آبشاری از نور
نسیم سحری، جان مایه عشق را به گستره خاک بخشید. آبشاری از نور، از خنده های شادمانه خورشید به میهمانی زمین آمد. هوا عطرآلود و عنبرآمیز شد. جاری شور و سرور، در کوچه های شهر مدینه، حکایت از خبری تازه داشت. گلخنده های آسمان و زمین وزمزمه های شورانگیز بلبلان شیدا به گوش می رسید و ترنم شکفتن نوگلی معطر درباغستان توحید، دل ها را مفتون و مجذوب خویش ساخته بود. آری، حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام به صحنه گیتی قدم نهاد و با خود، صفا وزیبایی و پاکی را به ارمغان آورده بود. بزرگ بانویی که در تاریکی ها درخشید و همه جا را روشن کرد.
ولادت
حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام در روز اول ذیقعده سال 173 هجری، درشهر مدینه چشم به جهان گشود. این بانوی بزرگوار، از همان آغاز، در محیطی پرورش یافت که پدرو مادر و فرزندان، همه به فضایل اخلاقی آراسته بودند. عبادت وزهد، پارسایی و تقوا، راستگویی و بردباری، استقامت در برابرناملایمات، بخشندگی و پاک دامنی و نیزیاد خدا، ازصفات برجسته این خاندان پاک سیرت و نیکوسرشت به شمار می رفت. پدران این خاندان، همه برگزیدگان و پیشوایان هدایت، گوهرهای تابناک امامت و سکّان داران کشتیِ انسانیت بودند.
سرچشمه دانش
حضرت معصومه علیهاالسلام در خاندانی که سرچشمه علم و تقوا و فضایل اخلاقی بود، پرورش یافت. پس از آن که پدر بزرگوارآن بانوی گرامی به شهادت رسید، فرزند ارجمند آن امام، یعنی حضرت رضا علیه السلام عهده دار امر تعلیم و تربیت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نیز برعهده گرفت. در اثرتوجهات زیاد آن حضرت، هر یک از فرزندان امام کاظم علیه السلام به مقامی والا دست یافتند و زبانزد همگان گشتند.
ابن صباغ مالکی دراین باره می گوید: «هر یک از فرزندان ابی الحسن موسی معروف به کاظم، فضیلتی مشهور دارد». بدون تردید بعد از حضرت امام رضا علیه السلام ، در میان فرزندان امام کاظم علیه السلام ، حضرت معصومه علیهاالسلام ازنظر علمی و اخلاقی، والا مقام ترین آنان است. این حقیقت، از اسامی، لقب ها، تعریف ها و توصیفاتی که ائمه اطهار علیهاالسلام از ایشان نموده اند، آشکار است و این حقیقت روشن می سازد که ایشان نیز چون حضرت زینب علیهاالسلام «عالمه غیر معلّمه» بوده است.
مظهر فضایل
حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام مظهر فضایل و مقامات است. روایات معصومان علیهم السلام فضیلت ها و مقامات بلندی را به آن حضرت نسبت می دهد. امام صادق علیه السلام دراین باره می فرمایند: «آگاه باشید که برای خدا حرمی است و آن مکه است؛ وبرای پیامبر خدا حرمی است و آن مدینه است؛ و برای امیر مؤمنان حرمی است و آن کوفه است. بدانید که حرم من و فرزندانم بعداز من، قم است. آگاه باشید که قم، کوفه کوچک ماست.بدانید بهشت هشت دروازه دارد که سه تای آن ها به سوی قم است. بانویی از فرزندان من به نام فاطمه، دختر موسی، در آن جا رحلت می کند که با شفاعت او، همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند».
