درمان بیماری‌های عفونی با عسل

1. عوامل بروز بیماری‌های عفونی و درمان آن‌ها

بیماری‌های عفونی، بر اساس عوامل پدید آوردنده به سه گروه عمده تقسیم می‌شوند:
1. بیماری‌های عفونی ناشی از باکتری‌ها؛
2. بیماری‌های عفونی ناشی از ویروس‌ها؛
3. بیماری‌های عفونی ناشی از انگل‌ها و قارچ‌ها.
انسان دائماً و در تمام مراحل زندگی با میکروب‌ها در تماس است، ولی کمتر مریض می‌شود. عفونت، حاصل از بین رفتن تعادل بین عوامل بیماری زا و سیستم دفاعی بدن است. بیماری زایی میکروب‌ها به ویژه باکتری‌ها، محصول دو مکانیسم است: ایجاد سم و رشد و تکثیر باکتری. در نتیجه، عفونت به وجود می‌آید و شکل‌های مختلف به خود می‌گیرد. باکتری‌ها سم‌های گوناگونی تولید می‌کنند.

سم خارجی:

از آن جا که این سم از جسم میکروب به خارج تراوش می‌شود، سم خارجی نامیده شده است. ماهیت سم خارجی، پروتئینی است و به مقادیر خیلی کم آثار خود را نشان می‌دهد. سم‌های خارجی میکروب‌ها، قوی ترین سموم موجود به شمار می‌روند.
سه نوع سم خارجی بیشتر از همه مورد بررسی قرار گرفته است: سم خارجی با سیل‌های کزاز، دیفتری و بوتولیسم (باسیل بوتولیک). عوارض و علائم بیماری حاصل از باسیل‌های یاد شده مربوط به سم خارجی آن‌هاست و گر نه عفونت عمل مهمی انجام نمی دهد. یعنی هر گاه رشد میکروبی بدون تراوش سم باشد اثر بیماری زایی نخواهد داشت. این سم‌ها اثر آنتی ژنی دارند، یعنی سبب ایجاد یک ایمنی در بدن می‌شوند. درمان آنتی بیوتیکی در سه بیماری یاد شده هم، تنها اثر ثانوی دارد، یعنی از افزایش با سیل‌ها جلوگیری می‌کند.

سم‌های داخلی:

این سم‌ها دارای یک ساختمان مرکب لیپو پروتئینی و پُلی ساکاریدی هستند. سم‌های داخلی فقط موقعی آزاد می‌شوند که باکتری یا باسیل حل شود. سم‌های داخلی اصولاً در باکتری‌های گرم منفی به ویژه باکتری‌های روده‌ای (سالمونلاها، کلی باسیل) وجود دارند. آثار تب زایی آن‌ها با مقدار خیلی کم آن‌ها آشکار می‌شود. مواد سمی دیگری که از میکروب‌ها تراوش شده عبارتند از: آنزیم‌ها مانند استرپتولیزین و استرپتوکیناز و هیالورنیداز که از استرپتوکوک‌ها تراوش می‌شود و همولیزین‌ها که از استافیلوکوک‌ها تراوش می‌شود. (1)
مسأله‌ی مهم در درمان بیماری‌های عفونی این است که باکتری‌ها، ویروس‌ها، انگل‌ها و قارچ‌ها برای ادامه حیات و زندگی خود نیاز به غذا دارند تا بتوانند به رشد و تکثیر خود ادامه دهند. آیا تاکنون به غذاهای این نوع موجودات فکر کرده اید که از چه چیزی تغذیه می‌کنند؟
حال بهتر نیست که به جای استفاده از دارو و درمان چنین بیماری‌هایی از طریق معمول پزشکی که مشخص است، پیشگیری کنیم. خداوند سبحان در قرآن کریم برای انسان غذاهای خاصی را بیان می‌کند و بارها تأکید می‌کند،‌ ای انسان اگر به خدا ایمان داری از غذاهای حلال و طیب، به خصوص از غذاهای گیاهی که غذای اصلی انسان است استفاده کن تا دچار بیماری‌های عفونی و رنگا رنگ نشوی.

