به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، محققان معتقدند این امواج از ستاره Ross 128 ارسال شده‌اند که یک کوتوله سرخ است و هیچ سیاره‌ای در اطراف آن شناسایی نشده است.
محققان اعلام کردند سیگنال‌های غیر معمول به خاطر انفجارهایی تقریبا متناوب ایجاد شده اند و برای پیدا کردن منبع سیگنال‌ها نیاز به تحقیق بیشتری لازم است.
این سیگنال‌ها بوسیله رصدخانه آرسیبو در پورتوریکو که دارای یک تلسکوپ رادیویی عظیم است دریافت شده‌اند.
پروفسور "آبل مندز"(Abel Mendez) از منجمان دانشگاه پورتوریکو گفت: اینکه این سیگنال‌ها از سوی موجودات فرازمینی باشد بسیار بعید است اما به هر حال این گزینه نیز محتمل است.
وی افزود: بخشی از این امواج ممکن است به خاطر ماهواره‌های عبوری بوده باشد اما بررسی امواج نشان می‌دهد که جنس آنها با امواج ماهواره‌ها متفاوت است و حدود هر 10 دقیقه یکبار ارسال می‌شوند.
وی در گزارش خود آورده است که رصد ستاره‌ها در قبل و بعد از این رصد نتایج مشابهی نداشته است.
ستاره کوتوله سرخ(red dwarf star) ستاره‌ای کوچک و سرد و سرخ رنگ است که غالبا به ستاره‌ای گفته می‌شود که جرمی کمتر از نصف جرم خورشید داشته باشد(کمتر از 0٫075 جرم خورشید را کوتوله قهوه‌ای گویند) و دمای سطحی آن کمتر از 3٬500 درجه کلوین باشد.
اجرام زیست‌پذیر اطراف ستاره‌های کوتوله قرمز بهترین نامزد برای میزبانی زیست فرازمینی و در واقع بهترین جای کیهان برای یافتن حیات فرازمینی هستند. کوتوله‌های قرمز فراوان‌ترین نوع ستاره در جهان هستند و هر یک از آنها احتمالا دارای سیاره‌ای هستند که در ناحیه زیست‌پذیرشان قرار گرفته است. این ناحیه بهترین شانس برای وجود حیات بیگانه را داراست. کوتوله‌های قرمز که ستاره‌های کوتوله M نیز خوانده می‌شوند، بیش از 5٠ برابر تاریک‌تر از خورشید بوده و فقط ١٠ تا ٢٠ درصد آن جرم دارند. این اجرام کیهانی ٧٠ درصد ستارگان جهان را تشکیل می‌دهند.
فراوانی کوتوله‌های قرمز دانشمندان را به این فکر واداشت که شاید آنها بهترین مکان برای کشف حیات بیگانه احتمالی باشند.
منجمان به طور فزاینده‌ای در حال کشف سیارات مدارگرد در اطراف این ستاره‌ها هستند و پژوهش‌های جدید فضاپیمای "کپلر"(Kepler) نیز نشان داده دست‌کم نیمی از این ستارگان، سیارات صخره‌ای دارند که اندازه‌شان نصف تا چهار برابر زمین است. دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای شکل‌گیری سیاره‌ای دریافتند کوتوله‌های قرمز احتمالا جهان‌های زمین مانندی را توسعه دهند و اینکه سیارات موجود در ناحیه زیست‌پذیر آنها به اندازه کافی برای داشتن آب مایع، گرم هستند.
پژوهشگران دریافتند سیاراتی که در نواحی زیست‌پذیر ستارگان کوتوله قرمز قرار دارند، می‌توانند مقادیر قابل‌توجهی از آب را انباشت کنند و در واقع هر یک از آنها احتمالا دارای ٢٥ برابر آب بیشتری نسبت به زمین باشند.