ورود حضرت معصومه به قم
هنوز بیش ازده بهار از عمر شریف حضرت معصومه علیهاالسلام نگذشته بود که پدر بزرگوارش، با زهر جفا درزندان هارون به شهادت رسید و تنها مایه تسلای ایشان، برادر بزرگوارش امام رضا علیه السلام بود. درسال دویست هجری قمری و پس از فراخواندن امام رضا علیه السلام به مرو توسط مأمون، حضرت معصومه علیهاالسلام حدود یک سال فراق برادر را تحمل کرد، اما ازآن جا که بیش ازآن قدرت شکیبایی نداشت، به اشتیاق زیارت برادر گران قدرش، مدینه را به قصد مرو ترک کرد. همراهان آن حضرت در این سفر، تعدادی از یاران و پنج تن از برادرانش بودند. پس از رسیدن آنان به ساوه، بر اثر حمله عده ای از دشمنان، تعداد زیادی از همراهان آن حضرت به شهادت رسیدند و دیدن این صحنه، موجب بیماری حضرت معصومه علیهاالسلام شد. در پی این ماجرا، اهالی قم به ساوه رفته و آن حضرت را با احترام تمام به قم آوردند.
مقام علمی حضرت معصومه علیهاالسلام
حضرت معصومه علیهاالسلام از جمله بانوان گرانقدر و والامقام جهان تشیع است و مقام علمیِ بلندی دارد. نقل شده که روزی جمعی از شیعیان، به قصد دیدار حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و پرسیدن پرسش هایی از ایشان، به مدینه منوره مشرف شدند. چون امام کاظم علیه السلام در مسافرت بود، پرسش های خود را به حضرت معصومه که در آن هنگام کودکی خردسال بیش نبود، تحویل دادند. فردای آن روز برای بار دیگر به منزل امام رفتند، ولی هنوز ایشان از سفر برنگشته بود. پس به ناچار، پرسش های خود را باز خواستند تا در مسافرت بعدی خدمت امام برسند، غافل از این که حضرت معصومه جواب پرسش ها را نگاشته است. وقتی پاسخ ها را ملاحظه کردند، بسیار خوشحال شدند و پس از سپاس گزاری فراوان، شهر مدینه را ترک گفتند. از قضای روزگار در بین راه با امام موسی بن جعفر علیه السلام مواجه شده، ماجرای خویش را باز گفتند. وقتی امام پاسخ پرسش ها را مطالعه کرد، سه بار فرمود: پدرش فدایش
دست های غربت زده
دوباره آمدم. آمدم و در محضر مبارک تو زانو زدم. آمدم تا باز در زلال پاک تو جاری شوم. باز نزد تو آمده ام در سایسار کرامتت، دست های غربت زده ام رابه سوی آستان غریب نوازت رها کرده ام. آمده ام تا کوله بار حرف های ناگفته ام را با تو قسمت کنم. ای بانوی سراسر نور! می دانم، می دانم که تو داستان غریب غربت را خوب می دانی و نیز شعر بغض های درگلو مانده را که زمزمه همیشگی زائران کوی توست. می دانم، واژه هایمان را که گاهی در اشک های پای ضریحت تفسیر می شوند، خوب می بینی. اینک ای بانوی سرشار از لطف و عنایت! قصه های ما را که قصه های زائران دلداده سراسرنیاز است، بشنو و پنجره عنایت و توجه را، به روی زایران و دل شکستگان حرمت بازکن.
گلبرگ باغ بهشت
معصومه جان! ای گلبرگ باغ بهشت، ای آفتاب بلند آسمان عصمت و ای نشانه عبادت و رحمت! مدتی است که حسرت، بر دیواره های دلم چنگ می زند و خاطراتم مدفون غربتی سخت شده اند. ای زلال چشمه زمزم، ای نشانه روشن حقیقت، ای گوهر تابناک دنیا و آخرت، ای حدیث جاودانگیِ ایمان و ای الگوی زن متعهد و مسلمان! مدتی است که لحظه هایم، سخت بوی مرداب می گیرند، بوی خاک، بوی دل گیر زمین، بوی درهای بسته، بوی حصارهای بی رحم و بوی جاماندن از قبیله عشق. ای بانوی دو عالم، ای گنج سرشار معانی، ای گل برگزیده و خوشبوی خدا، ای خواهر امام رضا علیه السلام ! اینک چه کسی این همه ظلمت را ازنشانه های درد من که این روزها، عجیب بوی خزان می دهند، برمی دارد. چشم هایم را اینک تنهای تنها به آستان تو دوخته ام، و در انتظار معجزه ای هستم که باز شکوفایم کندو این لحظه های فسرده، را ازمن بگیرد.
