زبان بی ‌زبانی

بچه‌ها به چه زبانی حرف می‌زنند؟

مشکلات پوستی، حالت تهوع، دل‌درد و.. گاهی اوقات تمامی این دردها برای بچه‌ها به جای اینکه با کلمات ادا شوند با اندام‌ها نشان داده می‌شود. درواقع این روشی است که آنها ناراحتی خودشان را به شما انتقال می‌دهند؛ یک پیام کوتاه با اندام‌هایشان.
همه ما می‌دانیم که ذهن و جسم بشر اجزای جدایی‌ناپذیری از او را تشکیل می‌دهند اما طبق تحقیقات انجام شده نوزاد ابتدای تولد احساسات و واکنش‌هایش را توسط اندامش نشان می‌دهد. یک روان‌شناس معروف‌ آمریکایی می‌گوید نوزاد با پوستش گوش می‌دهد و با گوش‌هایش می‌بیند یعنی در واقع تمامی اندام‌های او بیانگر احساساتش هستند.

جایگزین‌های کلمات

اگزما، مشکلات گوارشی و هر آنچه در بدن نوزاد می‌گذرد و او نمی‌تواند به شما بگوید با دست و پاها با چشم و ابرو با کج کردن دهان و بارزترین حالت استفاده از حنجره یعنی جیغ کشیدن و گریه کردن است و تا 3 سالگی این‌گونه‌ ابرازاحساسات و نشان دادن‌ها ادامه خواهد داشت البته هیچ فرمول مشخصی برای این کار ارائه نشده یعنی ممکن است کودک شما حتی تا 4سالگی هم از اندامش برای بیان خواسته‌هایش استفاده کند شروع به حرف زدن کودک شما و کمتر استفاده کردن از اندامش بیشتر به این موضوع بازمی‌گردد که او چه موقع اجتماعی‌تر می‌شود یا فضای اجتماعی را تجربه می‌کند. تا وقتی در جمع خانواده است نیاز به حرف زدن را خیلی احساس نمی‌کند چرا که فعالیت‌های حرکتی و اجتماعی او با ورود به محیطی جدیدتر برایش معنا می‌یابد و درنهایت درنتیجه تحقیقات دانشمندان نشان داده شده که کودکان برای بیان احساسات‌شان بیشتر از زبان اندام‌شان استفاده می‌کنند تا کلمات پس وقتی شاهد گریه شدید یا حتی خنده شدید، دست و پا زدن‌های ممتد و بالاخره عکس‌العمل‌های این‌چنینی از جانب او هستید، بدانید کلی احساساتی شده و قصد دارد آن را به شما انتقال دهد.

احساسات قوی و ضعیف

همان‌طور که اول مطلب هم اشاره کردیم همه بچه‌ها مثل هم نیستند به گفته دکتر سوفی مارتین، استاد دانشگاه فرانسه و محقق در زمینه کودکان هر کدام از بچه‌ها یک فایل جداگانه محسوب می‌شوند و هر قانونی که به آنها تعلق بگیرد یک استثنا هم دارد. به عنوان نمونه بعضی از بچه‌ها وقتی از خواب بیدار می‌شوند و می‌خواهند موجودیت‌شان را به شما اعلام کنند اولین کاری که انجام می‌دهند این است که سریع هر دو چشمشان را باز می‌کنند اما بعضی از بچه‌ها اول خودشان را کلی کش می‌دهند – حواس‌تان باشد در این حین آنها بیدار هستند و به شما اعلام می‌کنند که بیدار شده‌اند اما با کش دادن خود- و بعد یک چشم‌شان را باز می‌کنند انگار که به شما چشمک می‌زنند!
برای تمامی روان‌شناسان کودک، بررسی این نکات کوچک درواقع شناختن بخشی از روحیات موجودی است که هنوز از طریق کلام با شما در ارتباط نیست. این موجود کوچک به شما این اجازه را می‌دهد در واقع این فضا را ایجاد می‌کند که اندامش، سمبلی از انجام کارهایی باشد که بعد از 3 و 4 سالگی بیان خواهد کرد. دو تا از نشانه‌های بارزی که کودک به وسیله دو اندام مهمش به شما نشان می‌دهد این است؛ پوست و دستگاه گوارش.
در مورد پوست اغلب وقتی دانه‌های ریزی می‌بینیم یا قرمزی و لک بعضی از والدین بی‌اهمیت از این نکته می‌گذرند و به خاطر اینکه پوست نوزاد بسیار لطیف و شکننده است احساس می‌کنند این اتفاق افتاده است. البته ما «واژه اگزمای‌تولد» هم داریم که با عکس‌العمل‌های پوست کودک شما همراه است اما به یاد داشته باشید هر کدام از این اگزماها نشانه‌ای است برای اینکه او می‌خواهد به شما بگوید که اتفاقی برایش افتاده است. دومین مورد دستگاه گوارش نوزاد شماست. دل‌دردهای متوالی، اسهال و هر چیزی که به دستگاه گوارش او ربط داشته باشد؛ باز هم یک اندام دیگر در خدمت بیان یک احساس دیگر.

... و او بزرگ‌تر می‌شود

با بزرگ‌تر شدن نوزادتان او نشانه‌های دیگری هم به این نشانه‌های گذشته اضافه می‌کند اما ناراحتی‌هایش را کم‌کم تبدیل به کلام می‌کند اما حتی کودک 3 یا 4 ساله شما هم که تمامی نیازهایش را به زبان می‌آورد باز هم ممکن است در برخی موارد به نشانه‌ها رو بیاورد؛ بی‌اشتهایی را با انجام یک کار دیگر هنگام غذا خوردن نشان دهد. بی‌خوابی با غلت زدن در رختخواب، چراغ اتاق را روشن گذاشتن و.. منظور این است که ممکن است با به حرف آمدن او، اشاراتش برای بیان مقصود اصلی‌اش فراموش نشود پس به نشانه‌ها بیشتر از کلمات اعتماد کنید. به مرور او با شما صمیمی‌تر می‌شود و در آینده از زبان و کلام برای بیان مقاصدش بیشتر استفاده خواهد کرد.
منبع: هفته نامه سلامت