دولت هند در مرحله بعد 46 منطقه که بین یک تا دو نفر در هر یک هزار نفر ابتلا به بیماری مالاریا گزارش شده را تا سال 2022 را از مالاریا پاکسازی میکند.
به گفته مقامات بهداشتی هند،109 منطقه نیز که تعداد مبتلایان به مالاریا، بیش از دو نفر در هر یک هزار نفر دارد، حداکثر تا سال 2027 مالاریا ریشه کن میشود.
دولت هند منطقهای که در سه سال گذشته هیچ نوع گزارشی در خصوص ابتلا به مالاریا گزارش نشده را به عنوان منطقه صفر در نظر گرفته است.
مقامات بهداشتی هند برای ریشه کنی مالاریا برنامههایی از قبیل: آگاهی، نظارت دقیق در مناطق آسیب پذیر، استفاده از تجهیزات تشخیصی برای شناسایی انگل مالاریا و ایجاد یک سیستم هشدار دهنده شیوع بیماری را در نظر گرفته اند.
براساس گزارشهای منتشر شده، ایالت اویسا 40، چتیزگر و جارکند 20 و آرناچال پرادش و میزورام بین 5 تا 7 درصداز مبتلایان به بیماری مالاریا را تشکیل میدهند.
در ادامه این گزارش اضافه شده است مناطق روستایی مهارشترا و'مدیا پرادش' به ترتیب 90 درصد از موارد ابتلاء به بیماری مالاریا را به خود اختصاص داده اند.
سازمان بهداشت جهانی از کشورها خواسته است که برای ریشه کنی مالاریا تا سال 2024 اقدامات لازم را انجام دهند.
حدود 89 درصد از موارد ابتلاء به بیماری مالاریا در جنوب آسیا در هند گزارش شده است.
2.8 درصد از کل مرگ و میر ناشی از بیماری مالاریا در جهان در هند رخ میدهد.
براساس گزارشهای منتشر شده حدود 95 درصد از جمعیت هند در مناطق شیوع مالاریا زندگی میکنند.
تعداد مبتلایان به بیماری مالاریا از سال 2000 تا 2014 در هند از دو میلیون نفر به یک میلیون و 100 نفر در سال کاهش یافته است.
'برونو مونن' رئیس سازمان 'بیل و ملیندا گیتس' که در زمینه مبارزه با مالاریا فعالیت میکند گفت:کاهش موارد ابتلا به بیماری مالاریا در هند نشانهای برای سازمانهای سرمایه گذار و دولت برای ادامه اقدامات برای کنترل این بیماری است.
وی خاطرنشان کرد بدون سرمایه گذاری مناسب، بار دیگر مالاریا در این کشور گسترش مییابد.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، حدود 70 درصد از کل مبتلایان به بیماری مالاریا در جنوب شرق آسیا، مربوط به هند است.
کارشناسان بهداشتی ضعف بهداشت عمومی و مشکلات مربوط به فاضلاب شهری را باعث گسترش بیماری مالاریا و وارد شدن سالانه حدود دو میلیارد دلار خسارت به اقتصاد کشور میدانند.
مالاریا از طریق نیش پشه آلوده به انگل پلاسمودیم فالسیپاروم به انسان منتقل میشود. این انگل وارد جریان خون میزبان میشود و سلولهای قرمز را تخریب میکند. زمانی که گلبولهای قرمز تسلیم این انگل میشوند، علایم این بیماری که شامل سردرد، لرز، درد عضلانی، خستگی، تهوع، اسهال و استفراغ است، ظاهر میشود.
این انگل همچنین سبب مشکلات تنفسی شدید، کاهش قندخون، کم خونی شدید و در نهایت بروز کما در بیمار میشود که در صورت نبود، درمان کشنده است. کودکان به دلیل ضعف سیستم ایمنی در مقابل این انگل تسلیم میشوند و از بین میروند.