یاور ولایت
سلام بر حضرت معصومه علیهاالسلام ، یاور ولایت، چشمه سار مهر و وفا، طلیعه طلعت انسانیت، نگاهبان قلعه شرافت و فضیلت و عفت. ای دریای ژرف رحمت و عاطفه، ای اسوه زنان گیتی، ای شفیعه روز جزا و ای نور ازل! اکنون در این خلوت مخلصانه، در این بزم اشک آلود، دست های کوچک من تو را می طلبند. می خواهم سربر دامان مهربانت نهم و اشک هایم را، دردهایم را ،همه را خالصانه نثار تو کنم. پس بر من ببار که می خواهم باز مفهوم شیرین زیستن را از مکتب خانه بی ریای چشمان تو بیاموزم. آری، اینک من در میان همه عطرهای ناب حَرَمت، رها شده ام. نیایش، مناجات و اشک، از زیارت نامه ای که در مقابل تو، ای بزرگ بانوی دو عالم می خوانم، می بارد. گویا خود را به ضریح پر از نورت متصل کرده ام. دلم جلا یافته است، سرشار از نور شده ام. هم چنان بر من ببار که سخت محتاج و نیازمندم.
فضیلت زیارت
دعا وزیارت، پر و بال گشودن از گوشه تنهایی، تا اوج با خدا بودن است. دعا و زیارت، جامی است زلال از معنویت ناب در کام عطشناک زندگی؛ و زیارت حرم معصومه علیهاالسلام ، بارقه امیدی درفضای غبارآلود زمانه، فریاد روح مهجور در هنگامه غفلت و بی خبری، و نسیمی فرحناک و برخاسته از باغستان های بهشت است. زیارت مرقد فاطمه معصومه علیهاالسلام ، به انسان اعتماد به نفس می دهد، او را از غرق شدن در گرداب نومیدی باز می دارد و به تلاش بیش تر دعوت می کند. زیارت مزار با صفای کریمه اهل بیت علیهم السلام ، سبب می شود که زائر حرم، خود را نیازمند پروردگار ببیند، در برابر او خضوع کند، از مرکب غرور و تکبر ـ که سرچشمه تمامی بدبختی ها و سیه روزی هاست ـ فرود آید و حضرت معصومه علیهاالسلام را واسطه درگاه پروردگار عالمیان قرار دهد. برهمین اساس است که برای زیارت آن حضرت، پاداش بسیار بزرگی وعده داده شده و آن، ورود به بهشت است. در این باره از امام جواد علیه السلام نقل شده که فرمود: «هر کس عمه ام را در قم زیارت کند، بهشت از آن اوست».
برگزیدن شهر قم
پس از آن که حضرت معصومه علیهاالسلام به شهر ساوه رسید، بیمار شد و چون توان رفتن به خراسان را در خود ندید، تصمیم گرفت به قم برود. یکی از نویسندگان، درباره این که چرا حضرت معصومه علیهاالسلام شهر قم رابرگزید، می نویسد: «بی تردید می توان گفت که آن بانوی بزرگ، روحی مُلهِم و آینده نگر داشت و با توجه به آینده قم و محوریتی که بعدها برای این سرزمین پیش می آید ـ محوریتی که آرامگاه ایشان مرکز آن خواهد بود ـ بدین دیار روی آورد. این جریان، به خوبی روشن می کند که آن بانوی الهی، به آینده اسلام و موقعیت این سرزمین توجه داشته و خود را باشتاب بدین سرزمین رسانده و محوریت و مرکزیت آن را با مدفن خود پایه ریزی کرده است».
غروب غمگین
حضرت فاطمه علیهاالسلام پس از ورود به شهر قم، تنها هفده روز در قید حیات بود و سپس دعوت حق را لبیک گفت و به سوی بهشت برین پرواز کرد. این حادثه، در سال 201 هجری رخ داد.سلام بر این بانوی بزرگوار اسلام از روز طلوع تا لحظه غروب. درود بر روح تابناک معصومه علیهاالسلام که اینک آفتاب حرم با صفایش، زمین قم را نورانی کرده است. سلام بر سالار زنان جهان و فرزند پیام آوران مهر و مهتران جوانان بهشتی. ای فاطمه! در روز قیامت، شفیع ما باش که تو در نزد خدا، جایگاهی ویژه برای شفاعت داری.
