تعلیم و تربیت در محیطی آماده، ایمن و پرنشاط، با استفاده از بالاترین میزان مراقبتهای بهداشتی و بهرهمندی از وجود معلمان، مربیان و مسوولانی سالم از حقوق اولیه دانشآموزانی است که فعالیت و هدف آنها تحصیل و کسب معرفت است. دانشآموزان از توانایی و فرصت کافی برای تامین و رفع نیازمندیهای آموزشی، تربیتی و بهداشتی خود برخوردار نیستند، از اینرو یکی از مهمترین عواملی که بهداشت و سلامت دانشآموزان را در مواجهه با بروز حوادث احتمالی در طول دوران تحصیل تضمین میکند، وجود فضا و محیط ایمن و بانشاط آموزشی است یعنی برخورداری از یک مدرسه سالم و بهداشتی.
در مدرسه سالم، فرصت و زمینه اقدامهایی برای پرورش و رشد بدنی، ذهنی، اخلاقی، اجتماعی و علمی دانشآموزان فراهم است و از بروز هرگونه حادثهای که احتمال میرود در آموزش و پرورش سالم کودکان اختلال ایجاد کند، پیشگیری میشود. از طرفی، مدرسه فضای اجتماعی خاصی است که آموزش و رشد شخصیت کودکان امروز که جامعهساز فردا هستند در پناه روشهای صحیح آموزش، فضای فیزیکی مطلوب و محیط مساعد روانی آن پایهگذاری و اداره میشود. دانشآموزان ساعات زیادی از شبانهروز را در طول سال تحصیلی در مدرسه سپری میکنند. از اینرو بدیهی است محیط فیزیکی سالم و استاندارد نقش مهمی را در سلامت و تندرستی روانی و جسمانی آنها ایفا میکند.
نواقص بهداشتی محیط موجب میشود که سلامت جسم و روان دانشآموزان به خطر بیفتد، چند مورد از این نواقص عبارتند از:
1) کمبود فضای کافی و سالم سبب آثار نامطلوب روی دستگاه تنفس میشود و خستگی زودرس ایجاد میکند.
2) رنگ نامناسب در کلاسها آثار سوء روانی در دانشآموزان ایجاد کرده و سبب خستگی آنها میشود.
3) نامناسب بودن وضعیت فیزیکی مدارس در بالا رفتن حوادث نقش موثری دارد.
4) صدای نامناسب میتواند موجب خستگی، کم شدن میدان دید و کم شدن تشخیص رنگها و در نهایت کاهش ظرفیت و بازدهکاری دانشآموزان شود.
5) وضعیت نامناسب سرویسهای بهداشتی و آبخوریها سلامت دانشآموزان را تهدید میکند.
از اینرو بررسی وضعیت بهداشت محیط مدارس و رفع نواقص در حدامکان و همچنین پیگیریهای لازم در جهت بهبود این فضاها و برنامهریزی منسجم در جهت بهداشتی کردن مدارس از ضروریات اقدامات مدیران مدرسه و مسوولان به شمار میآید.
منبع:htt://www.salamat.com
/ج