نکات ضروری برای چَت کردن

بسیاری از والدین تصور می کنند که گپ زدن و صحبت در فضای اینترنت برای فرزندان (پیش از سن بلوغ) فعالیتی کاملاً سالم، مطمئن و بی ضرر است. تصور کنید که فرزندتان در فضای اتاق چت با کسی هم صحبت و دوست شده و حتی از او عکس دارد که بر خلاف تصور او و شما، کودک و همسن فرزندتان نیست و به تدریح مسیر صحبت های آن ها به سمت مسائل غیر اخلاقی و جنسی کشانده شود. متأسفانه اتاق های چت تفریحگاه بسیاری از منحرفان جنسی امروزی است. یا فرض کنید که فرزند شما در حالی که در فضای اینترنت است بارها چنین پیام هایی دریافت کند: «به زودی می میری»، «بابا و مامانت از تو متنفرند،» «پسر زشت و تنبل» و یا حرف های زشت و رکیک. احساس فرزندتان با شنیدن چنین پیام هایی و تنش و استرسی که به او وارد می شود قابل حدس و پیش بینی است. ایذای الکترونیکی یعنی ایجاد آزار و مزاحمت مکرر از طریق پیام های الکترونیکی که از پدیده های بسیار شایع در فضای اینترنت و اتاق های چت است (اتاق های چت فارسی هم از این پدیده بی بهره نمانده اند)، ایذای الکترونیکی مکرر، در کشورهایی که جرم های اینترنتی مشخص و تعریف شده است و در این باره نظارت وجود دارد، حتی تا دو سال حبس جریمه دارد.
و مثال سوم که احتمالاً با آن آشنایی دارید، در این که کودک تان پیامی را که به او رسیده مشتاقانه باز کند و بلافاصله سیستم کامپیوتر شما به کلی به هم بریزد به طوری که شما با عصبانیت وارد موضوع شوید و او را سرزنش کنید و او از این بابت احساس گناه کند. خرابکاری های اینترنتی (هکرها و یا با لفظ مناسب تر: کراکرها) حضوری دیرینه در این فضا دارند و باعث استرس و رنج و زحمت مشترکین و صرف وقت و پول زیادی می شوند. شاید دادن کمی آموزش به فرزندتان از این استرس و زحمت نیز پیشگیری کند. با این مقدمه، توجه کردن به این نکات به والدین گرامی توصیه می شود:
- کامپیوتر را در جایی قرار دهید که فعایت اینترنتی کودک تان کاملاً قابل دید و نظارت باشد.
- اینترنت حریم شخصی کودک تان نیست. دائم مراقب و ناظر به فعالیت فرزندتان در اینترنت باشید و فقط در اتاق و محل قابل نظارت اجازه ی چت کردن به او بدهید.
- کودکان بدون حضور و تأیید شما اجازه ی ورود به اتاق های چت را نداشته باشند.
- برای چت کردن کودک تان (مثل سایر فعالیت های اینترنتی اش) زمان قائل شوید.
- به طور منظم از کودک تان درباره ی فعالیت های اینترنتی و دوستان اینترنتی اش سؤال کنید.
- مطلع باشید که هر کس که عضو اتاق چت می شود، ایمیل اش می تواند ثبت شود. پس احتمال ارسال پیام های جنسی هم برای او وجود دارد.
- به آنها یاد بدهید که به پیام های شخصی و فوری از آدم های غریب جواب ندهند و آن ها را حذف کنند.
- به کودک تان تذکر دهید که هرگز اطلاعات شخصی (نام واقعی / تلفن/ نشانی/ نام مدرسه/ عکس و...) را به هیچ غریبه ای در اینترنت ندهد و در اتاق های چت و در حضور دیگران نیز با دوست خود تبادل اطلاعات شخصی نکند.
- کودک تان هیچ گاه بدون اطلاع و اجازه ی شما با افرادی که در اینترنت آشنا شده است قرار ملاقات نگذارد.
- به آن ها توضیح دهید بعضی از افرادی که در اتاق چت هستند واقعاً بچه نیستند و این واقعیت را نیز مخفی می کنند.
- به کودک تان یاد دهید به اتاق های چتی که با سن او تناسب ندارند وارد نشود. گاهی در اتاق های چت بزرگسالان از ادبیات و الفاظی نامناسب استفاده می شود.
- فرزندتان به ایمیل افراد ناآشنا پاسخ ندهد، اینکار آن ها را تشویق می کند که دوباره پیام بفرستند. فرزندان باید به والدین اطلاع دهند تا آن ها خودشان در این باره اقدام کنند.
- هر کس در بدگویی و مخالفت با پدر و مادر یا معلمان صحبت هایی کرد به والدین اطلاع دهند.
- اگر فرزندتان شب ها وقت بسیاری را صرف اینترنت می کند نگران موضوع باشید و آن را بررسی کنید.
منبع مقاله :
حمیدیان، فرود، (1387)، اعتیاد به اینترنت و موبایل(بررسی عوارض وابستگی به اینترنت، موبایل و بازی های کامپیوتری)، تهران: نشر قطره، چاپ دوم