زیارت حضرت معصومه علیهاالسلام از منظر روایات
درباره فضیلت زیارت حضرت معصومه علیهاالسلام روایات فراوانی از پیشوایان معصوم رسیده است. از جمله، هنگامی که یکی از محدّثان برجسته قم، به نام «سعد بن سعد» به محضر مقدس امام رضا علیه السلام شرف یاب می شود، امام هشتم خطاب به ایشان می فرماید: «ای سعد! ازما در نزد شما قبری است». سعد می گوید: فدایت شوم! آیا قبر فاطمه دختر موسی بن جعفر علیه السلام را می فرمایید؟ می فرماید: «آری، هر کس او را زیارت کند، در حالی که به حق او آگاه باشد، بهشت ازآن اوست».
زیارت کند، بهشت بر او واجب گردد». و در حدیث دیگری آمده است: «زیارت او، هم سنگ بهشت است».
زیارت مأثور درباره حضرت معصومه علیهاالسلام
یکی از ویژگی های حضرت معصومه علیهاالسلام ، ورود زیارت نامه ای از سوی معصوم علیه السلام درباره ایشان است، که پس از حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام ، او تنها بانوی بزرگواری است که زیارت مأثور دارد. بانوان برجسته ای چون: آمنه بنت وهب، فاطمه بنت اسد، خدیجه بنت خویلد، فاطمه ام البنین، زینب کبری، حکیمه خاتون و نرجس خاتون که هیچ شک و تردیدی در مقام بلند و جایگاه رفیع آن ها نیست، هیچ کدام زیارت مأثور از سوی معصومان علیهم السلام ندارند و این، نشان دهنده مقام بسیار والای این بانوی گران قدر اسلام است. باشد که شیعیان و پیروان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام به ویژه بانوان، این مقام بزرگ و عالی را پاس بدارند و همواره الگو و مظهر عفاف و تقوا وحیا باشند. تنها در این صورت است که روح با عظمت این بانوی بزرگ از همه ما خشنود خواهد شد.
امام رضا علیه السلام و لقب «معصومه»
حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام بانویی بهشتی، غرق در عبادت و نیایش، پیراسته از زشتی ها و شبنم معطر آفرینش است. شاید یکی از دلایل «معصومه» نامیدن این بانو، آن باشد که عصمت مادرش زهرا علیهاالسلام در او تجلی یافته است. بر اساس پاره ای از روایات، این لقب از سوی امام رضا علیه السلام به این بانوی والامقام اسلام وارد شده است؛ چنان که فقیه بلنداندیش و سپید سیرتِ شیعه، علامه مجلسی رحمه الله دراین باره چنین می گوید: امام رضا علیه السلام در جایی فرمود: «هر کس معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسی است که مرا زیارت کرده است».
کریمه اهل بیت
حضرت معصومه علیهاالسلام در زبان دانشمندان و فقیهان گران قدر شیعه، به لقب «کریمه اهل بیت» یاد می شود. از میان بانوان اهل بیت، این نام زیبا تنها به آن حضرت اختصاص یافته است. بر اساس رؤیای صادق و صحیحِ نسب شناس گران قدر، مرحوم آیت اللّه مرعشی نجفی، این لقب از طرف امام صادق علیه السلام بر حضرت معصومه علیهاالسلام اطلاق شده است. در این رؤیا، امام صادق علیه السلام به آیت اللّه نجفی ـ که با دعا وراز و نیاز، تلاش پی گیری را برای یافتن قبر مطهر حضرت زهرا علیهاالسلام آغاز کرده بود ـ خطاب فرمود: بر تو باد به کریمه اهل بیت.