توجه:

بهترین روشی که برای پیشگیری از بیماری‌های عفونی توصیه می‌شود، عبارت است از: استفاده از غذاهای گیاهی، آب میوه جات طبیعی با عسل و مقداری لیمو ترش تازه و چند تکه یخ ونوشیدن روزانه 8 تا 10 لیوان آب، نیم ساعت قبل و دو ونیم ساعت بعد از غذا.
نداشتن یبوست مزاج در این نوع بیماری‌ها کمک خوبی است تا بیمار سلامتی خود را به سرعت به دست آورد و از این مهلکه نجات پیدا کرده و جان سالم به در برد. دومین و مهم ترین مسأله در پیشگیری و بهبود بیماری‌ها داشتن تفکر سالم و قرآنی است، که کمک بزرگی به انسان می‌کند. مهم ترین پیشنهادی که این حقیر دارد این است که هنگام کسالت، غذایی میل نشود.

2. تب و روش کنترل آن

تب در واقع بیماری نیست بلکه، علامت است که بر اثر بیماری عارض می‌شود و نشان دهنده درگیر شدن سیستم ایمنی بدن با انواع باکتری‌ها، میکروب‌ها و یا ویروس‌هاست.
بهترین روشی که خود بدن برای مقابله با بیماری در پیش می‌گیرد، بی اشتهایی است. سیستم دفاعی بدن میخواهد عواملی را که به بدن حمله کرده‌اند از بین ببرد. حال اگر ما بخواهیم این نظم را به هم بزنیم، این سیستم نمی تواند کار خود را به خوبی انجام دهد و در نهایت بیماری بر ما غلبه می‌کند متأسفانه در جامعه کنونی ما رسم بر این است که به بیماری سریع کباب یا ماهیچه می‌دهند و بیمار چون اشتها به غذا ندارد، دچار حالت تهوع می‌شود.
وقتی که بوی غذا را هم می‌شنود، همین حالت به او دست می‌دهد. در این حالت چه باید کرد؟
بهترین و عاقلانه ترین و علمی ترین روش این است که سیستم ایمنی را تقویت کنیم؛ یعنی تغذیه‌ی عواملی را که به بدن حمله ور شده اند، حذف کنیم. با این روش یک طرف را که سیستم ایمنی است تقویت می‌کنیم و طرف مقابل، یعنی عوامل بیماری را تضعیف می‌کنیم.
اولین کاری را که باید انجام داد این است که دقت کنیم بیمار دچار یبوست نشده باشد. سپس در صورت داشتن یبوست مزاج، آن را بر طرف کنیم. برای این کار، استفاده از غذاهای گیاهی، آب میوه جات طبیعی با عسل و مقداری لیموترش تازه و چند تکه یخ و نوشیدن روزانه 8 تا 10 لیوان آب، نیم ساعت قبل و دو و نیم ساعت بعد از غذا توصیه می‌شود. این رژیم غذایی یبوست مزاج را بر طرف می‌کند. نداشتن یبوست مزاج در بهبود و رفع بیماری‌های عفونی مؤثر است.

روش کنترل تب:

