شناسه : ۳۶۲۶۹۸ - یکشنبه ۲۵ تیر ۱۳۹۶ ساعت ۲۲:۱۰
من آسمان غدیرم!
من آسمان غدیرم. شاهد و ناظر بر اجرای بزرگ ترین فرمان الهی در سال دهم هجری بودم. من به همراه آفتاب سوزان بر سراسر سرزمین غدیر سایه افکنده بودیم.
من آسمان غدیرم. شاهد و ناظر بر اجرای بزرگ ترین فرمان الهی در سال دهم هجری بودم. من به همراه آفتاب سوزان بر سراسر سرزمین غدیر سایه افکنده بودیم.
کاروانی از دور می آمد، همراه مردان آسمانی. مردم به فرمان حضرت رسول صلی الله علیه وآله در غدیر جمع شدند. اوایل روز بود و هوا بسیار گرم. آن حضرت به اصحاب خاص خود از جمله سلمان، ابوذر، مقداد و عمار امر فرمودند تا زیر چند درخت کهنسال (1) را جارو زده و خار و خاشاک از آن جمع نمایند و آب پاشیده و منبری از سنگ ها و رواندازهای شتران مهیا سازند، منبر آماده گردید. روی آن را با پارچه پوشانده و تزیین کردند. پس از آن که نماز ظهر را به جماعت خواندند، به دستور حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله مولای متقیان علی علیه السلام در سمت راست ایشان و یک پله پایین تر روی منبر قرار گرفتند. پیامبراکرم صلی الله علیه وآله به ایراد سخن پرداختند و از پیوند قرآن و اهل بیت علیهم السلام، از ولایت و امامت علی بن ابی طالب علیه السلام و فرزندان او تا ولایت و امامت حضرت مهدی (عج)(2) سخن گفتند و من تمام آن لحظات در این فکر بودم که امروز چه اتفاقی خواهد افتاد؟!
آنگاه حضرت فرمودند: ای مردم من در تبلیغ آنچه خدا بر من نازل فرمود کوتاهی نکردم، جبرئیل سه بار بر من نازل شد و هر بار مرا از جانب خدای متعال امر کرد که در این مکان، به هر سفید و سیاهی، از هر قبیله ای، اعلام کنم که پس از من ولی و رپرست شما امیرمؤمنان علی علیه السلام است. پس دستان مبارک ایشان را بالا گرفتند. من هنوز گرمای آن دستان را حس می کنم. نگاه آن روز پیامبراکرم(ص) هیچ گاه از یادم نمی رود. در نگاه ایشان هزاران حرف نهفته بود و قصه ای از مظلومیت موج می زد.
نگاه ایشان می گفت: «تو ای آسمان شاهد باش که امروز چه بسیار مردمی با پسر عمویم بیعت می کنند و ولایت او را می پذیرند، ولی اندکی نمی گذرد که این ناسپاسان، حق بیعت خود را اداء نمی کنند و جانشین مرا تنها می گذارند. پس تو این روز را فراموش نکن و به خاطر داشته باش که این مردم بسیار ناسپاس و حق نشناسند!»
سپس فرمودند: «من کنت مولاه، فهذا علی مولاه. اللهم وال من والاه و عاد من عاداه، وانصر من نصره، واخذل من خذله »
پس از بیان این کلمات گوهربار بود که جبرئیل در غدیر نازل شد و این آیه را نازل کرد: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا»: «امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خدا را بر شما تمام کردم و دین اسلام را برای شما پسندیدم.»