القاب حضرت معصومه علیهاالسلام
به طور کلی، سه زیارت نامه برای حضرت معصومه علیهاالسلام ذکر شده که یکی از آن ها مشهور و دو تای دیگر غیر مشهور است. اسامی و لقب هایی که برای حضرت معصومه در دو زیارت نامه غیر مشهور ذکر شده، به قرار ذیل است: طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِرّه (نیکوکار)؛ رشیده (رشد یافته)؛ تقیّه (پرهیزگار)؛ رضیّه (خشنود از خدا)؛ مرضیّه (مورد رضایت خدا)؛ سیده طاهره (بانوی پاکیزه)؛ سیده صدیقه (بانوی بسیار راستگو)؛ سیده رضیه مرضیه (بانوی خشنود از خدا و مورد رضای او)؛ سیدةُ نساءِ العالمین (سرور زنان عالم). هم چنین محدّثه و عابده از دیگر صفات و القابی است که برای حضرت معصومه علیهاالسلام عنوان شده است.
شفاعت حضرت معصومه علیهاالسلام
بالاترین جایگاه شفاعت، از آنِ رسول گرامی اسلام است که در قرآن کریم از آن به «مقام محمود» تعبیر شده است. همین طور دو تن از بانوان خاندان رسول مکرم اسلام، شفاعت گسترده ای دارند که بسیار وسیع و جهان شمول است و می تواند همه اهالی محشر را فرا گیرد. این دو بانوی عالی قدر، صدیقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام و شفیعه روز جزا، حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام هستند. در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا علیهاالسلام همین بس که شفاعت، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج، پیک وحی طاقه ابریشمی از سوی پروردگار آورد که در آن، جمله «خداونه مهریه فاطمه زهرا را، شفاعت گنهکاران از امت محمد علیهاالسلام قرار داد»، با کِلک تقدیر نقش بسته بود. این حدیث از طریق اهل سنت نیز نقل شده است. پس از فاطمه زهرا علیهاالسلام از جهت گستردگی شفاعت، هیچ بانویی به شفیعه محشر، حضرت معصومه علیهاالسلام نمی رسد. بر همین اساس است که حضرت امام جعفرصادق علیه السلام فرمودند: «با شفاعت او، همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند».
سرّ قداست قم
در احادیث فراوانی به قداست قم اشاره شده است. از جمله امام صادق علیه السلام قم را حرم اهل بیت علیهم السلام معرفی و خاکِ آن را، پاک و پاکیزه تعبیر کرده است. هم چنین ایشان در ضمن حدیث مشهوری که درباره قداست قم به گروهی از اهالی ری بیان کردند، فرمودند: «بانویی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی، در آن جا رحلت می کند که با شفاعت، او همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند». او می گوید: من این حدیث را هنگامی از امام صادق علیه السلام شنیدم که حضرت موسی بن جعفر علیه السلام هنوز دیده به جهان نگشوده بود. این حدیث والا، از رمز شرافت و قداست قم پرده برمی دارد و روشن می سازد که این همه فضیلت و شرافت این شهر که در روایات آمده، از ریحانه پیامبر، کریمه اهل بیت علیهم السلام ، مهین بانوی اسلام، حضرت معصومه علیهاالسلام ، سرچشمه می گیرد که در این سرزمین دیده ازجهان فرو می بندد و گرد و خاک این سرزمین را، توتیای دیدگان حور و ملایک می کند.
محبت و مباهات حضرت معصومه علیهاالسلام به امام هشتم
مدت 25 سال تمام، حضرت رضا علیه السلام تنها فرزند نجمه خاتون بود. پس از یک ربع قرن انتظار، سرانجام ستاره ای تابان از دامن نجمه درخشید که هم سنگ امام هشتم علیه السلام بود و امام علیه السلام توانست والاترین عواطف انباشته شده در سودای دلش را بر او نثار کند. بین حضرت معصومه و برادرش امام رضا علیه السلام عواطف سرشار و محبت شگفت انگیزی بود که قلم از ترسیم آن عاجز است. در یکی از معجزات امام کاظم علیه السلام که حضرت معصومه علیهاالسلام نیز نقشی دارد، هنگامی که نصرانی می پرسد: شما که هستید؟ می فرماید: «من معصومه، خواهر امام رضا علیه السلام هستم». این تعبیر، از محبت سرشار آن حضرت به برادر بزرگوارش امام رضا علیه السلام ، و نیز از مباهات ایشان به این خواهر ـ برادری سرچشمه می گیرد.