برای کنترل تب، اگر فصلی باشد که هلوی تازه وجود داشته باشد، آن را تمیز شسته و در یخچال نگهداری می‌کنیم تا کاملاً خنک شود. سپس آن را خرد کرده، به مرور به بیمار می‌خورانیم. 2 عدد هلوی متوسط را انتخاب و هسته آن‌ها را جدا می‌کنیم. سپس آن‌ها را در مخلوط کن می‌ریزیم. مقدار 1/5 لیوان آب و یک قاشق غذا خوری عسل و 5 تکه یخ اضافه و به مدت 30 ثانیه مخلوط می‌کنیم تا خوب مخلوط شود.
در این حالت موادی به دست می‌آید که به آن نکتار هلو می‌گوییم. این نوشیدنی را به مرور به بیمار می‌نوشاینم. به مدت 24 ساعت تا 48 ساعت به بیمار فقط نکتار هلو می‌دهیم تا تب کنترل شود. زمانی که تب بیمار به 37 درجه نزدیک شد، نکتار هلو را قطع می‌کنیم؛ زیرا اگر همین طور ادامه دهیم، تب بیمار به سرعت پایین می‌آید و دچار لرزش و یا تشنج می‌شود.
باید در نظر داشته باشید که بیمار دچار یبوست مزاج نشود. چون یبوست یکی از عوامل مهم افزایش تب و تشنج ناشی از تب است. همچنین دمای محیط و لباس بیمار را کنترل کنید تا حرارت بدن بیمار به مرور کاهش یابد.

مراقبت‌های بعد از کنترل تب:

1. دمای محیط بیمار را کنترل کنید تا دچار سرماخوردگی مجدد نشود.
2. طی 2 هفته غذاهای گوشتی و فرآورده‌های قند و شکر استفاده نکنید.
3. در اطراف رختخواب بیمار، چند عدد پیاز را پوست کنده و خرد کنید و دور بیمار بریزید. در روز، چند بار این کار را تکرار کنید. روزی چند بار هم، در اتاق بیمار اسپند دود کنید.
4. بعد از کنترل تب، به مدت 1 هفته فقط از آب میوه جات، عسل و غذاهای گیاهی میل شود.
5. بعد از 1 هفته، برای تغذیه بیماری از گوشت سفید پوست و استخوان گرفته، البته به مقدار کم استفاده کنید.
6. بعد از 2 هفته، به مقدار خیلی کم از گوشت قرمز استفاده کنید.
8. با مصرف عسل طبیعی،(2) همیشه سالم و تندرست باشید. در عسل طبیعی، اکثر باکتری‌ها و میکروب‌ها نمی توانند بیش از 4 روز زنده بمانند.
9. استفاده از عسل و سیب را هر روز به فرزندان خود توصیه نمایید.

3. بیماری مخملک

این بیماری که عموماً در سن کودکی عارض می‌شود، در اثر عفونت‌های استرپتوکک‌های گروه A و تراوش سم اریتروژن پدید می‌آید.

علت بیماری:

استرپتوکوک‌های گروه A، تراوش سم اریتروژن؛ ضفیف شدن سیستم ایمنی بدن؛ استفاده از غذاهای آماده، به خصوص استفاده‌ی مادران که در بیماری نوازدان مؤثر است و نیز عصبی شدن مادر موجب تضعیف سیستم ایمنی نوزاد می‌شود (این حالت از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می‌شود).

علائم بالینی:

دوران پنهانی 5-2 روز است. شروع بیماری با تب 41-39 درجه، گلودرد، سردرد و استفراغ همراه است. یک گلودرد قرمز منتشر، زبان باردار، آدنوپاتی زیر فکی و نبض تند جلب توجه می‌کند. پس از 24-12 ساعت دانه‌های مخملکی ظاهر می‌شود. این علائم بیشتر در گردن و چین‌های انعطافی پدید می‌آید سپس در عرض 2-1 روز تمام بدن را فرا می‌گیرد، ولی در کف دست و پا و دور دهان ملاحظه نمی شود. بیشتر در ناحیه‌ی شکم و کفل‌ها دیده می‌شود. (3)

روش طب قرآنی:

چون تب در این نوع بیماری بالاست بهتر است که به روش زیر عمل کرد: به بیمار نکتار هلو با عسل و یخ و شربت عسل با یخ بدهید و بگذارید غذای بیمار به مدت 24 تا 48 ساعت همین باشد. در این مدت روزانه 2 تا 3 (مقدار سیر بستگی به سن بیمار دارد) حبه سیر را ریز خرد کرده، همراه نکتار هلو به بیمار بدهید. برای بهبودی سریع تر محیط و لباس بیمار را کنترل کنید تا هر چه سریع تر تب کاهش یابد، همچنین یبوست مزاج بیمار را کنترل نمایید. این روش را به مدت 5 تا 7 روز ادامه دهید.
بعد از کنترل تب به بیمار نکتار سیب با عسل و یخ بنوشانید، بعد از بهبودی کامل بیمار باید به مدت 2 هفته از کلیه غذاهای حیوانی پرهیز نماید و بیشتر از غذاهای مایع و گیاهی استفاده کند.

