توت فرهنگى، میوه ى معطر و خوش طعمى است که رنگ قرمز و جذابش به باغچه ى شما جلا و زیبایى مى بخشد. این میوه در عهد قاجار به مملکت ما وارد و از آن به بعد زینت بخش باغچه ى منازل گشت. توت فرهنگى داراى دو نژاد اصلى به نام Vesca، Fragaria ، Vulgaris Fragariaو از تیره ى«رزاسه» یا گل سرخ (Rosacea) است. از خصوصیات ویژه ى آن، ساقه ى رونده است که بر روى زمین مى خزد و در مجاورت خاک، ریشه هایى از آن خارج مى شود.
شرایط آب و هوایى
توت فرهنگى به آب و هواى معتدل گرم، علاقه ى بیش ترى دارد، به سرما حساس است و در رطوبت زیاد، میوه هاى آن پوسیده و بى مزه مى شوند.
نوع خاک
کشت توت فرنگى در زمین شنى که کود حیوانى یا کود برگ پوسیده به اندازه ى کافى در آن وجود داشته و کمى اسیدى باشد، موفقیت چشم گیرى به بار مى آورد.
طریقه ى تکثیر و ازدیاد
توت فرهنگى را به سه روش مى توانید زیاد کنید:
الف. کاشف بذر: به دلیل این که این کار کمى مشکل و وقت گیر است، بنابراین به ذکر روش - هاى دیگر قناعت مى کنیم.
ب. تکثیر به وسیله ى ساقه ى رونده: بوته هاى دو ساله را انتخاب کنید و قسم هاى ریشه زده بر روى ساقه ى رونده را جدا و به محل جدید منتقل کنید.
ج. تقسیم بوته: بوته اى را انتخاب کنید که ریشه ى زیادى داشته و قوى باشد. سپس آن را به چند قسمت تقسیم کنید، به شرطى که به نسبت مساوى در روى هر بوته قسمتى از ریشه وجود داشته باشد.
استفاده از نشا
در فصل بهار بسیارى از پرورش دهندگان توت فرنگى، نهال هاى توت فرنگى را قبلا آماده کرده و به معرض فروش مى گذارند. چنین نهال هایى «نشا» نامیده مى شود. ریشه ى توت فرنگى تاب تحمل انتقال و جابه‌جایى را دارد و به همین دلیل جزو سبزى نشایى به حساب مى- آید.
فصل کاشت
توت فرنگى را در بهار، پاییز و اواخر تابستان مى توان کاشت.
طریقه ى کاشت
باغچه را به شکل جوى پشته در آورید، به طورى که عرض جوى پشته ها 70 سانتى متر باشد. نهال هاى توت فرنگى را در کنار پشته ها بکارید. البته در زمان کاشت نشا، زمین باید مرطوب باشد.
آبیارى
هر شش روز یک بار زمین را آبیارى کنید، ولى بعد از چیدن میوه ها، فاصله آبیارى را بیش تر کنید، به طورى که فاصله بین دو آبیارى به 8 تا 12 روز برسد، البته میزان آبیارى به شرایط آب و هوایى و میزان بارندگى و نوع خاک بستگى دارد.
مبارزه با علف هاى هرز
علف هاى هرز بزرگ ترین دشمن توت فرنگى است. به محض ظاهر شدن علف هاى هزر، به سرعت آن ها را از زمین در آورده و از باغچه خارج کنید.
پوسیدگى هاى ریشه، ساقه و میوه
اگر ساقه ى رونده ى توت فرنگى به داخل جوى کشیده شود و میوه ها با خاک مرطوب و با آب، تماس حاصل کنند، به سرعت مى پوسند. در صورتى که زمین، رطوبت زیادى داشته باشد، امکان پوسیدگى ساقه و حتى ریشه هم وجود دارد.
براى جلوگیرى از بروز پوسیدگى ها، بهتر است محل کاشت نشا را در ارتفاع بیش تر، مثلا در 20 سانتى متر از کف جوى، انتخاب کنید و بوته ها را بر روى پشته ها هدایت کرده، میزان آبیارى را کم تر کنید.
چیدن میوه
زمان چیدن را به صبح زود موکول کنید. دم میوه را طورى قطع کنید که دست تان با میوه برخورد نکند. میوه ها را در جعبه هاى کوچک قرار دهید. بزرگ بودن سبد و انباشته کردن توت فرنگى باعث فساد میوه مى شود، در ضمن بهتر است ظرف حاوى توت فرنگى منافذى براى عبور هوا داشته باشد.
در صورتى که خوب از باغچه نگه دارى کرده باشید، مى توانید از هر متر مربع، نیم کیلو توت فرنگى برداشت کنید.
تهیه ى توت فرنگى نوبرانه
تهیه ى توت فرنگى پیش رس ونوبرانه زمانى انجام پذیراست که براى این کار گل خانه اى داشته باشید یا روى باغچه را با پلاستیک بپوشانید و در فصل پاییز اقدام به کاشت نمایید تا از سرماى زمستان محفوظ شود. به این ترتیب محصول، نوبرانه و پیش رس مى شود.
مواد موجود در توت فرنگى
توت فرنگى حاوى مواد زیر است:
آب، قند، اسیدهاى مختلف: پتاسیم، کلسیم، فسفر، گوگرد و از همه مهم تر، مقدار زیادى ویتامین «ث».
منبع: ماهنامه جانباز
معرفی سایت مرتبط با این مقاله 