بانوی آینه گون
حضرت معصومه علیهاالسلام یادآور همه پاکان و پاکیزه خویان است. بزرگ زنی که زندگانی با معنا را برای شیعیان تفسیر کرده و راه دین داری و عفاف را به ما آموخته است. او سیده جلیله ای است که نسب مبارکش، به پاک نهادان می رسدو همه نیکی ها و فضلیت ها را از خدا مردان به ارث برده است. او، ستاره آسمان حقیقت و بیداری و کعبه آرزوهای ما غربت زدگان خاک نشین است. معصومه علیهاالسلام هم نام درخشنده ترین بانوی دو عالم، جلوه ای از صلابت و عزت، گوهری از دریای عصمت و حیا و عفت، یادگاری از رحمت حضرت پیامبر خدا، نوگلی از گلشن الهی، خواهر خورشید خراسان، و اسوه همه دل سوختگان است. ای بانوی آینه گون! ای افتخار عاشقان ولا! دست های نیازمند ما را در روز واپسین ازدامان مهر، گذشت، عطوفت و همراهی خود کوتاه مکن!
سرآمد بانوان
فاطمه معصومه علیهاالسلام از جهت شخصیت فردی و کمالات روحی، در بین فرزندان موسی بن جعفر علیه السلام بعد از برادرش، علی بن موسی الرضا علیه السلام در والاترین رتبه جای دارد. این در حالی است که بنا بر مستندات رجالی، فرزندان دختر امام کاظم علیه السلام دست کم هجده تن بوده اند و فاطمه در بین این همه بانویِ گران قدر، سرآمد بوده است. حاج شیخ عباس قمی آن گاه که از دختران موسی بن جعفر علیه السلام سخن می گوید، درباره فاطمه معصومه علیهاالسلام می نویسد: «برحسب آن چه به ما رسیده، افضل آن ها، سیده جلیله معظمه، فاطمه بنت امام موسی علیه السلام معروف به حضرت معصومه است».
فضلیت بی نظیر
شیخ محمد تقی تُستری، در قاموس الرجال، حضرت معصومه علیهاالسلام را به عنوان بانوی اسوه معرفی کرد و فضیلت وی را در میان دختران و پسران حضرت موسی بن جعفر علیه السلام ، غیر ازامام رضا علیه السلام ـ بی نظیر داسته است. ایشان در این زمینه چنین می نویسند: «در میان فرزندان امام کاظم علیه السلام با آن همه کثرتشان، بعد از امام رضا علیه السلام ، کسی هم شأن حضرت معصومه علیهاالسلام نیست». بی گمان این گونه اظهار نظرها و نگرش به شخصیت فاطمه دختر موسی بن جعفر علیه السلام بر برداشت هایی استوار است که از متن روایات وارده از ائمه اطهار علیهم السلام به دست آمده است. این روایت ها، مقام هایی را برای فاطمه معصومه علیهاالسلام برشمرده اند؛ مقامی که نظیر آن،برای دیگر برادران و خواهران وی ذکر نکرده اند وبه این ترتیب، نام فاطمه معصومه علیهاالسلام در شمار زنان برتر جهان قرارگرفته است.
نقش مادر در شکل دهی شخصیت حضرت معصومه علیهاالسلام
مطالعه سیره ائمه اطهار علیهم السلام گواهی می دهد که طهارت و پاکی مادر، شرط اساسی برای گزینش مادران امامان بوده است و سعادتی که نصیب فاطمه معصومه علیهاالسلام شد، این بود که مادرش، مادر علی بن موسی الرضا خورشید هشتم شیعیان بود. از این رو، از هر نوع آلودگی به دور ماند. البته این به معنای تأثیر نداشتن تلاش و کوشش و تقوای الهی دروجود فاطمه معصومه علیهاالسلام نیست؛ بلکه افزون بر همه شایستگی های فردی که ایشان در وجود خویش به وجود آورده بود، از این عامل نیز به عنوان مکمّل و پشتوانه ترقی و تکامل معنوی، اخلاقی و علمی سود می برد. نجمه، مادر حضرت معصومه و حضرت رضا علیه السلام به سان پر فروغ ترین ستاره ها، در آسمان طهارت و تهذیب نفس درخشید. این بانوی والا گهر، توانست تمام فروغش را به دو پاکیزه گوهرش، علی بن موسی الرضا علیه السلام و فاطمه معصومه علیهاالسلام منتقل کند و بدین جهت است که امروزه، حضرت معصومه علیهاالسلام الگوی همه عاشقان حق و فضیلت و مهر ومعنا به شمار می آید.
