رسولخدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم:
«لو لم یبق من الدّنیا الّا یوم واحدٌ، لطوّل اللّه ذلک الیوم حتّی یبعث رجلاً من ولدی اسمه کاسمی.»(من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 177)
از عمر دنیا جز یک روز باقی نماند، خداوند آن روز را طولانی کند تا این که یکی از فرزندان من ظهور کند که هم نام است.
رسولخدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم:
«المهدی من عترتی من ولد فاطمه.»(سنن ابن ماجه، ح 4278)
مهدی از خاندان من و از فرزندان فاطمه(س) است.
رسولخدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم:
«...سیخرج من صلب هذا فتیً یملأ الارض قسطاً و عدلاً....».
(سیوطی، العرف الوردی فی اخبار المهدی، ص 219)
عبداللّه بن عمر نقل می کند که روزی رسولخدا(ص) دست علی(علیه السلام) را گرفته فرمود: از نسل این، جوانی ظهور خواهد کرد که زمین را پر از عدل و داد می کند...
رسولخدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم:
«یحلّ بامّتی فی آخرالزمان بلاء شدیدٌ من سلطانهم لم یسمع بلاءٌ اشدّ منه حتّی لایجد الرجل ملجأ فیبعث اللّه رجلاً من عترتی اهل بیتی....»(الصواعق المحرقه، ج 2، ص 473)
بر امت من بلایی سخت از جانب حاکمانشان متوجه خواهد شد که سخت تر از آن شنیده نشده باشد تا بدانجا که پناهگاهی برای انسان یافت نشود، پس در این هنگام یکی از خاندان من ظهور خواهد کرد.
رسولخدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم:
«تعیش امّتی فی زمانه عیشاً لم تعشه قبل ذلک فی زمان قطّ.»(التشریف بالمتن، ص 322)
امّت من در زمان مهدی(ع) به گونه ای زندگی خواهند کرد که ما قبل آن در هیچ زمانی به آن صورت زندگی نکرده باشند.
رسولخدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم:
«علامة المهدی ان یکون شدیداً علی العمّال، جواداً بالمال، رحیماً بالمساکین .»(موسوعة احادیث الامام المهدی، ج 1، ص 246)
نشانه حضرت مهدی(ع) آن است که نسبت به کارگزاران سخت گیر، نسبت به مال بخشنده و نسبت به بینوایان مهربان است.
رسولخدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم:
«لاتذهب الدنیا حتّی یقوم بامر امّتی رجل من ولد الحسین، یملأها عدلاً کما ملئت ظلماً و جوراً.»(بحارالانوار، ج 51، ص 66)
دنیا به آخر نمی رسد تا آن که مردی از فرزندان حسین(ع) امر امّت مرا به دست می گیرد و جهان را پر از عدل و داد می کند، آن گونه که پر از ستم و جور شده باشد.
رسولخدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم:
«منّا مهدیّ هذه الامّه، له هیبة موسی و بهاء عیسی، و حکم داود و صبر ایّوب.»(بحارالانوار، ج 32، ص 303)
مهدی این امت از ماست که هیبت موسی و شکوه و درخشندگی عیسی و حکم داود و شکیبایی ایوب را دارا می باشد.
امام علی علیه السلام:
«لایثبت علی امامته الّا من قوی یقینه و صحّت معرفته.»
(منتخب الاثر، ص 251)
بر اعتقاد به امامت او (مهدی (ع)) ثابت نمی ماند مگر آن که یقینش قوی و شناختش درست باشد.
امام سجاد علیه السلام:
«من ثبت علی ولایتنا فی غیبة قائمنا اعطاه اللّه اجر الف شهیدٍ مثل شهداء بدر و احد.»(بحارالانوار، ج 52، ص 152)
کسی که در دوران قائم ما بر ولایت ما ثابت بماند، خداوند پاداش هزار شهید همچون شهدای بدر و احد به او عطا می کند.
امام باقر علیه السلام:
«اذا ظهر القائم یسوّی بین النّاس حتی لاتری محتاجاً الی الزکاة.»(بحارالانوار، ج 52، ص 390)
در زمان ظهور، حضرت مهدی(ع) به طوری بین مردم مساوات و عدالت برقرار می کند که هیچ محتاج به زکاتی را نمی بینی.
