هنرهای تجسمی کم‌کم جایگاه مناسبی را در میان مردم باز می‌کنند. دیگر هنرمندان خود را دل‌خوش به جمع‌های کوچک خودمانی نمی‌کنند و آثارشان را فقط برای سلیقه‌ی معدودی از اهل هنر تولید نمی‌کنند. هنرمندان عرصه‌ی تجسمی و به‌خصوص هنرمندان جوان به این نتیجه رسیده‌اند که مخاطبان کم‌کم فرق بین آثار خوب و با کیفیت، چه از لحاظ فرم و چه از لحاظ محتوا را با آثار کم ارزش‌تر متوجه می‌شوند. به همین‌خاطر بیشتر به فکر ارائه‌ی آثار عمیق‌تر از لحاظ محتوا و قوی‌تر از نظر تکنیکی هستند. آثاری که در گالری دستان به نمایش درآمده بود، تا حدودی توانسته بود که به این تفکر نزدیک شود. در ادامه با بنیتا و گزارشی از این گالری همراه باشید.
گالری دستان دو شعبه دارد که هر دو به فاصله‌ی کمی از هم در خیابان فرشته‌ی تهران قرار دارند. اما آثاری که در این دو گالری به نمایش گذاشته شده بود، تفاوت‌های چشمگیری با یکدیگر داشتند. در شعبه‌ی یک این گالری که زیرزمین دستان نام دارد، آثاری از فریدون آو به نمایش درآمده بود. این آثار که با مداد سیاه و آبرنگ روی کاغذ خلق شده بودند و عنوان یادداشت‌ها را بر خود داشتند، مجموعه‌ای از کارهای آو بین سال‌های 1380 تا 1383 بودند. این نمایشگاه با استقبال خوبی مواجه بود؛ با این حال بازدیدکنندگان، آن‌چنان از کیفیت آثار راضی نبوند. یکی از بازدیدکنندگان در رابطه با آثار نظر جالبی داشت؛ او گفت: «این نقاشی‌ها گنگ هستند و به مخاطب اجازه‌ی ورود به اثر را نمی‌دهند. ارتباط برقرار کردن با آن‌ها سخت است و به عنوان یک مخاطب درک روشنی به من نمی‌دهد.»
فریدون آو در سال 1324 به دنیا آمد. او مجموعه‌دار، کیوریتور، نقاش و مجسمه‌ساز است. تحصیلات دانشگاهی‌اش را در خارج از کشور گذرانده است. آغاز فعالیت هنری او در تئاتر و با طراحی پوستر، صحنه، لباس و نورپردازی بود. مجموعه‌ی آثارش غالباً ترکیب مواد روی تصاویری است که از بوم پلات گرفته شده‌اند و روی آن‌ها خطوطی با رنگ و به شکل تقریباً بی‌نظم آورده شده است.
اما در گالری دستان 2 اتفاق هیجان‌انگیزتری در حال رخ دادن بود. آن‌جا هم آثار فریدون آو به همراه آثاری از شقایق عربی به نمایش درآمده بود. این نمایشگاه که عنوان ریشه‌ها را بر خود داشت، میزبان آثار دو بعدی و سه بعدی این دو هنرمند بود. شقایق عربی آثار دو بعدی، یعنی نقاشی‌ها را ارائه داده بود و آو هم آثاری حجمی جالبی را از ریشه‌های درختان خلق کرده بود. در این نمایشگاه طیف مختلفی از هنرمندان و مخاطبان عادی هنر حضور داشتند.
کارهای حجم و نقاشی از نظر محتوا و تا حدودی فرم، شبیه هم بودند و گاهی چنان به هم شبیه بودند که به نظر می‌رسید یک هنرمند هر دو اثر را خلق کرده است. بازدیدکنندگان، آثار این نمایشگاه را بیشتر از نمایشگاه انفرادی آو که در شعبه‌ی یک گالری دستان برگزار شده بود، می‌پسندیدند. این امر را می‌شد از هیجانی که در صحبت‌هایشان در مواجه با آثار وجود داشت متوجه شد. یکی از بازدیدکنندگان که خودش هم در عرصه‌ی هنرهای تجسمی فعالیت می‌کرد، گفت: «جالبی این آثار این‌جاست که نمی‌توان بین دو اثر ارزش‌گذاری کرد و یکی را بر دیگری ترجیح داد. من خودم مجسمه‌ساز هستم و نقاشی هم می‌کنم و می‌دانم که ترکیب کردن و همانگ کردن این دو هنر متفاوت سخت است. مخصوصا اگر دو هنرمند جداگانه بخواهند این کار را انجام دهند. این نشان می‌دهد که ذهن این دو هنرمند بسیار به هم نزدیک است.»
این دو نمایشگاه روز جمعه 25 فروردین افتتاح شده و تا 15 اردیبهشت ماه ادامه خواهند داشت. برای بازدید از این نمایشگاه‌ها می‌توانید همه‌روزه به جز یکشنبه‌ها از ساعت 11 تا 19 به گالری‌های زیرزمین دستان و دستان دو واقع در خیابان فرشته پلاک 82 مراجعه کنید.
منبع: بنیتا
