟ قالوا بلی یا رسول الله قال: من کنت مولاه فعلی مولاه فقال عمر بن الخطاب: بخ بخ لک یا ابن ابی طالب اصبحت مولای ومولی کل مسلم فانزل الله عزوجل: الیوم اکملت لکم دینکم . . . ; هر که روز هیجدهم ذی حجه را روزه بدارد، ثواب روزه شصت ماه برای او نوشته خواهد شد . و این روز غدیر خم است که پیامبر دست علی بن ابی طالب را گرفت و فرمود: آیا من اولی به مؤمنین از خود آنها نیستم؟
گفتند: آری یا رسول الله!
فرمود: هر که من مولای اویم پس علی مولای اوست . پس عمر بن خطاب برخاست و گفت: مبارک باد بر تو ای فرزند ابوطالب تو امروز مولا و پیشوای من و هر مسلمانی شدی . آن گاه این آیه مبارکه نازل شد: الیوم اکملت لکم دینکم .»
این روایت را همچنین حافظ ابن عساکر از ابن الجوزی نقل کرده و حافظ حسکانی در شواهد التنزیل و خطیب خوارزمی در مناقبش و حافظ جوینی در فرائد السمطین و بلاذری در انساب الاشراف و طبرانی در معجم اوسط و معجم صغیرش نقل نموده اند .
آیا از این روایت روشن تر و واضح تر دیده می شود؟ پس چرا دیده ها را بر هم می گذارند و به این دستور مهم خدا از زبان رسول گرامیش سر نمی نهند؟ روز قیامت چه جوابی خواهند داشت؟ خداوند همه را هدایت فرماید .
حسان بن ثابت، شاعر معروف رسول الله در آن روز تاریخی قصیده ای سرود که در تاریخ برای همیشه حفظ شده است و یکی از شعرای ایرانی آن را ترجمه کرده و ما نیز برای تبرک، ترجمه آن ابیات را در اینجا می آوریم:
پیمبر پاک رای به امر حی قدیر
ندا به امت نمود به خم به روز غدیر
بشنو زان پیشوا ندای بس دلپذیر
که جبریلش ستود به عصمت بی نظیر
کاکنون باید کنی بدون سستی بیان
امر خدا را به خلق، نترسی از دشمنان
سپس برخاست آن مظهر خلق عظیم
دست علی را گرفت چون ید بیضا کلیم
بانگ رسایش دمید روح به عظم رمیم
بانگی بس دلفزا قول رسول کریم
گفت که هر کس منم به جان و مالش ولی
هست ورا بعد من ولی و مولی علی
راهنمای شما علی بود بعد من
علی امام است و نیست جز وی کسی مؤتمن
علی بود پیشوا بر همه از مرد و زن
ملجا و ماوا بود علی به سر و علن
بار خدایا تویی به این رسالت گواه
که من نمودم عیان بر همگان شاهراه
این دم آن شاه دین گشود دست دعا
که بارالها تو باش دوست به اهل ولا
دشمن او را عدو تو باش بی منتها
یارانش را تو باش یار به هر دو سرا
بار خدایا به لطف باش ورا دستگیر
تا کند اندر جهان جلوه چوه بدر منیر
دوستان عزیز: هیچ راهی برای انکار ولایت نیست . ولایت مطلقه علی و اولاد علی در این چند روایت جاودانه و متواتر ثابت و قطعی است و نمی شود آن را تاویل و تحریف کرد . این است صراط مستقیم الهی که خواه ناخواه باید آن را بپیمائیم و از راه های انحرافی دوری جوئیم . و ولایت فقیه در راستای این ولایت است، بلکه می شود گفت که عین این ولایت می باشد . پس اگر از ولایت فقیه روی گردان شویم از ولایت علی (ع) روی گردان شده ایم و همچنان که شرط قبولی اعمال، ولایت امامان معصوم می باشد، قطعا روی گردانی از فقها و مجتهدان جامع الشرایط، روی گردانی از امامان معصوم است که خود فرموده اند: «الراد علیهم کالراد علینا والراد علینا کالراد علی الله و هو فی حد الشرک بالله; هر که آنان را رد کند ما را رد کرده و هر که ما را رد کند، خدا را رد کرده و این در حد شرک به ذات مقدس خداوند است .»
تلاش کنید همواره با ولایت همبستگی و پیوستگی داشته باشید و این پیوستگی را تا ابد حفظ کنید تا به سعادت دو جهان ست یابید .
فرارسیدن ایام . . . اعیاد بزرگ اسلامی عید سعید قربان و عید عظیم غدیر را به مقام والای ولی الله الاعظم ارواحنا فداه، علمای اسلام، رهبر معظم انقلاب، مسؤولین و ملت شریف ایران و تمام شیعیان و محبان ولایت در سراسر دنیا صمیمانه تبریک و تهنیت می گوییم و امیدواریم خداوند ما را جزء موالیان حقیقی قرار دهد .
