علی (علیه السلام) در قرآندر قرآن

3. علی (علیه السلام) برترین مردم

یکی از آیاتی که به تصریح شیعه و اهل سنت در شان امیرمؤمنان علی، علیه السلام، نازل شده، آیه شریفه زیر است:

اجعلتم سقایة الحاج و عمارة المسجدالحرام کمن امن بالله و الیوم الاخر و جاهد فی سبیل الله لا یستون عندالله و الله لا یهدی القوم الظالمین. (1)

آیا آب دادن به حاجیان و عمارت مسجدالحرام را با کرده کسی که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و در راه خدا جهاد کرده، برابر می دانید؟ نه، نزد خدا برابر نیستند و خدا ستمکاران را هدایت نمی کند.

در یکی از روایتهایی که در ذیل آیه مزبور نقل شده چنین آمده است: شیبة بن عبدالدار و عباس بن عبدالمطلب به یکدیگر فخر می فروختند. شیبه می گفت: کلیدهای کعبه در دست ماست و ما هر زمان که بخواهیم آن را گشوده و یا می بندیم. پس ما بعد از رسول خدا برترین مردمانیم. عباس هم می گفت: سیراب کردن حاجیان و ساختمان مسجدالحرام در دست ماست و بنابراین ما بعد از رسول خدا از همه مردم برتریم. در این هنگام امیرمؤمنان علی بن ابی طالب، علیه السلام، از کنار آنها گذشت و آنها در پی این برآمدند که به ایشان نیز فخر فروشی کنند، لذا رو به آن حضرت گفتند: ای ابا الحسن آیا می خواهی به تو خبر دهیم که برترین مردم پس از پیامبر کیست؟ و شیبه ادامه داد: کلیدهای کعبه در دستان ماست، هر زمان که اراده کنیم آن را باز می کنیم و هر زمان که اراده کنیم می بندیم، پس ما بعد از پیامبر از همه مردم برتریم. عباس نیز گفت: سیراب کردن حاجیان و ساختمان مسجدالحرام به دست ماست، پس برترین مردم بعد از پیامبر ماییم. امیرمؤمنان، علیه السلام، رو به آنها کرده، فرمود: آیا شما را به آنکه برتر از شماست راهنمایی کنم؟ گفتند: او کیست؟ فرمود: او کسی است که گردنهای شما را کشیده زد و شما را به زور به اسلام داخل کرد. گفتند: او کیست؟ فرمود: من. عباس با حالت خشم به محضر پیامبر، صلی الله علیه وآله، رفت و سخن علی را برای ایشان بازگو کرد. اما پیامبر، صلی الله علیه وآله، چیزی نفرمود تا اینکه جبرئیل، علیه السلام، نازل شد و فرمود: ای محمد! خداوند به تو سلام می رساند و می فرماید: «آیا آب دادن به حاجیان و عمارت مسجدالحرام را...» پیامبر عباس را صدا زد، این آیه را بر او خواند و آنگاه فرمود: ای عمو برخیز و از [مسجد] خارج شو، این [فرستاده] خدای رحمان است که در مورد علی بن ابی طالب، علیه السلام، با تو به مجادله برخاسته است. (2)