در فضیلتِ ولایت

به سوی بهشت

از حضرت امام محمد باقر علیه السلام روایت است که فرمود: به خدا سوگند که خالی نبوده است بهشت از ارواح مؤمنان از روزی که حق تعالی خلق کرده است آن را و خالی نبوده است جهنّم از ارواح کافران و عاصیان از روزی که آفریده است او را.

از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت است که با شیعیان خود فرمودند: خانه های شما برای شما بهشت است، و قبرهای شما از برای شما بهشت است و از برای بهشت خلق شده اید و بازگشت شما به سوی بهشت است.

حسنات

هر عملی که در دنیا کرده شود بدون ولایت، سیّئه است و به ولایت حَسنه است. و همان عمل جزاشان است که «سَیُجْزِیهم وَصْفَهُم» [با صفتشان مجازاتشان خواهیم کرد [چرا که آن عمل در دنیا صفت و خلقشان شده است که «الدنیا مزرعه الاخره» یعنی آن چه در این دنیا کاشته اند در آن جا حاصلش بر می دارند.

امّا آن که ـ نعوذ باللّه ـ از این عالم بی محبت و ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام برود، آن وقت معلوم می شود که در این عالم در صراط المستقیم نبوده است و از اهل جهنم بوده است و عین ثابتش ظل اسماء قهریّه بوده است. اصلْ محبت است اگر همه آن نَفَس آخر باشد.

حُبّ علی علیه السلام

حدیث است از پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم که: «حق تعالی قبول می کند توبه بنده را مادام که روح به گلویش نرسیده باشد» و «تا مادام که پرده از روی کار در نظرش برداشته نشود». و پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «محبت علی علیه السلام عبادت است» و فرموده که: «اگر خلق بر محبت علی علیه السلام جمع شدندی دوزخ مخلوق نشدی»

ولیکن با هیچ کس عداوت نمی توان نمود، چرا که بسیار کس باشند که در ظاهر از اهل شقاوت نماید و آخر از اهل بهشت باشد و بسیار کس باشد که در ظاهر از اهل سعادت نماید و آخر از اهل جهنم شود، به غیر از حق تعالی عاقبت امور را کس دیگر نداند.