نثار فاطمه(س) در جشن غدیر

امام رضا(ع) از پدرش موسی بن جعفر(ع) از جدش امام صادق(ع) نقل می فرماید که فرمود:

روز غدیر نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمین است.

خداوند تعالی در بهشت قصری خلق فرموده که بنای آن خشتی از نقره و خشتی از طلا است. در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خیمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از مشک و عنبر است در آن قصر چهار نهر جاری است: نهری از شراب و نهری از آب و نهری از شیر و نهری از عسل. در کناره های این نهرها درختانی از انواع میوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طیوری هستند که بدنهای آنها از لؤلؤ و بالهایشان از یاقوت است و به انواع صداها می خوانند.

روز غدیر که فرا می رسد اهل آسمانها وارد این قصر می شوند و تسبیح و تقدیس و تهلیل می گویند. آن پرندگان هم به پرواز درمی آیند و خود را به آب می زنند و سپس در آن مشک و عنبر می غلطند. آنگاه که ملائکه جمع شدند بار دیگر به پرواز درمی آیند و آن عطرها را بر آن می پاشند.

ملائکه در روز غدیر «نثار فاطمه»1 را به یکدیگر هدیه می دهند. وقتی آخرین ساعات روز غدیر فرا می رسد ندا می آید: به مراتب و درجات خود برگردید که به احترام محمد و علی تا سال آینده در چنین روزی، از لغزش و خطر در امان خواهید بود.