4. تب مالت

بروسلوز یا تب مالت یک بیماری عفونی مشترک بین انسان و دام، به ویژه چهار پایان است که از طریق مصرف لبنیات به انسان سرایت می‌کند.

علت بیماری:

عامل این بیماری، باکتری گرم منفی است که مشترک بین انسان و دام است. این بیماری مفاصل انسان را درگیر می‌کند. این باکتری در گرمای 60 درجه سانتی گراد، 10 دقیقه مقاومت می‌کند و در محیط فنل دار 15 دقیقه زنده می‌ماند. این باکتری در برابر آفتاب چند دقیقه، در شیر یخچالی 10 روز، در پنیر تازه 2 ماه، در بستنی 1 ماه، درگوشت خوک 3 ماه و در فضولات کف طویله و گاوداری 100 روز مقاومت می‌کند و زنده می‌ماند.
این باکتری بعد از وارد شدن به پوست یا مخاط به طرف مجاری لنفاوی حرکت می‌کند تا به اولین غدد لنفاوی برسد و در آنجا شروع به رشد و افزایش می‌کند. این دوران که معمولاً پنهان و نهفته می‌ماند، به طور متوسط 8 تا 15 روز است. (4)

روش طب قرآنی:

این باکتری در سیستم ایمنی بدن یا در غدد لنفاوی رشد و تکثیر می‌کند و می‌دانیم که سیستم لنفاوی از طبیعت سردی بر خوردار است، بنابراین برای مقابله آن از روش خاصی استفاده می‌کنیم. روشهایی که توصیه می‌شود عبارت است از:
1. رعایت مسائل بهداشت فردی از سوی تک تک افراد خانواده؛
2. استفاده نکردن از کلیه‌ی مواد غذایی حیوانی و قند و شکر و شیرینی جات در زمان بیماری و تا یک ماه بعد از بهبودی؛
3. نداشتن یبوست مزاج و عادی بودن سیستم گوارش؛
4. استفاده‌ی مرتب از عسل، زنجبیل، سیر و دارچین و مقداری زعفران؛
5. استفاده از شربت عسل و لیمو ترش و یک چهارم قاشق چای خوری زنجبیل (روزانه 5 تا 7 لیوان)، همراه با یک قاشق غذا خوری آب زعفران.
6. نداشتن یبوست و کنترل سیستم گوارش در طول بیماری و بعد از آن؛
7. استفاده نکردن از کلیه‌ی غذاهای سردی بخش (با طبع سرد) در طول بیماری و مدتی بعد از آن و بر عکس استفاده از غذاهای گرمی بخش برای بهبودی سریع تر (نگاه کنید به کتاب: « 15 روز تا سلامتی»، فصل 8).
8. روزانه 3 تا 5 حبه سیر را ریز خرد کنید و به صورت قرص با شربت عسل قورت دهید؛
9. یک قاشق مربا خوری دارچین ساییده و یک قاشق چای خوری زنجبیل ساییده را با دو لیوان آب جوش در قوری چینی به مدت 30 دقیقه دم کرده، گرم گرم با عسل میل کنید.

