علائم و نشانه ها:
-عدم احترام به حقوق دیگران،
-برداشتن و پنهان کردن اشیاء و اجناس دیگران،
-دزدیدن اشیاء حتی در صورت بی نیازی،
-تقلب در امتحانات و کارهایش،
-انداختن بار مسئولیت خود به دوش دیگران،
-انکار و پنهان دزدی و عمل خلاف خود،
-سعی در خودنمایی و نشان دادن زرنگی و مهارت،
-اعتراض و طغیان گری،
-اضطراب و تشویش.
عوامل پدید آورنده:
-عدم برخورداری از توجه و محبت کافی،
-عدم وجود احساس امنیت و اعتماد در خانواده،
-رفتار خشن والدین و دیگران با کودک،
-اعمال سختگیری های شدید نسبت به او،
-تبعیض قائل شدن توسط والدین،
-قرار نداشتن امکانات و لوازم کافی در اختیار کودک،
-احتمالاً نادرست و دزد بودن والدین،
-عدم وجود نظارت منطقی و لازم بر رفتار کودک،
-قانع نبودن کودک به آنچه که متعلق است به وی،
-توجه و علاقه زیاد به اشیای زیبا،
-حسادت،
-تأمین نبودن نیازهای مختلف کودک،
-انتقام گرفتن از والدین و دیگران،
-تأمین مادیات و مال و منال برای بخشیدن که معروف شود به سخاوتمند،
-احساس تنهایی در خانواده،
-آسیب رساندن به دیگران،
-تقلید از الگوها و نمونه هایی که شنیده و یا دیده،
-رفع اضطراب روانی،
-اعتراض به نظامی که در آن زندگی می کند کودک،
-احساس نیاز کاذب به شیئی یا چیزی،
-رغبت روانی به تصاحب شیئی مورد علاقه،
-عدم وجود تربیتی صحیح و اصولی درباره کودک،
-داشتن همسالان و معاشران ناباب و دزد،
-محیط آلوده،
-تملک اشیائی که کودک نیاز دارد به آن،
-کسب وجهه و ریاست کردن بر دیگران.
چگونگی عملکرد:
-دورنگه داشتن وسایل و اشیائی که کودک را وسوسه می کند تا بدزد آن را،
-تشویق و تایید رفتار مناسب کودک،
-اطمینان خاطر دادن به کودک در مورد بحث و حل مشکلاتش،
-قرار دادن کودک در معرض دید معلم و مربی خود،
-سرگرم کردن کودک با کارهای مورد علاقه اش،
-بحث و جدل نکردن با کودک،
-بررسی کمبودها و علل دزدی،
-رسیدگی به تغذیه کودک،
-راهنمائی کودک(در صورت لزوم وادار شود که اشیاء دزدیده شده را به صاحبش بازگرداند)،
-درک و بررسی ریشه و علت اساسی رفتار کودک،
-عدم استفاده از کلمات دزدی و دروغگویی هنگام صحبت با کودک،
-مطرح نکردن مشکل کودک با دیگران،
-دادن پول توجیبی کافی به کودک،
-پرهیز از نسبت دزد یا دروغگو به کودک،
-برخورد صادقانه با کودک،
-از کودک هرگز نخواهید که به عمل خلاف خود اعتراف کند چون برای فرار مجبور است متوسل شود به دروغ،
-اگر کودک بدون اجازه پول برداشت به او متذکر شوید که اگر به پول نیاز داشت با شما در میان بگذارد تا تأمین شود نیازش،
-پنهان نکردن خطای کودک،
-مورد توجه و مهر قراردادن کودک و خودداری از تحقیر و سرزنش،
-داشتن رفتاری منطقی و ملایم با کودک،
-تأمین نیازهای مختلف کودک،
-فراهم کردن محیط سالم و به دور ازآلودگی برای کودک،
-بی اعتنا نبودن به عمل نادرست کودک،
-دادن آگاهی و بینش لازم به کودک در مورد خلاف بودن دزدی،
-زیاد کردن عزت نفس کودک با اعمال و گفتار محبت آمیز،
-قطع نکردن رابطه خود با کودک به خاطر دزدی او.
منبع:نجاتی، حسین، (1388)، روانشناسی کودک، تهران، نشر بیکران، چاپ دهم.