این نابغه صحنه فشن، تلویزیون و سینما در سال 1970 در لندن متولد شد . تنها پانزده سال داشت که به عنوان یکی از سه نامزد برتر مدل دهه هشتاد معرفی شد و اوج شهرت خود را تا دهه نود در سالن‌های مد ادامه داد. او جز شش نفری بود که لقب سوپر مدل صنعت را دریافت کرد.
در کنار مدلینگ به عنوان حرفه اصلی، در صنایع موزیک (به خصوص R&B-pop)، فیلم و تلویزیون نیز پیشرفت خیره کننده داشت. شرکت در برنامه‌های خیریه نیز یکی دیگر از نکات قابل توجه زندگی او بود.
اما در زندگی خصوصی چهره‌ای خوشنام به حساب نمی‌آید و در زندگی او نام افراد معروفی از جمله مایک تایسون (بوکسور) و رابرت دو نیرو (هنرپیشه) به چشم می خورند.
فعالیت‌های بشر دوستانه آن مخصوصا درمورد کودکان آفریقایی به‌قدری زیاد بود که نلسون ماندلا رهبر فقید آفریقای جنوبی از وی با عنوان "نوه ی افتخاری" یاد می کرد.
از وی صدها فیلم، موزیک ویدیو، سریال تلویزیونی و داستان‌های مستند به یادگار مانده. شاید چهره ای که اکثر افراد از او بعنوان بازیگر به یاد داشته باشند رقص و ایفای نقش او در موزیک ویدئوی freedom (آزادی) با صدای جورج مایکل در اواخر دهه 1990 باشد.
در سال 1987 وقتی تنها هفده ساله بود عکس وی بر روی مجله معروف ووگ چاپ شد. او این واقعه تاریخی این گونه توصیف کرد: حالا به خانواده ام ثابت شد که مدلینگ از سوی من انتخاب خوبی بود و باعث افتخار خانواده ام شده ام. و تنها یک سال بعد بعنوان اولین مدل سیاه پوست عکس خود را بر روی مجله ووگ فرانسه دید.
دوستی او با جیانی ورساچ باعث شد تا ورساچ از وی و سایر مدلها برای رونمایی از موزیک ویدیو آزادی جورج مایکل استفاده کند.
همکاری ای که تا بیست سال به طول انجامید و کمبل را تبدیل به معدود مانکن‌هایی کرد که عمر حرفه ای بیش از ده سال داشته است.
وی در جشن چهل و چهار سالگی خود نیز لباسی از همین برند از کمپانی دوست و همکار سالیان دور خود را بر تن داشت.