5. بیماری اوریون (5)

اوریون یک بیماری حاد واگیردار است که باعث تورم غده بنا گوشی (پاروتید) می‌گردد. البته سایر غدد نیز می‌توانند مبتلا شوند. نیمی از موارد عفونت‌های اوریونی می‌تواند بدون نشانه باشد. قطرات ریز آلوده و تماس مستقیم با شخص آلوده از راه‌های عمده انتقال این بیماری محسوب می‌شوند. این بیماری اگر درمان نشود عواقب خطرناک و جبران ناپذیری را در بر خواهد داشت، از جمله عقیم شدن.

علت بیماری:

عامل اوریون یک ویروس به نام میکرویروس پاروتیدیتیس است. می‌توان گفت که انسان تنها مخزن طبیعی ویروس اوریون است.

علائم بالینی:

این بیماری معمولاً درکودکان و نوجوانان بروز می‌کند. بیمار دچار تب و بی حالی و بی اشتهایی می‌شود و نمی تواند به راحتی تغذیه کند. بیمار عموماً بی قرار و بی حوصله می‌شود و شروع به بهانه گیری می‌کند. کودکانی هم هستند که این حالت‌ها در آنها مشهود نیست، ولی ورم غدد بنا گوش را دارند که بسیار خطرناک است.

روش طب قرآنی:

بهترین و عاقلانه ترین روش برای بهبودی بیماری اوریون انجام کارهای زیر است:
1. بیمار باید استراحت مطلق داشته باشد. همراه با مراقبت‌های لازم. حتی در صورت نیاز به اجابت مزاج، بیمار را بغل کنید و به دستشویی ببرید.
2. یبوست برای این بیمار خطرناک است. در صورت داشتن یبوست مزاج، آن را بر طرف کنید. برای از بین بردن یبوست از ملین‌های گیاهی (خیس کرده‌ی بالنگو، اسفرزه و قدومه شیرازی استفاده کنید. از هر کدام یک قاشق چای خوری پُر، در دو سوم لیوان آب داغ ریخته و به آرامی به هم بزنید تا لعاب دار شود، سپس یک قاشق مربا خوری عسل اضافه کنید و بعد از شیرین شدن به مرور به بیمار بدهید.
3. اگر بیمار تب دارد، تب را پایین بیاورید (نگاه کنید به قسمت مربوط به « روش کنترل تب»).
4. حداقل به مدت 3 تا 4 روز به بیمار به جای غذا و آب، فقط شربت عسل یا لیمو ترش تازه و یخ بدهید. دلسوزی بی مورد نکنید و به بیمار هیچ نوع غذای دیگر ندهید.
5. بعد از بهبودی بیمار، کم کم به بیمار سوپ سبزیجات با لیموترش تازه و روغن زیتون بدهید و بعد از 2 تا 3 روز، به مدت یک هفته تا ده روز از غذاهای گیاهی استفاده کنید. سپس به مدت یک هفته فقط از گوشت سفید طبیعی استفاده کنید. بعد از اتمام دوره‌های گفته شده، بیمار می‌تواند از گوشت قرمز هم به مقدار کم استفاده کند.

6. آمیبیازیس (6)

آمیبیازیس یک بیماری حاد یا حتی مزمن عفونی است. این بیماری واگیردار شایع ترین عارضه اش سوراخ شدن روده است. تنگی کولون، کولستومی و خون ریزی نیز می‌تواند ایجاد شود.

علت بیماری:

عامل بیماری آنتومباهیستولیتیکاست که در روده‌ی بزرگ زندگی می‌کند. دو نوع آمیب تهاجم و غیر مهاجم شناسایی شده اند. هر دو شکل آمیب آلوده کننده است. آمیب که به شیره معده مقاوم است، در روده‌ی بزرگ بر اثر باز جذب آب از دیواره آن شرایط زندگی برای آمیب نامساعد می‌شود، به صورت کیست در می‌آید و از طریق مدفوع خارج می‌شود. کیست در محیط بیرون، در آب معمولی، چندین هفته و در آب حاوی نمک تا 12 روز باقی می‌ماند. این آمیب در برابر سرما، خشکی و مواد شیمیایی حساس و ضعیف است.

