به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، اتاقک اکسیژن، محفظه اکسیژن درمانی پرفشار یا HBOT برای درمان بیمار از طریق اعمال فشار محیطی بزرگتر از یک اتمسفر(در حالیکه وی اکسیژن خالص استنشاق می‌کند) به کار می‌رود.
چهار ترکیب مشخص از این دستگاه وجود دارد، تکنفره، تکنفره با دسترسی پرسنل، دونفره (دونفره با دسترسی پرسنل) و چند نفره که در تمامی این دستگاه‌ها، بیمار به راحتی داخل محفظه شده و بصورت نشسته یا خوابیده قرار می‌گیرد.
سرعت عمل در بازگردانی بیماری که دچار ایست قلبی شده از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و اگر متخصصان پزشکی بتوانند به سرعت مداخله کنند، می‌توان قلب را احیا کرد اما آسیب مغزی ناشی از این اتفاق سبب بروز اختلال در عملکردهای قبلی عصبی می‌شود.
در حال حاضر، پزشکان و محققان دانشگاه داکوتای شمالی با استفاده از تکنیک‌های اکسیژن درمانی موفق شده اند تا آسیب‌های مغزی وارد شده به یک دختر بچه 2 ساله بر اثر غرق شدن در استخر را مداوا کنند.
به گفته پزشکان معالج، این کودک پس از غرق شدن در استخر دچار ایست قلبی شده بود که با مداخله پزشکان به سرعت احیا شده بود.
اما پس از گرفتن اسکن ام‌آرآی از مغز این کودک، پزشکان دریافتند که ماده خاکستری او دچار آسیب‌های جدی شده و ماده خاکستری و سفید مغز وی از بین رفته است.
این امر سبب می‌شود تا این کودک دچار اختلال در صحبت کردن، راه رفتن و واکنش به صداها شده و سر خود را به طور مداوم تکان دهد.
از آنجایی که تجهیزات HBOT در نزدیکی محل سکونت این کودک وجود نداشت، پزشکان برای جلوگیری از آسیب‌های بیشتر به بافت مغز، به صورت موقت درمان معمولی با اکسیژن را آغاز کردند.
آنها 55 روز پس از حادثه‌ای که برای این کودک رخ داده بود، او را تحت درمان با اکسیژن قرار دادند. او در روز دو بار و هر بار به مدت 45 دقیقه تحت درمان می‌گرفت و این روند درمانی تا 3 هفته ادامه داشت.
پزشکان در طول این سه هفته بهبودی چشمگیری را در این دختربچه مشاهده کردند به طوریکه این کودک در طول این زمان هوشیارتر شده، حرکت سر او کمتر شده و توانایی حرکت دست و بازوی خود را مجددا به دست آورد.
او مجددا می‌توانست صحبت کند، بخندد، غذا بخورد و حرکات را با چشمهایش دنبال کند.
پس از آن این کودک به همراه خانواده راهی مرکز اکسیژن درمانی در نیواورلئان شد و درمان خود را به مدت 8 هفته در آن مرکز ادامه داد.
79 روز پس از جراحت، این دختر در یک محفظه فشار با 1.3 جرم فشار قرار داده شد و به مدت 45 دقیقه در روز و پنج روز در هفته، در معرض اکسیژن خالص قرار گرفت.
پس از گذشت 40 جلسه و انجام تمرینات فیزیکی، شرایط کودک رو به بهبودی رفته و توانایی شناختی مغز وی بازگردانی شد. او توانست بسیار بهتر از قبل صحبت کند و بدون نیاز به کمک دیگران راه برود.
ضمن اینکه با انجام ام.آر.آی مجدد مشخص شد که تمام نواحی آسیب دیده تقریبا به حالت اولیه خود بازگشته‌اند و تنها میزان کم و خفیفی از آنها باقی مانده است.
با وجود مشاهده اثربخشی این روش در احیا آسیب‌های مغزی این کودک، محققان برای اثبات آن نیازمند موارد بیشتری بوده و به گفته آنها نمی‌شود تنها به یک مورد اکتفا کرد.
این پژوهش در journal Medical Gas Research منتشر شده است.