بوی وصال
بی شک اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله چهره های پرفروغی به جهانیان عرضه کرده اند و نامشان مانند ستارگان درخشان در آسمان فضیلت ها می درخشد. درخشان ترین ستاره در میان بانوان هفتمین منظومه ولایت، فاطمه فرزند پاکیزه موسی بن جعفر علیه السلام است؛ بانویی که سال هاست تشنگان معرفت از حریمش، زلال ایمان می نوشند و عارفان، با گذر بر زندگی فرزانه وارش و درک لحظه های آسمانی شدنش، درهای عروج را به روی خود می گشایند و بوی وصال را در گستره زمین منتشر می سازند. اینک غروب غم انگیز این سیده جلیله، بر همه دوستداران اهل بیت تسلیت باد و دست های نیازمند ما، در روز محشر از دامان محبت و گذشت فاطمه معصومه علیهاالسلام کوتاه مباد!
سلام به معصومه علیهاالسلام
| به جان پاک تو ای دختر امام، سلام |
به هر زمان و مکان و به هر مقام، سلام |
| تویی که شاه خراسان بودبرادر تو |
بر آن مقام رفیع و بر این مقام، سلام |
| به هر عدد که تکلم شود به لیل ونهار |
هزار بار فزون تر زِ هر کلام، سلام |
| ز صبح تا شب و از شام، تا طلیعه صبح |
بر آستانه قدست علی الدوام، سلام |
| در آسمان ولایت، مهِ تمامی تو |
ز پای تا به سرت ای مه تمام، سلام |
| به پیشگاه تو ای خواهر شه کونین |
ز فرد فرد خلایق، به صبح و شام، سلام |
| منم که هر سر مویم به هر زمان گوید |
به جان پاک تو ای دختر امام، سلام |
بانوی حریم جلال
| زمین قم به شرف، روح دیگری دارد |
از آن که در صدفش چون تو گوهری دارد |
| چگونه مدح و ثنایش کنم منِ اَلْکَن |
کسی که هم چو رضا علیه السلام خود برادری دارد |
| قسم به مهر تو ای بانوی حریم جلال |
که در جهان، نظرِ ذره پروری دارد |
| ز عمر، حاصل من، مهر اهل بیت نبی است |
که دوست دار تو جان منوری دارد |
| به یک تجلی تو، رفت طاقت و هوشم |
به حیرتم که وجودت چه جوهری دارد |
غم
| با رفتن تو شهر پر از غم شده است |
خورشید ز آسمان قم، کم شده است |
| تا آمدن دو مرد از مشرق خاک |
هر دیده ما، هزار شبنم شده است |
شفیع عشق
| ذره ذره گرد کوی تو چه زیبا می رود |
می چشد عشق از سرایت، تا ثریّا می رود |
| می رباید ساقه ای، خورشید نور از درگهت |
روزها یک شاخه اش تا عرش بالا می رود |
| هر دقیقه روح من مثل کبوترهای تو |
می مکد گرد وغبارت را، به رؤیا می رود |
| خامه می بوید تمام واژه های سبز را |
لیک هر لحظه به سویِ سبزترها می رود |
| کِلک می کارد غزل در لابه لای دفترم |
گرچه با سر پیش پای شعر تنها می رود |
| ای شفیع عشق من! با یاد رویت هر شبی |
این دلم تا انتهای شب شکیبا می رود |
| می چکانم هر نگاهم را به روی سنگ هایت |
این نگاه ناب من تا عمق دریا می رود |
آفتاب کاشانه
| ای روضه قم! بهشت، در خانه توست |
سرجوشِ خُم ولا به پیمانه توست |
| در جان تو سرچشمه کوثر جاری است |
تا فاطمه آفتاب کاشانه توست |
آفتاب کاشانه
| بی بی! تو در این کویر چون دریایی |
از نسل یگانه زمان، زهرایی |
| آن روز که شعله خیزد از دریاها |
بانوی شفاعت و امید مایی |