توجه:

به دنبال بروز اسهال و یا تجویز ملین‌ها سرعت دفع زیاد می‌شود؛ در نتیجه تروفوزوئیت‌ها فرصت کافی برای تشکیل کیست ندارند و در مدفوع ظاهر می‌شوند.

روش طب قرآنی:

این بیماری خطرناک نیز توسط شربت عسل و خاکشیر (شسته و یک جوش خورده) از بین می‌رود. نکته‌ی مهم در این بیماری، استفاده نکردن از انواع مواد غذایی است که موجب می‌شود که این آمیب نتواند به زندگی خود ادامه دهد. به عبارت دیگر باید محیط روده برای این میکروب ناامن شود تا نتواند به حیات خود ادامه دهد.
1. بهداشت فردی و جمعی را در محیط خانه به بهترین وجه رعایت کنید.
2. اهل خانه تا بهبودی فرد بیمار از کلیه‌ی مواد غذایی حیوانی پرهیز کنند. بهتر است افراد خانواده در این مدت کوتاه گیاه خواری کنند.
2. طی یک هفته فقط از شربت عسل و خاکشیر شسته و جوشیده و همچنین روزانه از 3 تا 5 حبه سیر خام و تازه استفاده کنید. (هر 3 ساعت، یک حبه را با یک لیوان شربت عسل با خاکشیر به بیمار بدهید).
3. سیر خرد شده را به بیمار بدهید تا مثل قرص بخورد.
4. بعد از یک هفته برای اطمینان از بهبودی کامل، آزمایش مدفوع بگیرید.
5. بیمار به مدت 2 هفته از مصرف فرآورده‌های حیوانی پرهیز کند.

7. بیماری آنفلوآنزا

بیماری آنفلوآنزا یک بیماری سیستمیک است که معمولاً به صورت اپیدمیک ظاهر می‌شود. این بیماری به علت آلودگی به ویروس آنفولوآنزای A و B به وجود می‌آید. ویژگی بالینی آن دوره کمون کوتاه به مدت 18-72 ساعت و به دنبال آن تب، هیجان، سرفه، آبریزش بینی، سردرد و درد ماهیچه است. به طور معمول همه گیری آنفلوآنزا در ماه‌های زمستان روی می‌دهد.

روش طب قرآنی:

برای پیشگیری از این بیماری، بهترین روش پرهیز از غذاهای مضر یا ممنوع است؛ همچنین خوردن روزانه یک قاشق غذاخوری عسل و یک عدد سیب درختی (شسته شده) با پوست و دانه. برای بهبودی بیماران توصیه می‌شود:
1. مسائل بهداشتی را دقیقاً رعایت کنید و از غذاهای مضر یا ممنوع بپرهیزید.
2. بیمار به مدت 48 تا 72 ساعت فقط از نکتار سیب و عسل و کمی یخ، به مرور استفاده کند.
3. بیمار روزانه 6 تا 8 لیوان از نکتار سیب بنوشد. توصیه می‌شود هر لیوان آب میوه در مدت 3 تا 5 دقیقه نوشیده شود.
4. بیمار از خوردن فرآورده‌های حیوانی به مدت 1 هفته پرهیز نماید.
5. بیماران در مدت رعایت رژیم غذایی در مقابل نور مستقیم آفتاب قرار نگیرند.

پی‌نوشت‌ها:

1. بیماری‌های عفونی، صص 1و 2.
2. تنها ملاک طبیعی بودن عسل، تأیید آزمایشگاه‌های مواد غذایی است.
3. بیماری‌های عفونی، ص 125.
4. بیماری‌های عفونی، ص 157.
5. شایع ترین بیماری‌های واگیر و غیر واگیر، ص 116.
6. شایع ترین بیماری‌های واگیر و غیرواگیر، ص 120.

منبع مقاله :
خدادادی، جمشید، (1391)، خلاصه‌ی عسل درمانی، تهران: مؤسسه نشر شهر، چاپ اول.